Suðurland!

Við Svanur skruppum í helgarferð á Suðurland síðustu helgi. Við gistum á Fosshótelinu í Freysnesi, Öræfasveit og það var nú bara rosalega rómantískt þar sem við vorum einu gestirnir:)

Þetta var í fyrsta skiptið síðan Stefán Máni fæddist sem við vorum ein; ÁN BARNA. Og það var dásamlegt!

Hérna eru nokkrar myndir frá ferðinni:















Þessi mynd er tekin á ströndinni hjá Vík í Mýrdal. Dáldið svona hrikalegt landslag en þarna sjást Reynisdrangar (ég held að þessir drangar heiti örugglega Reynisdrangar.) What is up with my camera? Af hverju er neðri helmingurinn svona skrýtinn? Vona að hún sé nú ekki að fara taka upp á því að klikka:/















Svarta ströndin hjá Vík í Mýrdal
















Jökulsárlón.















Líka Jökulsárlón
















Svartifoss
















Black beach. Me loves it. Þessi mynd er tekin í Dyrhólaey. Þarna var farið að hvessa dáldið og sjórinn var rosalega kraftmikill.

Annars vorum við rosalega heppin með veður í þessari ferð okkar. Það var alger heppni að það var blankalogn báða dagana. Beautiful.
















Þessi mynd finnst mér æðisleg. Hún sýnir að ég náði markmiði mínu sem var að sjá "svörtu ströndina með klettunum á Suðurlandi" og Jökulsárlón. Síðan voru Svartifoss í Skaftafelli og Dyrhólaey bara bónus:)

Ég sé reyndar á þessari mynd að myndavélin hefur klikkað neðst aftur. Rosa "svört" strönd þarna neðst..

Evs

Eftirlitsmaðurinn

Ég fór á æðislegt leikrit í gærkvöldi með Beggu vinkonu.

Eftirlitsmaðurinn er leikrit sem Nemendaleikhús LHÍ setur upp. Þvílík snilld!!!

Ég vissi að það var góð hugmynd að fara á þetta verk. Hef einu sinni áður farið á svona nemendaleikhús og það var líka æðislegt. Þarna er krafturinn og lífæðin í ungum íslenskum leikurum. Leikararnir eru svo ferskir, svo lifandi, svo nýjir og svo fullir af orku að sýningarnar bara geta ekki klikkað.

Í bæði skiptin sem ég hef farið á svona nemendaleikhús sat ég á fremsta bekk og að mínu viti skiptir það líka öllu máli í hlutverki mínu sem áhorfanda. Á fremsta bekk fær maður leiksýninguna beint í æð. Á fremsta bekk er engin hætta á að maður missi einbeitinguna og fari að hugsa um eitthvað annað. Á fremsta bekk sér maður allt og er í nánu sambandi við leikendurnar. Þeir eru bókstaflega beint fyrir framan nefið á manni! Æðislegt!

Allaveganna, eftir sýninguna í gærkvöldi er ég ennþá innblásin, ennþá bergnumin og hrifin og ennþá undir áhrifum nýrra hæfileikra og nýrrar orku.

Garg!

Nemendaleikhús LHÍ, takk fyrir mig!