klippa hárið stutt eða permanent?

Serious hair dilemma!

Pee into the wind

Face your fears. Pee into the wind!

Ætla svo að fara í þessa aðgerð.

naglar

það er ófremdarástand á lóðinni í kringum blokkina. Hingað eru komnir menn að vinna í pípulögnunum og laga drenið. Allt er í hers höndum.

Þessir menn eru svo miklir naglar að þeir reykja án þess að taka sígarettuna út úr munninum. Þeir nota hendurnar til að vinna og sígarettan er bara í kjaftinum. Líka þegar þeir tala saman. Sem er á testesterón hlöðnum nótunum.

Þetta er alveg sér ættbálkur. Aldrei gat ég bara reykt án þess að nota hendurnar og þóttist ég nú vera mikill nagli.

ófrjósemisaðgerð

Ætlaði að vera voða sterk og fara í ófrjósemisaðgerð. Það var hringt í mig í gær og ég boðuð á fimmtudaginn í næstu viku í aðgerðina. Jahú!!! hugsaði ég.

Nei, nei, nei og nei. Þetta er ekki að fara gerast. Fékk sent það sem gert er í aðgerðinni og það sem gæti gerst eftir aðgerðina og það sem gerist eftir aðgerðina. Nei, nei, nei.

NEI!!!!

Hvað gera sjómenn þá?

Betsy

Stefán Máni kallar litlu systur sína Betsy. Mér þykir það svo dúllulegt af því að ég hef ekki hugmynd um hvernig honum datt þetta nafn í hug. Stefán er svona frekar feiminn og tilbaka þess vegna finnst mér þetta svo skemmtilegt.

Þegar litla systir kveinkar sér eitthvað eða lætur heyra í sér þegar hann er heima tekur hann mikið viðbragð og hrópar: "Betsy mín!! Hvað er að elskan!!"

♡

SLÖKUN

Fyrir nokkrum vikum byrjaði ég að fá mér magnesium í duftformi. Þetta heitir Náttúruleg slökun og er lýst sem styrk gegn streitu. Það stendur á umbúðunum að efnið komi jafnvægi á kalk upptöku og að það jafni heilbrigt magn magnesíum í líkamanum. Þetta lítur svona út:

Eftir að hafa tekið þetta líður mér svipað eins og mér leið þegar ég byrjaði að taka járnið í fljótandi formi. Það var eins og mér hefði verið stungið í samband eftir að hafa verið batteríslaus. Maður tekur þetta í fljótandi formi sem hefur bestan árangur. Þetta er svona duft sem freyðir. Maður á að setja u.þ.b. teskeið í heitt vatn og kæla það svo niður með köldu vatni og drekka svo.

Þegar ég var í apótekinu um daginn gluggaði ég í bækling um þessa vöru og þar kom fram að efnið vinnur gegn tilfinningasveiflum (;))

Eitthvað fyrir mig :D

Okkar besta fólk

(varúð: hér ræði ég frekar um útópíuna mína um stjórnskipan landsins.)

Er orðin svo þreytt á hægri og vinstri og persónuárásum stjórnmálamanna og sandkassaleik. Var að hlusta á þáttinn sem er alltaf á Bylgunni um og kringum kl 16 þar sem fólk hringir inn og ræðir mál líðandi stundar.

Það hringdi inn maður og vildi fá að vita hvar peningarnir væru. "Hvar eru skattpeningarnir okkar? Í hvað fara peningarnir? Ekki fer það í að gera við göturnar, svo mikið er víst! Ekki fer það í spítalann eða heilbrigðiskerfið, svo mikið er víst! Hvar er peningarnir?!"

(Varð hér ekki gríðarlega stórt þjóðargjaldþrot fyrir nokkrum árum?)

Allavegana, svo hringdi inn maður sem stakk upp á því að á Alþingi sæti "okkar besta fólk."

