Viltu vera memm?

Mikið sem þetta var ekkert mál hér áður fyrr.

Í bernskunni, á unglingsárunum þá var þetta bara flæði. Einhver dinglaði dyrabjöllunni og það var ekkert mál. Viltu vera memm? Já.

Síðan þá hafa liðið nokkur líf.

Núna hef ég auðvitað bara slökkt á dyrabjöllunni og dettur ekki í hug að svara þegar heyrist í henni þegar kveikt er á henni. Þetta er til krakkanna og ef til mín .. bara WTF?!

Undanfarið hafa allar vinkonur mínar komið með mjög random "ertu laus eftir hálftíma?" fyrirspurnir. Í flestum tilfellum finnst mér þetta fyndið en í eitt skiptið varð ég pirruð á athyglisbresti vinkonu minnar. Hvernig dettur henni í hug að ég sé laus eftir hálftíma?! Helvítis hippar. Djók.

Í eitt skiptið var vinkona mín bókstaflega fyrir utan húsið og datt í hug að ég gæti komið í göngutúr þá og þegar. 

Æi. Get ekki.

Líður bara svo miklu betur þegar allt er planað og skipulagt.

Þær vita alveg að ég er ekki spontant persónuleiki!

Vikan:

Pain body: 100%

Markmið: hitti manneskju sem ég vildi tengjast, borðaði fisk og er nú að fara kaupa toppa.

Byrjaði í áskoruninni 75 hard sem er game changer. Líst ekkert smá vel á þetta. OCD heilinn minn elskar þetta. Mind you, þetta er gaman núna þegar ég hef tíma í þetta;)

Rót

Öll erum við með rætur.

Eitthvað úr æskunni og uppeldinu sem er okkur innrætt og eðlislægt.

Þegar ég var að alast upp var kvöldmatartíminn heilagur. Það var óskrifuð regla að hringja ekki eða svara símanum í kringum kl 18:30 eða 19.

Þeir sem gerðu slíkt álitum við vera dónar.

It was heavily frowned upon.

(Það var því mikið sjokk að kynnast Svani.)

Allavega, þess vegna finnst mér svo skrýtið þegar viðburðir eru haldnir kl 18 á sunnudögum. 

Ég bara stressast öll upp og skil ekki.

Kvöldmatarleytið á sunnudögum er heilagasta leytið.

!

Í lengri tíma hefur mig langað í fargufu. Þá er maður á baðfötunum í eins konar hjólhýsi sem er gufa. Því er lagt við sjó, svo fer maður á víxl í gufu og sjóinn. 

Ætlaði að hafa þetta fyrir markmið næstu viku en svo er þetta á sunnudaginn kl 18?!

Allavega vikan var pollróleg fyrir utan miðvikudaginn. Lífið mitt snýst um 10 ára dóttur mína og allt miðast við sumarfríið hennar og vellíðan. 

Markmið vikunnar: socialize og pedicure eða brúnka fyrir gráa fiðringinn.

Afgreiddi socializing dæmið með að fara með vinkonu minni á viðburð. Fór sum sé með Cat (sem er dönsk) á viðburð hjá Móum sem var konur í móum (náttúrunni.) Þetta var hjá klettinum rétt hjá Helgufoss og var kakó seremónía og yoga nidra og hljóðbað og svo fórum við við fossinn og ykkar kona fór að sjálfsögðu útí fossinn líka eins og margar gerðu.

Mikið gott, mikið gaman. Þetta endaði með eldseremóníu þar sem við köstuðum ýmsu á eldinn sem við vorum tilbúnar að losa okkur við (andlegt dæmi.)

Svo fór ég í pedicure í dag.

Það mætti halda að ég væri lukkunnar pamfíll.

P.s. Hvað í ósköpunum er pamfíll?

Óður til móður

Í heimi þar sem sífellt fleirum virðist vera sama þá er pistill þessi tileinkaður þeirri sem er aldrei sama og heldur alltaf með mér. 

Á gervihnattaöldinni finn ég fyrir aftengingu. Það er svo mikið í boði að sjá og á skrollinu að fólk nennir varla að hittast lengur. 

Eða er það bara ég? 

Það er ein kona sem hefur virkilegan áhuga á vellíðan minni og farsæld og það er móðir mín.

Henni á ég allt að þakka.

Ég vil að þú vitir hversu vel ég kann að meta þig og allan þinn stuðning elsku mamma mín.

Þú ert mikilvæg og þú ert elskuð.

Er svo þakklát fyrir allt og allt sem þú hefur gert fyrir mig og hjálpina í gegnum árin.

Ég væri svo sannarlega ekki hér án þín.

seven!

Talan 7 er heilög fyrir mér.

Orkustöðvarnar eru sjö.

Undur veraldar eru víst sjö. Þarf að kanna það nánar reyndar.

Það er líklegast greypt í minni flestra þegar Monica í Friends var að lýsa "the seven erogenous zones" fyrir Chandler og Rachel:

Ég elska ekki síst töluna sjö vegna þess að líkaminn endurnýjar sig á sjö ára fresti. Við verðum nýjir einstaklingar á sjö ára fresti og ég tengi mikið við það. 

Ég er til dæmis alls ekki sama manneskjan og ég var þegar ég var 21s árs, 28 ára, 35 ára eða 42 ára. 

Mig langar til að segja að ég sé að þrusa í góða bombu þegar ég verð hvað 49 ára. 

Þá verð ég allavega ekki sama manneskjan og ég er í dag. 

Mér finnst ég vera orðin full leiðinleg en er að vinna í því.