Tól

Vikan byrjaði á stórkostlegri uppgötvun. 

Elska hvernig alheimurinn færir okkur alltaf þangað sem við eigum að vera og þurfum að fara. Mér var beint í Art of yoga að hitta vini mína Gumma og Talyu. Átti tíma með Gumma kl. 09 á mánudagsmorguninn og kom þangað sveitt blóði drifna slóð. Jú, blóðug vika. Blæðingar skæðingar.

Gummi fræddi mig um öndun að því marki að ég tók öndunaræfingar snarlega út úr morgunrútínunni minni. Það er víst ekki svo gott að byrja daginn á að ofanda.. Eitthvað í sambandi við hemoglubin og blóðrauða (þarna þurfti ég að leggjast á dýnuna) og magn koltvíoxíðs.. Fékk hjá honum flott æfingarprogram sem ég er að fara eftir núna. Gummi og Talya eru yoga þerapistar með áratugalanga reynslu og Gummi var búin að spotta mín vandamál varðandi brjóstbakið mitt. Er víst of hokin (í lífinu hugsaði ég..)

Allavegana, blæðingarnar eru búnar að vera þannig að ég er fegin að hafa verið að vinna sem minnst. Vikan var róleg en viðburðir hlóðust allir á einn dag eins og stundum vill verða. Ég var fegnust þegar miðvikudagurinn var búinn og svo þakklát Svani fyrir að hafa farið á foreldafund sem ég var bara ekki að meika kl. 08:30. Var líka með fyrsta alvöru Bowen þegann minn sama dag og var bara frekar stressuð yfir að vera að fara krukka í hnénu á góðum manni ef ég á að vera alveg hreinskilin. 

Gærdagurinn var me time dagur. Kom alveg kjörinn þar sem blæðingarnar einhvern veginn jukust bara að þeim punkti að vera óþolandi. 

Í dag er ég að fara í gusu í fyrsta skiptið og er bara frekar spennt! Skarfaklettur here i come!

Hápunktur vikunnar var hálf asnalegt augnablik á sturtusvæðinu í Sundhöllinni þegar ég sá nýja uppáhalds rithöfundinn minn blásaklausa að fara í sturtu. Við vorum báðar naktar. Stundum skil ég mig ekki en mér þótti sjálfsagt að stoppa konuna af, spyrja hana hvort hún væri ekki örugglega sú sem ég hélt að hún væri og þegar ég fékk það staðfest að þakka henni kærlega fyrir nýjustu bókina hennar. Tvisvar.

Lágpunktur vikunnar var í fyrrakvöld þegar ég heftaði mig saman í fyrsta skiptið. Bara shut the fuck up. Hold kæft! Nei, ég segi svona. Huti af yoga þerapíunni er að sofa með öndunarplástur en þerapistinn fullyrti ég hlyti að sofa með munninn opinn. Ég hélt nú ekki en hvað veit ég? Öndunarplástur fyrir munninn er það heillin næstu nætur. 

P.s. fór á bókasafnið í síðustu viku og varð mér úti um tvær bækur sem ég hafði ætlað mér að lesa. Á ekki eftir að vera í vandræðum með að lesa Tól í 14 daga útláni. Er strax orðin hálf leið á að ég er búin með helminginn sirka. Þetta er bók sem ég tími varla að klára. 

P.p.s. er að farin að finna á mér daginn fyrir fullt tungl að það sé að fyllast. Fann skyndilegan óróleika og óþol í mér allri á ákveðnum tímapunkti seinnipartinn í gær. Hafði ekki hugmynd um hvenær næsta fulla tungl væri en bara vissi að það myndi vera í dag. Finn yfirleitt á mér full tungl deginum áður.

Nú skal sleppt tökunum og setja ásetning.

Húha.

Ást Fedru

Loksins gott leikrit!

Hef nú reyndar ekki verið að fara mikið í leikhús undanfarið en vá, þetta var æði.