Hans hugmynd var að launin yrðu hækkuð upp í alvöru forstjóralaun svo að við myndum fá okkar úrvalsfólk til að sinna alþingisstörfunum. Mér finnst svo mikið vit í þessu. Auðvitað á fólk með góða menntun og hæfileika, okkar úrvalsfólk, að sjá um stjórn landsins í stað valdasjúks fólks sem er kannski með 10% fylgi á bakvið sig.

Þeir hæfustu á hverju sviði hverju sinni ættu að sinna því. Okkar úrvalsmanneskja á sviði til dæmis utanríkismála ætti að sinna þeim málum og vera þá skipuð í það starf o.s. frv...

Þetta meikar bara svo mikinn sens fyrir mig.

Brian Tracy - Hámarksárangur

Elska þessa bók. Hún hefur kennt mér svo margt.

Þessi bók er alltaf á "náttborðinu" (ef ég væri með náttborð.) Eitt af því sem ég ætla að tileinka mér og kemur fram í þessari bók er að alltaf segja börnunum mínum að þau séu frábær.

Brian segir í bókinni að hann segi sínum börnum að þau séu best í heimi á hverjum degi. Hann segir þeim að þau séu frábær og að hann elski þau. Ég hef gert þetta markvist með Óla minn og finn að það virkar. Hann er reyndar svo frábært eintak af barni að það er auðvelt að vera sannfærandi.

Ég held að ef að allir foreldrar myndu tileinka sér þetta þá myndu sálfræðingar verða atvinnulausir og ölkunum myndi fækka.

Núna er að byrja á næsta barni, honum Stefáni Mána. Ég hef reyndar byrjað en ég held að hann verði að þroskast aðeins meir þangað til hann nær innihaldinu. Hann er soddann óþekktarangi stundum:/

Þetta er Brian Tracy. Ætla að fara á youtube og finna eitthvað bitastætt með honum.

holy fuck!

Shit. Shit. Shit.

Takk fyrir. Takk fyrir. Takk fyrir.

Fór með Guðrúnu Höllu á skólasetninguna hjá Óla. Ætlaði nú ekkert að fara af því ég er með hana en ákvað svo að fara bara með hana þar sem Óli vildi að við kæmum. Allt gekk vel framan af. Skólasetningin í salnum gekk mjög vel svo förum við upp í skólastofuna og Óli vill endilega halda við hana þar sem hún situr (5 1/2 mánaða) upp á skólaborðinu sem er nú mjög hátt. Allavegana þar sem ég er að gufast þarna eitthvað á bakvið þau að spá í e-u allt öðru og ekki neinu þá sleppir Ólafur Tryggvi haldinu á henni og hún rennur og dettur úr setstöðunni. Hún var að detta beinustu leið á gólfið (hátt fall) þegar Kittý grípur hana.

Omg.

Það munaði engu að stórslys hefði orðið og það beint fyrir framan nefið á öllum sem í stofunni voru. Ég hefði alveg fengið foreldraverðlaunin.

Phhheeeew! Og takk kærlega fyrir Kittý Andersen. Omg.

Sólin

Í dag er Emilía Sól okkar 8 ára gömul.

Mér finnst ég vera heppin með aukabarnið mitt sem er svona allajafna frekar auðveld í samskiptum. Hún er samt ennþá mjög feimin við mig þó ég hafi þekkt hana svo til síðan hún fæddist...

Til hamingju með daginn þinn Sólin mín.

tanntaka

elsku litla ástin í lífi mínu er að glíma við tanntöku.

Núna er fyrsta tönninn komin upp á yfirborðið og elsku litla stelpan mín á svo mikið bágt. Þetta tekur greinilega rosalega mikið á. Hún hefur verið mjög pirruð það sem af er degi en sefur nú eins og steinn þetta ljós.

ástin mín..

5 ára aldurinn

getur verið skemmtilegur en hann getur líka verið leiðinlegur og á stundum vandræðalegur.

