Vinkona mömmu sagði einu sinni við mig að ég hefði að öllum líkindum verið indversk prinsessa í fyrra lífi. Það er mikið til í því.
Get ekki hugsað mér að fara á tjaldstæði til að sofa þar yfir nótt í tjaldi. EEeeuuuww. Djöfuls skrílslæti. Enginn svefnfriður. Engin hljóðeinangrun. Og ekki hægt að læsa. Minn sjúki hugur ræður ekki við þetta.
Af hverju bara ekki að finna yndælis hótel út á landi í staðinn? Skil ekki af hverju fólk hópast saman um helgar á tjaldstæðum og heldur vöku fyrir hvert öðru. Og ekkert morgunverðarhlaðborð eða sturta um morguninn. Nei, nei, nei. Meika þetta ekki.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment