Aldurstengd tilvistarkrísa vol xxii

Þessi er djúp.

Svo djúp að ég ákalla alla vætti norðurs, suðurs, austurs og vesturs.

Ég finn, FINN, að ég er að fá undirhöku.

Ekki svona eins og fólk fær þegar það fitnar. Nei. Svona eins og fólk fær þegar það eee ...

Sum orð eru erfið.

Eldist.

@##%#%! (mörg blótsyrði)

Útskrift

Aftur er ég hægt og rólega að gera mér grein fyrir einhverju. 

Í þetta skiptið er málið að það fer að líða að útskrift. Fyrir mig að verða nuddari!

Fannst einhvern veginn eins og það myndi vera útskrift í júní eða eitthvað. Það er þannig í háskólunum.. en nei. Mér skilst að það sé útskrift bara síðustu vikuna í maí eða eitthvað álíka. Eftir rúmlega mánuð.. 

Þarf bæði að skila verkefni sem ég er nú að vinna hörðum höndum að OG skila 400 tímum. Ég hafði samband við Finnboga sem sér um námið og hann sagði að fleiri sem væru að útskrifast væru í sömu sporum og ég, að geta ekki klárað 450 tíma vegna Covid-19 svo hann er búinn að minnka þá niður í 400 tíma. 

Rétt næ kannski að slefa upp í það mark. Vinn nú alla daga að skjalinu góða sem ég á að skila fyrir útskriftina (spurningar varðandi starfstímann og nuddið.)

Lófar. Spýta.

Allt sem þú veitir athygli vex og dafnar

sagði mætur maður eitt sinn. Guðni í Rope yogasetrinu nánar tiltekið.

Er því í sjálfskipuðu fréttabanni. Vil ekki setja athygli á það sem er helst í fréttum um þessar mundir meir en þörf krefur.

Þetta er það sem ég trúi á. Allt sem þú veitir athygli hlutgerist. Þetta útskýrir t.d. hvers vegna Trump var kosinn forseti Bandaríkjanna þvert á það sem meirihlutinn virtist vilja. Hann fékk of mikla athygli.

Þetta er basically það sem myndin og bókin The secret fjallar um.

Það er af þessum ástæðum sem ég fer sjaldan á mótmæli. Oft er það: burt með ofbeldi! eða eitthvað álíka. Alheimurinn heyrir bara ofbeldi. Sá skilti um daginn þar sem fólk var hvatt til að standa saman í baráttunni við krabbamein. Alheimurinn heyrir bara krabbamein. Við fáum því meira af því. Slagorðið ætti að vera Betri heilsa eða eitthvað álíka.

Allavegana, set ljós mitt á léttleikann og stend því sjálfa mig að því að hlakka til kvöldanna. Við Svanur erum að horfa á Sex and the city í Maraþon í frelsinu.

Gaman að þessum þáttum. Eigum líka Klovn myndina inni:)

P.s. Þarf ekki að hafa áhyggjur af að missa af fréttum. Svanur passar að segja mér það helsta.

My OCD is killing me...

...söng Eminem. 

Tengi hart.

Hugsun sem fer ekki. 

Í þessu tilfelli er það lás. Læsti ég örugglega ekki?

Þetta er ekki í fyrsta skiptið sem ég lendi í þessu. Ó nei. Finnst bara mjög óþægilegt að bera ábyrgð á því að hurð sé læst. Ég læsi og fæ strax á tilfinninguna að það sé ekki læst. Þannig að ég tek í húninn og tékka. Þarf að telja. Mismunandi hvað mikið. Í dag taldi ég upp á 6, hugsaði um tening. Var ekki heima hjá mér heldur þar sem ég er með aðstöðuna. Þegar ég er þreytt verður þetta erfiðara. Í dag læsti ég hurðinni að yogastúdíóinu. Vandaði mig við að læsa hurðinni uppi, taldi uppá 6 og þegar ég var að ganga frá lyklinum heilsaði mér yogakennari sem var á efri hæðinni. Spjallaði við hana og fór. Læsti niðri. Tékkaði 5 sinnum. 

Núna er ég farin að efast um að ég hafi læst uppi. Því að spjallið var beint eftir að ég læsti og þetta er svona þreytt-í-hausnum dagur.

Það er hellað að vera svona. Málið er að ég elska þetta yogastúdíó svo mikið. Mér líður vel þarna. Feels like home. Góð orka þarna. Gæti eiginlega ekki afborið að eitthvað myndi gerast fyrir það og það væri mér að kenna.

Úff. Fór meira að segja áðan til að tékka á aðstæðum. Það er allavegana læst niðri. Var ekki einu sinni síðasta manneskjan út (yogakennarinn var uppi.)

Fór í afmæli í sumar í annað yogastúdíó. Þar var kveikt á fullt af kertum. Ég var samferða síðustu manneskju út. Það var kæruleysislega að mér fannst blásið á öll kertin (einu sinni) þegar partýið var búið, læst og farið heim. Ekkert verið að tékka aftur hvort að það hafi örugglega slökksts á öllum kertunum og svona. Nei, nei. Bara blásið og farið. Búið, bless. Auðvitað var allt í góðu og ekkert gerðist. 

Vildi að ég væri svona carefree. 

Kerti og lásar eru mjög erfið fyrir mig. 

Hef samt aldrei, aldrei lent í því að lás sem að ég læsti hafi verið ólæstur og eitthvað slæmt gerst út af því. Eða kerti sem ég bar ábyrgð á að slökkva hafi verið kveikjan að eldi.

Þráhyggju- og árátturöskun, cha cha cha.

Hún tekur mismikið á. Úff.

The new world

Ég fylgist með nokkrum (mörgum) andlega þenkjandi einstaklingum á samfélagsmiðlum. 

Öll vilja þau meina að "ástandið" eins og ég vil kalla það sé ein allsherjarinnar endurstilling á jörðinni. 

Þar sem ég er komin af raunhyggjufólki og er þar af leiðandi hálf þar líka þá finnst mér kenningin um að þetta séu Kínverjarnir að fokka í okkur áhugaverð. Að þeir hafi komið veirunni af stað til að lama önnur efnahagskerfi og gera og græja á meðan.

Allavegana, er komin í sátt við ástandið. Er meira að segja farin að gleyma að spritta mig stundum.

"Það er gulrót!" sagði maðurinn við hliðina á mér á hárgreiðslustofunni síðasta daginn sem hægt var að fara þangað fyrir lockdown eftir að ég sagði að það væri nú ekki beint gúrkutíð í fréttum.

P.s. Ég á von á fullt af testerón orku heim í dag. Verið að fara skipta um restina af gluggunum í íbúðinni. 

Nei, ekki beint gúrkutíð í blokkinni heldur...

Blessi okkur öll.