happy

ég er svo ánægð að loksins er korkurinn kominn á í eldhúsinu.

Hart og kalt steingólfið var ekki alveg að gera sig.

Þetta þýðir að ég(/við) get farið að einbeita mér að næsta máli á dagskrá í heimilishaldsmálum:)

Gat fyrst ekki alveg ákveðið mig hvað væri mikilvægast en núna er ég alveg viss.

Það er sjálft klósettið. Við erum svarnir óvinir eða það er að segja ég fíla það ekki. Veit ekkert hvað því finnst um mig og er alveg sama. Ég fíla klósettið ennþá minna eftir að Óli braut setuna eða réttara sagt aðra festinguna þannig að það er orðið að jafnvægisleik að sitja á helvítinu.

Það er vond lykt af því, það er asnalegt og óþægilegt í þrifum og svo veit ég ekkert hver eða hvað notaði það á undan okkur af því að það var þarna þegar við fluttum inn.

urg.

Það er bara spurning hvað maður þarf að bíða lengi eftir að skipt verði um þetta bévítans klósett. Það veltur bara á einum manni og það er kallinn. Ætli ég þurfi ekki að framkvæma svona #100dayssleikjahannupp í anda #100happydays sem maður sér út um allt á facebook.

Day 1. Let the games begin.

Ignorant to a fault

Skammast mín fyrir skammsýni mína og fordóma.

Ég er bara með fullt af fordómum, því miður. Þetta birtist í því að ég er bangin við karlmenn frá miðausturlöndum og vil helst ekki vera nálægt þeim. Mér finnst þeim ekki verið treystandi. Eins ætla ég aldrei til Indlands því ég er hrædd um að vera nauðgað.

Lenti í þeim aðstæðum að þurfa að vera ein á afviknum stað með manni frá Pakistan vegna vinnu minnar og leið bara hreint alls ekki vel áður en ég lagði af stað. Ég var eiginlega handviss um að hann myndi reyna að nauðga mér. Ég áætlaði að taka með mér kveikjara svo ég hefði nú eitthvað til að verja mig með.

Þvílíkur klikkhaus get ég verið!

Auðvitað var þessi maður hinn kurteisasti og var mjög vandvirkur og vinnusamur. Að mér skuli hafa dottið þessi vitleysa í hug:/

Maður á auðvitað ekki að alhæfa.

Kaffi

hmmmm...
ég er svo hissa á þessari uppgötvun minni um sjálfa mig og kaffi. Eftir að ég fór að finna fyrir kvíða þá hefur kaffi slæm áhrif.

Ef ég sleppi kaffi (sem ég get reyndar ekki,fæ mér koffínlaust í staðinn) þá líður mér vel. Eða frekar sagt mjög vel, dásamlega.

Núna er laugardagur og ekkert sérstakt á dagskrá svo ég leyfði mér einn alvöru kaffibolla í morgun. Ég finn áhrifin mjög sterkt. Hjartslátturinn eykst, stress eykst og ég verð óróleg.

Ég las mér til um kaffi á netinu og þar kom fram að það (koffínið) hafi bein áhrif á miðtaugarkerfið. Þetta á allt í einu mjög vel við um mig.

Skrýtið!

Sem betur fer er koffínlaust kaffi sjálfsagt mál á kaffihúsum og auðvelt að kaupa sér koffínlaust kaffi þar.

Sem betur fer:)

zumba

er orðin forfallin fíkill í zumbatímana núna.

Tíminn sem við Emilía fórum í í gær var stórskemmtilegur og ég skemmti mér konunglega. Það rann hins vegar upp fyrir mér að hinar mömmurnar (held að mömmur séu um 97% þátttakenda) voru allar í líflegum sumarlitum og líka stjórnendurnir enda er fílósófían á bakvið zumba lífsgleði og meiri gleði. Það gefur því augaleið að maður á ekki að mæta í öllu svörtu eins og örvæntingarfulla húsmóðirin okkar gerði í gær.

Skamm skamm Svava. "En ég á bara svört æfingaföt."

hmmmm... það stendur til bóta.

Mannasiðir Gillz

Ja hérna hér.

Óli spurði áðan hvort hann mætti fara í bíó. Jú jú, hann mátti það. Það kom síðan í ljós að barnið er að fara að sjá Lífsleikni Gillz, sem nýbúið er að frumsýna, ásamt vini sínum. Mömmuhjartað er ekkert sérstaklega spennt fyrir því að drengurinn fari að læra um mannasiði hjá Gillz en myndin er bara bönnuð inn á 12 ára og barnið er jú orðið 12 ára.

Verð reyndar að segja að mig langar til að fara með til að svala forvitni minni um myndina. Það er smá von í brjósti húsmóðurinnar að umræddur Gillz sé ekki eins dónalegur og hún heldur að hann sé. En hún veit að sú von er borin.