Get ekki hætt að hugsa um hvað Margrét Vilhjálmsdóttir er mikil drottning. Vá hvað hún er flott. Þuríður Blær er líka flott og allir leikararnir en Margrét.. hún hefur bara eitthvað við sig. Einhverja töfra. Leikhústöfra. 

Elska þegar hún kom í Vikuna hjá Gísla Marteini og það kom í ljós að þeir karlmenn sem voru með henni í þættingum viðurkenndu allir að hafa verið skotnir í henni alla tíð.

En þannig áhrif hefur hún á fólk held ég. Þeir voru allir skotnir í henni. 

Það er eitthvað við þetta rauða hár og bláu augu og orkuna hennar sem sogar að. Noregur er heppið að hún býr þar núna. Veit reyndar ekkert um það, hún sagði bara hjá Gísla Marteini að hún byggi þar núna ásamt manni sínum. 

Umgjörð leiksýningarinnar var líka svo flottur og hrár. Elska hvernig þau blönduðu nútímanum við leikstykkið og gerðu það að sínu.

Hefði ég vitað hversu mikið kynlíf yrði á sviðinu hefði ég kannski ekki farið með móður minni en vá, takk fyrir mig!

Vikan var: kaotísk og klikkuð. Get ekki bloggað um það.

Náði öllum markmiðunum nema að ég á eftir að finna út úr einhverjum atriðum varðandi chiagraut..

Namaste motherfuckers (skírskotun í leikritið.)

Eden

Kláraði bók eftir uppáhalds rithöfundinn minn í vikunni. 

Ég elska ritstílinn hennar. Setningarnar koma út fullunnar. Aðalpersónan sem er oftast kona, er svo afslöppuð að ég finn enga streitu í henni. Þegar hún talar þá er það fullunnið sem kemur út. Það eru engin hik eða biðorð. 

Aðalkarakterinn er sem fyrr segir oftast einhleyp eldri kona, afslöppuð, er stundum næturugla og er eitthvað að brasa út í garði þegar hún finnur ekki svefninn. Hún vinnur ástir ungs manns sem er hrifinn af henni og þau eiga saman ástarævintýri. Ætli hann sé ekki á bilinu 22 - 25 ára. 

Það sem ég elska mest við bækurnar hennar er viskan sem virðist búa í sérhverri setningu. 

Bravó Auður Ava. Fimm stjörnur.

Vikan var frekar ruglingsleg. Var bara eitthvað ringluð í hausnum. Ætli það kannski gerist á mínum aldri að það verður erfiðara að læra. Var á helgarnámskeiði síðustu helgi og inboxið (heilinn minn) fylltist. Gat svo ekki uploadað fleiri upplýsingum. Var svo bara ringluð eiginlega þangað til í dag föstudag. Þá skýrðist allt. Það er reyndar nýtt tungl í dag. Það var alla vikuna að tæmast.

Djók.

Markmið vikunnar tókust öll. Þurfti að redda nýjum lyklum að aðstöðunni fyrir nýjan meðleigjanda, fór á Sorpu loksins og les mér til í Bowen fræðunum alla daga núna.

Bowen virkaði allavega svaka vel á mig.

Namaste.
 

Alvöru þakklæti

Skráði mig sjálfviljug á námskeið sem ég er núna á. 

Bowen. Nuddtækni.

Það er frá kl 9 - 17 þrjá daga í röð. Nú er hádegishlé á degi eitt.

Ég held að ég sé að deyja. Þetta er of mikið álag fyrir taugakerfið mitt.

Já eða ég ætti að hætta að fá mér kaffi á fastandi maga og vera svo rosa hissa að vera of stressuð.

Jesús. 

Ég er svo þakklát fyrir lífið mitt dags daglega. 

8 klukkutíma dæmi er dauði og djöfull fyrir viðkvæma mig.

Sjálfsvorkunn er ég. Sjálfskaparvíti líka. 

Þetta er samt mjög áhugaverð tækni. Langar að gefa Bowen og þiggja Bowen. 

P.s. fékk viðreynslu. Ekki eins gaman og ég hélt.