Óvæntar heimsóknir

Ég er allaveganna samkvæm sjálfri mér:)

Fann hér á blogginu mínu blogg frá því seint í desember 2007 og ég er enn svo hjartanlega sammála því sem þar stendur:

"Það er fátt sem fer meira í taugarnar á mér en óvæntar heimsóknir. Af hverju fólki finnst þetta vera góð hugmynd er gjörsamlega beyond me.

Flesta daga er ég búin að ákveða fyrirfram og líð áfram í alveg hreint ágætu flæði doing my stuff. Oft þegar ég er heima er ég að gera alveg fullt af hlutum og vil ekki vera trufluð við það. Hver dagur hefur sinn ramma. Mér finnst voða gott að kjafta í símann þegar ég er heima hjá mér en óvæntar heimsóknir vil ég alls ekki.

Ekki misskilja mig. Ég hef alls ekkert á móti heimsóknum. Mér finnst mjög skemmtilegt að fá heimsóknir og fara í heimsóknir. En heimsóknir er eitthvað sem á að plana fyrirfram. Allaveganna deginum áður. Yes? Þá geta allir verið tilbúnir fyrir heimsóknina, búnir að taka til og svona og tilbúnir með kaffi og með því. Annað er bara rugl.

Úff, ég bara varð að koma þessu frá mér."


Snilld! Eins og talað úr mínum munni núna.

Later!

P.s. I admire my honesty to be perfectly frank.

P.p.s. It's not hard. Come on, come over. Just call first! :)

Sæll!

Ég er komin með alveg nýtt pólitískt viðhorf.

Þrátt fyrir að hafa lært um ágæti Evrópusambandsins í háskólanum nær samfleytt í fimm ár (þegar ég hugsa tilbaka þá sat maður eiginlega undir áróðri, allaveganna síðustu árin..) þá get ég bara ekki hugsað mér að Ísland verði meðlimur.

Ég hef engan áhuga á að sjá út um allt Ísland skilti við brýr eða vegi eða við náttúruminjar sem á standa "this is an EU project." Bara nei takk! Svo fæ ég bara í magann við tilhugsina að Íslendingar komi ekki til með að ráða yfir sínum auðlindum einir. Meika ekki að allra þjóða kvikindi hafi puttana í þessu,

nei andsk.. ætli ég sé ekki bara argasti þjóðernissinni!

Það held ég. Þess vegna kem ég ekki til með að kjósa Samfylkinguna aftur, gæti best trúað að Hreyfingin verði fyrir valinu. Þar er snobblaust alvöru fólk sem veit nákvæmlega að lýðræði þýðir democracy for the people, by the people.

Og hana nú!

Móðguð..

Hann er strákur, ekki stelpa!





















Ég er búin að lenda í því í dag og í gær að fólk á förnum vegi segir "hún" en ekki "hann" þegar það segir eitthvað um Stefán. Var í Bónus áðan og maður í hjólastól segir: "er ég fyrir henni?" (Halló!) Svo í gær, á hverfishátíðinni á Klambratúni, þegar Stefán var að skoða og leika við þrjá hunda segir strákur sem er þarna líka eitthvað í sambandi við Stefán og notar þá orðið "hún."

DISLIKE. Ég er heavily offended bara!

Later:)

Hæ pabbi! Ætlaru ekkert að commenta!?

Lygi

Núna finnst mér eins og það sem ég lærði um íslenska flokkakerfið í stjórnmálafræðinni í HÍ hafa verið byggt á lygi. Mikið ofboðslega er þetta fjórflokkakerfi mikið rugl. Það er rotið og spillt inn að beini!

Mér finnst svo erfitt hvað það er erfitt að breyta hlutunum. Núna er fólk að tala um að það þurfi að stokka alveg upp í stjórnmálakerfinu og henda þessu fjórflokkakerfi í ruslið. Ég er sammála. En hversu langan tíma og hversu auðvelt er það að breyta einhverju í þessu landi? Hvað þá stjórnmálakerfinu eins og það leggur sig?

Djöfulsins kjaftæði.

Verkefni dagsins...

... að venja Stefán Mána (22 mán.) af bleyju.

Jei.

Mér finnst þetta nú ekki mjög skemmtilegt verkefni þar sem það segir sig sjálft að pissið og hitt á bara eftir að lenda á parketinu og í sófanum (damn) og svoleiðis.

Ég vildi bara að ég gæti átt vitsmunalegar samræður við hann. Þá mundi ég bara segja við hann: "Stefán, ertu til í að hætta að nota bleyjur og nota bara klósettið eins og við hin?" Það væri svoooo frábært ef hann myndi bara þú veist segja: "da da já" og svo bara gera það það sem eftir er.

That would be great.

Annars er gott mál að parketið er hvort sem er orðið lélegt og sjúskað.

Thank God for small favours.

Later!