Stefán Máni er að uppgötva ýmsa hluti á þessum aldri eins og eðlilegt er og núna um helgina varð honum tíðrætt um dauðann. Hann var að velta þessu mikið fyrir sér og komst að þeirri niðurstöðu að gamalt fólk deyr fyrst. (Ji, það er meira að segja vandræðalegt að skrifa þetta..)

Svo vorum við í veislu um helgina, akkúrat þegar hann var að velta þessu ákveðna efni fyrir sér, og barnið basically segir við langömmu sína að hún sé næst.

Stundum langar manni bara að sökkva niður í jörðina.. sem hefði reyndar verið erfitt í þessu tilfelli þar sem við vorum stödd upp á 12. hæð

...:/

omg, ég er "þetta lið"

áður fyrr leit ég á þá sem voru á jeppum dáldið svona skringilega. Bæði af því að ég öfundaði þá en líka af því mér var í nöp við þá vegna þess að þeir menguðu meira en ég og voru ógeðslega stórkallalegir og fyrirferðamiklir í umferðinni. Bara svona völtuðu yfir mig sem var þá á Yarisnum. Þetta lið!

Núna er ég þetta lið:/ Er óvænt komin á Nissan Pathfinder og er enn að finna mig í honum. Hef aldrei keyrt svona stóran bíl áður og er mjög klunnaleg, sérstaklega þegar ég er að reyna að leggja í stæði. Fjarlægðarskynið er alveg brenglað og það munaði mjög litlu að ég bakkaði á bíl í dag þegar ég var að krönglast á bílastæðinu í leikskólanum hans Stefáns í Grænuhlíðinni sem er svo þröngt, lítið og asnalegt að það hálfa væri nóg. Asnaðist þarna inn á þessum stóra kagga og þegar maður er búinn að keyra þarna inn löngu mjóu innkeyrsluna þá er bara ekki aftur snúið ef öll stæðin eru upptekin. Það er bara stórmál að snúa við á svona stórum bíl. Þetta var akkúrat kl 16 óvart og af því að ég var með Guðrúnu Höllu datt mér í hug að "smeygja" mér inn. Já, nei nei.

Ég var eins og fíll í glerhúsi! Maður smeygir sér ekkert á þessum bíl. Fékk skrýtið augnaráð frá allavegana einni mömmunni og það var ÁÐUR en ég var næstum því búin að klessa á bílinn. Maður sér ekki einu sinni svo vel þessu litlu bíla af því maður er svo stór eitthvað.

Díses. Ég er þetta lið. Það er bara þannig.

Side effects

Leigði þessa mynd á "leigunni" í fyrradag til að gera mér glaðan dag. Hún hljómaði spennandi og leikararnir voru ekki af verri endanum: Channing Tatum, Jude Law og Catarina Zeta Jones. Lofaði góðu..

Svo var þetta ekkert sérstök mynd. Fattaði svo seinna (þegar ég lá andvaka vegna kælipressunnar) hversu ótrúverðug hún var líka. Kærastan hans Channings er mjög þunglynd í þessari mynd og fer á þunglyndislyf. Þau virka ekki sem skyldi þannig að hún fer á nýtt lyf sem er nýkomið á markaðinn og tekur líka önnur lyf með. Allavegana, endar með því að hún drepur kærastann sinn í svefni með því að stinga hann með hníf. Hún er sem sagt sofandi og hann glaðvakandi þar sem þetta gerðist að degi til. Allavegana, konan er einhver písl og Channing er mjög sterklega byggður, mjög hávaxinn og þrekinn. Glætan! Myndi maður ekki verja sig og bregðast sterklega við eftir fyrstu stunguna? Þetta voru sem sagt þrjár hnífsstungur (í kviðinn fyrst) og glætan að hún hafi verið það sterk að geta stungið hann verandi sofandi og allt!

