Monday, December 30, 2019

Cosmic joke vol II

Ég er blessunarlega búin að vera í fríi frá Instagram í tvo daga núna og er ekki frá því að mér líði aðeins betur í sálinni. Ég ætla að halda fríinu áfram. 

Er komin með pirring yfir öllu glenniríinu. Þetta á auðvitað alls ekki við um alla en það eru margir sem eru að glenna sig í allar áttir þarna. Hamingju sinni. Maka sínum. 

Svo hittir maður þetta fólk og það er ekkert svona í alvörunni. Ekki algilt samt. 

Er ekki frá því að það sé aðeins meira pláss í hausnum á mér. Góð andleg hreinsun.

Instagram er samt ekki alslæmt. Sá þetta til dæmis þar. Elska þetta quote. Elska.


Maður les þetta með indverskum hreim. 

It's funny because its true.

Þetta er áramótaheitið mitt. Eitt af þeim.

Tuesday, December 17, 2019

Jóló

Maður er góður í sumu, ekki svo mikið í öðru...

Ég er ekki handlagin.. jú, get nuddað vel kannski en að gera eitthvað í höndunum eins og að prjóna eða föndra er bara ekki málið því miður.

Eins og þetta:


Þetta er einhvers konar krans sem ég keypti í Rúmfatalagernum fyrir einhvern misskilning. Misskildi aðallega sjálfa mig held ég. Ég hélt að þetta væri kannski svona krans til að setja utan á hurðina að íbúðinni (nágranninn beint á móti í stigaganginum er með fallegan grenikrans og ég ætlaði ekki beint að metast heldur að setja upp svona þeim til samsæmis (ha, er það orð??)) 

Svanur sagði að þetta væri pottþétt ekki svoleiðis krans.

Þannig að ég ætlaði kannski að hafa þetta aðventukrans. Sá fyrir mér að setja fjögur löng rauð kerti með réttu millibili og vera svo almennileg húsmóðir að kveikja á einu í einu hvern sunnudag á aðventunni með viðhöfn, svona eins og ég ólst upp við.

Nei, nei, það passar ekkert kerti í þennan krans. Fór meira að segja aðra ferð í Rúmfó til að leita að rauðum kertum með svona oddmjóu í endann til að stinga niður í hann en nei, það var ekki til.

By the way, það þarf ansi mikið til til að ég fáist í búðir, hvað þá í desember svo ég lagði mig vissulega fram til að þessi blessaði krans yrði brúkaður einhvern veginn.

Núna veit ég ekkert hvað ég á að gera við þennan fokking (sorry mamma) krans svo ég er að spá í að henda honum bara!

Umhverfisverndarhjartað tekur smá kipp samt.

P.s. myndin er tekin í morgun í skammdegisbirtunni/myrkrinu svo hún er dáldið dökk.

Wednesday, December 11, 2019

Jólakötturinn

Það kom að því.

Árið í ár, jólin 2019, er árið sem ég sendi ekki jólakort. 

Hef alltaf sent jólakort. Allavegana eftir að ég eignaðist börnin. Hef verið rosa skipulögð og tekið jólakortamyndina í nóvember. Til að passa að allir séu með. Hef svo passað að senda fyrst til elsku bestu Tinnu í Ameríku, svo til frænda minna og Sunnevu vinkonu í Evrópu. Finn dáldið fyrir að áhuginn hjá þeim er að dvína. Fæ ekki kort tilbaka frá frændunum til dæmis og þeir eru svona dáldið You really don't need to bother...:)

En núna finn ég að það er kominn tími til að hætta. Its not in the vortex. 

Af hverju að bæta við jólaálagið líka? Til hvers?

Skelli bara mynd af krökkunum inn á facebook rétt fyrir jól.

Hó, hó, hó!

Wednesday, December 4, 2019

Improv

Held ég tékki þetta bara af listanum.

Það var á bucket listanum að fara á improv námskeið og ég er búin að mæta í öll skiptin. Núna er bara eitt skipti eftir og mig langar svo mikið að beila á því. Er ekki að finna mig í þessu. Plús að það á að fara á pöbbinn eftir námskeiðið (sem er búið kl 22 (!!)) Allir sem þekkja mig vita að það er meira en ég ræð við.

Þetta tekur nefnilega alveg á. Búið að vera rosa gaman. Svo upplífgandi að vera niðrí bæ að leika við annað fólk. Ungt fólk meira að segja.

En í spuna þarf snerpu, hraða og skarpar hugsanir og mjög frjótt ímyndunarafl.

Er ekki alveg þar. Gærkvöldið var frekar erfitt af því að ég var svo þreytt. Allt í gangi heima, var að skutla Guðrúnu Höllu í afmæli og Stefán átti að fara á æfingu. Hafði hitt nuddhópinn minn og verið á löngum kveðjuhittingi með þeim um daginn þar sem skólinn er nú formlega búinn.

Það var í rauninni bara nóg. Sá þegar ég kom heim í gærkvöldi (seint af því að námskeiðið er alveg frá 19-22) að maskarinn hafði lekið niðrum allt andlit. Labbaði niðrá Hverfisgötu eins og alltaf, í rigningu í þetta skiptið, en tékkaði nú alveg á andlitinu áður en ég hitti hópinn. Held þetta hafi gerst út í bíl þegar Svanur sótti mig eftir námskeiðið. Hlýt að hafa nuddað augun þá. Eða ég rétt vona það!

Orkulega séð þá er ég líka ekki alveg á sama leveli og þau. Aðeins eftir á alltaf og ekki alveg með á nótunum oftast...

P.s. komst að því í gær að nuddhópurinn er með grúppu á snapchat sem mér var svo addað í í gær. Þau bjuggu hana til þegar þau voru í glasi á lokahófinu (sem ég var ekki á.) Grúppan heitir því innilega nafni fuckbuddies. Æðislegt nafn á nuddnemum. Elska það reyndar.