Sjósund var það heillin

Ég er svo heppin að hafa kynnst dásamlegri og skemmtilegri skvísu sem ég á margt sameiginlegt með í vinnunni hjá Hreint. Í gær fórum við saman í sjósund og gerðum smá usla.

Vegna þess hvursu kalt það var svona daginn fyrir sumardaginn fyrsta kom Eddan mín með þurrgalla og sjósokka að vanda fyrir okkur. Hún náði í mig eins og vanalega þegar við hittumst og við fórum niðrí Nauthólsvík. Þetta er í rauninni alger snilld. Maður borgar 600 kr yfir vetrartímann fyrir að nota sturtuaðstöðuna og getur svo notið sín þarna. Allavegana.

Við löbbuðum í sjóinn, þær einu sem voru í galla, í skítakulda og roki. Aðrir voru nú bara í sundfötum. Við öskruðum og skríktum eins og smástelpur þar sem okkur þótti sjórinn svo kaldur og vorum nú ekki lengi ofan í. Kannski að þetta hafi náð tveimur mínútum eða frekar svona einni og hálfri... Þegar við vorum að labba upp úr kemur að okkur jaki í eldri karlmannslíki og labbar upp úr sjónum eins og konungur. Hann bendir okkur á að við missum súrefnið þegar við öskrum svona og við eigum nú bara að anda djúpt nokkrum sinnum og svona. Æ, þetta var svona 'you had to be there' fyndið. Líka af því að maður fer svona að flissa þegar maður er genginn aftur í barndóm;)

Allavegana, síðan fórum við í þennan margblessaða pott sem er þarna. Ég á sárar minningar frá þessum potti þar sem ég fékk svæsna blöðrubólgu síðast þegar ég fór í hann. Var samt staðráðin í að vera nagli og láta þetta nú ekkert á mig fá. Oh, fékk svo einkenni blöðrubólgu þegar ég var komin heim þó að ég passaði vel að pissa beint á eftir.

Alveg glatað að vera svona viðkvæmur...

Allavegana, elska svona ævintýri:)

Hið ljúfa líf

Oh.... sit hérna í sumarbústað nýlosnuð við stressklumpinn úr bakinu mínu og líður dásamlega.

Ég verð að flytja. Það er bara þannig. Það er eitthvað svona falið álag sem fer í mig alla við að búa svona nálægt miðjunni í borginni. Svo er ég bara búin að vera ótrúlega stressuð síðustu daga og það vill fara í kroppinn minn stundum og í þetta skiptið var ég komin með stressklumpa í axlirnar og undir herðablaðið hægra megin og ég veit ekki hvað og hvað.

Keyrði í ofboði eins fljótt og ég gat eftir vinnu á föstudaginn út úr borginni og í sumarbústað í Brekkuskógi þar sem fjölskyldan mín var fyrir og viti menn, mér líður strax svo miklu betur.

Langar eiginlega til að frjósa tímann núna og vera bara í svona streitulausu umhverfi að eilífu.

Við keyrðum meðal annars á Flúðir í dag og ég var í alvörunni að hugsa hvernig það væri að eiga bara heima þar. Æ, ég væri líklegast komin með nóg eftir vikuna samt.

Er samt bálskotin í þessari hugmynd. Akranes kannski? Mosfellsbær? Já?

En við flytjum á árinu. Það er á hreinu. 

Vildi bara aðeins koma hérna inn og árétta þetta. Og staðfesta.

Pawn

Ég er mikill aðdáandi svona inspirational quotes eða hvað ætli besta íslenska orðið yfir það sé? Viskuorð, tilmæli?

Allavegana, frændi minn setti inn á Instagramið sitt eftirfarandi:

með hashtaginu #whatnottodo.

Mér finnst þetta quote eiga svo vel við lífið mitt um þessar mundir. Ég er búin að komast að því að hefðbundið 9-5 starf eða 08-16 eins og er oft hérna heima á bara alls ekki við mig. Ég myndi nú alveg vilja að það gerði það, bara mjög mikið eiginlega. Þá myndi innkoman alltaf vera sú sama, ég væri að borga alltaf sömu upphæðina í lífeyrissjóðinn, ég myndi líka vera með viðbótalífeyrissjóð og tryggja þannig framtíðina með traustri innkomu.

Mér hefur alltaf þótt leiðinlegt að vera ekki þannig. Að vera ekki þessa manneskja sem að menntar sig, giftir sig, eignast fjölskyldu, er í öruggri vinnu og með öruggt húsnæði. Ok, ég er með þrjú af þessum atriðum en ég er ekki gift og er ekki í 9-5. Þess í stað er ég með draum sem mætti nú alveg vera skýrari að mínu mati um að vinna sem einhvers konar græðari eða heilari. Ég komst að því um helgina að ég nýt mín upp að vissu marki í umönnunarstarfinu en núna vinn ég á hjúkrunarheimili og ég er að læra nuddarann sem er einu skrefinu nær því sem ég vill vinna við.

Ég bara vildi að það myndi gefa meiri tekjur að gera þetta sem ég er að gera núna.

Allavegana. Eftir að ég byrjaði að eltast við að vinna við það sem mig langar til að vinna við (nuddið) er einhvern veginn ekki aftur snúið. Ég get eiginlega ekki hugsað mér að skipta á því og 9-5.

Jæja, þetta var pæling dagsins...

Later.