Allavegana, kannski hefur maður bara of miklar væntingar til kvikmynda sem og annars. Eins og vitur kona eitt sinn sagði:


"Lífið hefst þegar væntingum lýkur."

Drottinn blessi heimið

Fór í blómabúð í gær og eins og alltaf er maður aðeins að tékka í kringum sig hvort maður finni eitthvað flott á nýja heimilið.

Var svo ánægð þegar ég sá svona skilti eða hvað sem maður kallar það, platti kannski, til að hengja upp á vegg í forstofunni. Þetta var svona "Drottinn blessi heimilið" dæmi einmitt í þeim litum sem mér finnst flottir og letrinu sem mér finnst flott líka. Nema einmitt þetta; það er bara einum of mikil stafsetningarvilla að skrifa "Drottinn blessi heimið" í stað "Drottinn blessi heimilið." Bara aðeins...

Stafsetningarvillur eru ekki alveg málið alltaf, ha...

þemavika nr. II

Loksins komið að "the good stuff."

Þema síðustu viku var lífeyrismál og ég er alveg fegin að þau mál eru frágengin. Ákvað að halda mig við þann lífeyrissjóð sem ég hef verið að greiða í sem er Gildi. Kom því svo í gagnið að hefja viðbótarlífeyrissparnað sem eru þá þessi hefðbundnu 2% af mánaðarlaununum.

Allavegana, þá er þemað fyrir þessa viku "vision board."

Ég er aðdáandi myndarinnar "The Secret" sem fjallar um mátt aðdráttaraflsins. Þar er talað um að gott sé að hafa svona "vision board" þar sem maður setur myndir af því sem manni langar til að kalla fram í lífinu. Ég er komin með korktöflu og ætla að skipta henni í fjóra hluta. Efst í hægra horninu eru húsnæðismál. Þar set ég mynd af einbýlishúsi því ég er alveg sannfærð um að ég sé best geymd í einbýlishúsi. Núna er þetta hljóð í kælipressunni að halda fyrir mér vöku hverja einustu nótt sem myndi ekki vera vandamál ef ég byggi í einbýlishúsi. Ég myndi einfaldlega ekki hafa þessa pressu til að byrja með. Efst í vinstra horninu ætla ég að hafa fitness markmið. Hvað ég vil vera þung og í hvaða jógastöður mig langar til að komast í án vandkvæða. Neðst í vinstra horninu ætla ég að hafa markmið fyrir vinnuna. Hvernig vinnu mig langar til að vinna, hvaða eiginleika vinnan á að hafa, starfshlutfallið og æskileg laun. Neðst í vinstra horninu til hægri ætla ég að hafa markmið fyrir ferðalög. Mig langar í skíðaferð og mig langar til sólarlanda að tana o.s. frv....

spennandi:)

Operation Stefán Máni

Jæja, nú erum við foreldrarnir búnir að fá nóg af ólátunum í Stefán Mána og höfum einsetið okkur tvær grundvallarreglur:

Það er enginn i-pad eftir kl. 20 sem er einmitt tíminn sem strákarnir koma til með að fara í háttinn þegar það er skóli daginn eftir.

Og hana nú!

In with the new, out with the old

Það er búið að vera mikil andleg hreinsun að flytja. Ég veit ekki nákvæmlega hvað það er sem ég fæ svona mikið út úr því að henda hlutum, en það er eitthvað!

Núna er ég að fara henda kommóðu sem var hluti af skrifborðs-húsgagna-einingu sem ég fékk þegar ég var krakki. Síðan þá hef ég málað þessa kommóðu og spreyjað hana og hún hefur alltaf fylgt mér, var með mér í þessi 10 ár sem ég bjó í Bogahlíðinni enda hef ég alltaf geymt reikninga, trygginga- og lífeyrismál í einni skúffunni, kort og póst í miðskúffunni og svo hafa leyndarmálin mín verið í læstri skúffu (efsta skúffan.)

