nóg að gera...

... í 6 manna fjölskyldunni.

Það er nú kannski ekki við öðru að búast í fjölskyldu sem samanstendur af fullt af börnum og tveimur fullorðnum. Tökum morgundaginn sem dæmi:

Guðrún Halla (14 mánaða) á tíma hjá barnalækni á morgun kl. 09. Örvæntingafulla húsmóðirin er að vonast til að eitthvað sé hægt að gera til að slá á slæman niðurgang sem er búin að vera hjá þessari litlu elsku í á fjórðu viku. Hún má ekki fara til dagmömmunnar á meðan á þessum ósköpum stendur þó hún sé nú hress að öðru leyti. Hvað mamman á að gera við hana restina af deginum til að hún komist í vinnuna er óleyst en mamman ætlar að koma því máli yfir á pabbann þar sem mamman er að fara í sveitaferð með...:

Stefán Máni (6 ára) er að fara í sveitaferð í Guðmundarlund (hvar svo sem hann nú er) með leikskólanum á morgun kl. 13. Þetta er svona ferð sem foreldrarnir fara með í og foreldrafélagið skipuleggur. Mamman vonar að það verði sólkin og blár himinn er býr sig undir það versta. Það er síðasta æfingin í frjálsum kl. 16 á morgun en það er ekki að fara gerast vegna alls neðangreinds...:

Emilía Sól (8 ára) er boðin í afmæli kl. 17. Afmælið er í Árbæ! Það er reyndar allt í lagi af því að...

Ólafur Tryggvi (12 ára) er boðin í afmæli á sama tíma. Afmælið er í Grafarholti! Þannig að það er sama ferðin,

sjálfri mér er boðið í útskriftarveislu í Kópavogi kl. 18:00 en er þá með litlu og Stefán Mána og þetta er svona "no kids" dæmi giska ég á. Gæti kannski hringt í barnapíuna.....

Hvenær ég kem úr sveitaferðinni veit ég ekkert um.

Kannski ég fari með smá bæn núna,

YES!!!!!

Það er komin maður. Hann er niðri í kjallara að skipta um kælipressu. Ég heyri ekki í neinni kælipressu núna!!!!! :) :) :)

Dansa stríðsdans í hausnum á mér og dreplangar til að fara niðrí kjallara, banka upp á hjá formanninum, fljúga í fangið á honum og öskra TAKK, TAKK, TAKK, TAKK!

Ég er svo hamingjusöm að ég mynda kannski missa út úr mér að ég elska hann akkúrat núna. Mjög, mjög mikið.

Omg. Hef ekki verið svona hamingjusöm lengi.

Relief.

Mikið var örvæntingafullu húsmóðurinni okkar létt í gær þegar hún las á Smartlandi 10 helstu ástæður fyrir að fólk hættir ekki í vinnunni.

Ástæða númer eitt er, samkvæmt greininni, að fólk veit ekki fyrir hverju það hefur ástríðu fyrir. Ástæða númer eitt af 10. Þetta var samkvæmt einhverri bandarískri könnun eða eitthvað álíka.

Mikið var mér létt. Hélt að ég væri sú eina í heiminum sem veit ekki fyrir hverju hún hefur ástríðu fyrir. Palli er ekki lengur einn í heiminum. Ligga ligga lái.

:)

Modern society

 

Er að verða fyrir mikilli vakningu um neyslusamfélagið okkar. Allar þessar umbúðir utan um allar þessar tilbúnu vörur með sykri í. Ruglið! Já og draslið!

 

 

Everything is going up

Finn að þetta Paleo fæði og þessi mataráskorun er að gera mér mjög gott. Sem er bara gott.

Finn í fyrsta skipti í langan tíma að orkan mín er jafnari út daginn og ég finn síður fyrir þreytu enda sef ég eins og steinn. Ætla að halda þessu áfram eftir að mataráskorunin er búin. Ekki spurning.

:)

Girl interrupted.

Finn að geðheilsan er ekki alveg í lagi. Er svo reið. Sem er ekki gott.

Ég er í þeirri afkáralegu stöðu að þurfa að verja geðheilsu mína á mínu eigin heimili. Ég er að tala um kælipressuna niðrí kjallara. Mótornum sem er undir svefnherberginu mínu og heyrist í öllum rýmum íbúðarinnar nema eldhúsinu alltaf nema þegar ég slekk á henni.

Það er húsfundur næsta mánudag þar sem þetta mál verður tekið fyrir. Ef þetta er ekki lagað þá verðum við að flytja.

Núna langar mig út úr Hlíðunum á alveg nýjan stað. Og einbýlishús. Ekki það að það sé eitthvað nýtt;)