Núna er kommóðan orðin vel sjúskuð og ég er ekki unglingur lengur svo ég þarf ekki að vera með leyndarmálaskúffu. Henti því sem ég hef ekki viljað að aðrir myndu sjá, gamlar partýmyndir og skrif og kom bréfunum frá afa fyrir á öruggum stað. Sem sagt, engar læstar hirslur lengur, engin leyndarmál.

Er ekki frá því að þetta hafi verið enn ein ágætis hreinsunin:) Búið að vera mikið um góðar hreinsanir síðan ég flutti. Gömul hugsanamynstur hafa allt að því gufað upp (svona næstum því) og það hefur verið mikil frelsun að skipta um húsnæði.

Ný byrjun.

2. hæð

Það er talsverður munur sem fylgir því að búa á jarðhæð og búa á annarri hæð.

Mér finnst ég vera á einhvern hátt öruggari að búa á annarri hæð og svo finnst mér líka útsýnið betra. Hins vegar verð ég að segja að ég sakna þess mjög mikið að geta ekki bara farið út og þvegið rúðurnar að utan. Alveg! Það er sérstaklega stofuglugginn í vestri sem aldrei virðist rigna beint á sem er orðinn skítugur.

Svo sakna ég þess smá líka núna að geta ekki haft vagninn úti í garði og getað þá stokkið beint út ef eitthvað kemur upp á...

hmmm....

Confessions of a desperate housewife, part V

omg.

Það er háleitt markmið að ná fullum nætursvefni á þessu heimili en ég lét vaða og gerði mjög heiðarlega tilraun í gærkvöldi. Undirbjó þetta allan daginn með því að passa að ég ætti ekkert húsmóðursverkefni eftir um kvöldið. Var búin að ganga frá þvottinum fyrir kvöldmat og var búin að setja uppþvottavélina af stað tiltölulega beint eftir kvöldmatinn.

Nei, nei. Guðrún Halla hafði fengið spautur fyrr um daginn í ungbarnaeftirlitinu, tvo kokkteila til varnar ýmsum sjúkdómum og var greinilega öll pirruð eftir það. Ætlaði aldrei að sofna og vaknaði svo nokkrum sinnum í nótt. Stefán Máni var líka út um allt í gærkvöldi og ætlaði aldrei að sofna og hélt vöku fyrir öllum eins og vanalega. Þetta barn!

Ef einhver er að hugsa núna: af hverju fer Stefán Máni ekki fyrr að sofa þá er hinum sama guðvelkomið að koma hingað og reyna að svæfa barnið á skikkanlegum tíma. Okkur hefur ekki tekist það með góðu móti hingað til:/

Sem sagt enn einn dagurinn þar sem mann langar dáldið mikið að fara bara aftur upp í rúm og kúra aðeins..

Halleluja!!

Leikskólinn er byrjaður hjá Stefáni. Dýrð sé þeim sem fann upp á leikskólunum og kom þeim á koppinn. Þvílíkur snilldarstaður til að geyma börn á.

Can I get an Amen!!?

:)

þema fyrir hverja viku

Er alveg steinhörð á því að vera sem mest "productive" í orlofinu mínu og framkvæma þá hluti sem mér finnst ég annars ekki hafa tíma fyrir, þ.e.a.s. þegar ég byrja aftur að vinna.

Er komin með ágætis verkefnablað yfir hluti til að gera það sem eftir lifir af fæðingarorlofinu mínu. Ákvað að byrja á verkefnablaðinu í þessari viku þar sem leikskólinn byrjar aftur hjá Stefáni á morgun. Ákvað líka að byrja á því erfiðasta, því sem mér þætti leiðinlegast, til að geta gert það skemmtilegasta í næstu viku.

Ég ætla sem sagt að hafa svona þema-vikur. Í þessari viku er þemað lífeyrissjóðsmál. Ég sofnaði næstum því á meðan ég skrifaði þetta orð mér finnst það svo óspennandi eitthvað. Allavegana. Er í ákveðnum lífeyrissjóð og ætlaði að athuga með hvort ég ætti að skipta. Er þess vegna að skoða mismunandi lífeyrissjóði þessa vikuna og vega og meta kosti þeirra og galla. Svo ætla ég að byrja á viðbótarlífeyrissparnaði þegar ég byrja aftur að vinna.

Fun fun fun.....

Almættið

Mér þykir almættið hafa undarlegan húmor þessa dagana. Stundum finnst mér eins og það leggji (?) fyrir mann hvert prófið á fætur öðru og fylgist svo átekta með hvernig maður höndli það.

Ég er alveg óskaplega viðkvæm fyrir hvers lags hljóðum. Hljóð trufla mig, sérstaklega ef ég er að reyna að sofa. Mamma sagði mér um daginn að ég hefði alltaf verið svona, líka sem ungabarn, að ég hefði vaknað upp við hvers kyns hljóð þegar ég var að blunda í vagninum.

Ég fékk "flashback" þegar ég gisti þessa einu nótt í Hreiðrinu um daginn eftir að ég fæddi Guðrúnu Höllu. Ég svaf ekkert út af látunum í loftræstikerfinu og man eins og það hefði gerst nóttunni á undan að ég einmitt svaf ekki dúr út af sömu látum nóttina eftir að ég átti Stefán Mána. Svanur aftur á móti getur sofið við hvaða hljóð sem er. Hann segist heyra þessi hljóð en þau fara bara ekki í taugarnar á honum (!)

Eitt af því sem ég hlakkaði mest til við að flytja í nýja íbúð var að geta loksins sofið í svefnherbergi sem væri (vonandi) ekki með neinum látum í en fjölskyldan fyrir ofan mig í Bogahlíðinni vakti mig iðullega þar sem stofan þeirra var beint fyrir ofan svefnherbergið mitt. Þetta valdi mér þónokkru hugarangri þar sem óvenju hljóðbært var í Bogahlíðinni.

Sveif um á bleiku skýji eftir að ég flutti fyrst hingað í Stigahlíðina en núna er kaldhæðnin í hámarki þar sem fáránleg kælipressa niðrí kjallara (beint undir svefnherberginu mínu) er að gera mér lífið leitt. Þessi kælipressa er tilkomin vegna þess að hverri íbúð fylgir kæliherbergi sem hægt er að nota sem ísskáp. Voða sniðugt.

Mér þætti þetta allt saman mjög sniðugt ef þessi blessaða kælipressa gæfi ekki frá sér næstum því stöðugt mótorhljóð. Núna er helvítis pressan biluð svo að óhljóðin eru viðvarandi, sérstaklega á nóttunni og á morgnana.

Ég sem ætlaði að vera svo dugleg við að kvarta ekki get eiginlega ekki setið á mér lengur. Við Guðrún Halla gátum lítið sofið í nótt vegna látanna:(

Spurning hvort maður ætti að kvarta (aftur) við formanninn ..... :/

að lifa af sumarfríið í leikskólanum

stundum er alveg málið að taka einn dag í einu og lifa hann af.

Það hefur klárlega verið málið að lifa af sumarfríið í leikskólanum hans Stefáns. Stundum er nefnilega alveg nóg að vera bara með eitt 5 mánaða gamalt barn og sinna bara því, sérstaklega þegar manni er mjög illt í bakinu og getur varla tekið það barn upp. Að vera ein með fjögur börn er þess vegna ekki alveg málið.

En þá er nú gott að eiga góða mömmu sem bjargar deginum aftur og aftur og aftur. Það verður rosalega gott að geta endurgoldið greiðann einhvern daginn. Því það er gott ef ekki betra að gefa en að þiggja. 

Takk elsku mamma. Ég elska þig alltaf.