Hvernig...

... hafði Carrie Bradshaw efni á öllum þessum skóm? 

Hún skrifaði grein í dagblað um kynlíf í borginni. Ætli það hafi verið það vel borgað að hún hafi átt efni á öllum þessum Malono Blahnik's? 

Og leigunni, að borða alltaf úti (hún eldaði ekki) og þessum obbosens flottu fötum.

Núna á ég bara einn þátt eftir í Sex and the city maraþoninu. Mikið sem ég elska þessa þætti. Samantha er uppáhaldið mitt, við vinkonurnar elskum hana. Og Miröndu og Charlotte.

Tregafullt að horfa á síðasta þáttinn í kvöld. Bæði af því að þá er maraþonið búið OG að þetta er þátturinn þar sem mr. Big fer til Parísar og bjargar Carrie. 

Carrie er ekki hamingjusöm með Aleksandr Petrovsky. 

Á líklega eftir að gráta úr mér augun. 

Sem væri slæmt af því ég þarf þau til daglegra afnota!

Viðburðaríku ferðalagi...

... á Vestfirði er að ljúka.

Dólgslæti á tjaldstæðinu á Hólmavík (í mér), andleg raðfullnæging í Bjarnarfirði, stormasöm veiðiferð með stórfjölskyldunni í Laugardalsá þar sem ég var í alvörunni ekki viss um hvort að hjólhýsið þyldi appelsínugula viðvörun (í miðjum júlí!) og svo loksins logn og friður á Ísafirði.

Náttúrufegurð Vestfjarða er einstök, mér fannst sérstaklega góð orka í Bjarnarfirði, hjá Dynjanda (mögnuð) og á Þingeyri í Dýrafirði.

Síðustu tvær næturnar vorum við í Flókalundi. Rauðisandur er æði og mér finnst Patreksfjörður og Tálknafjörður sérstaklega sjarmerandi. 

Það verður gott að koma heim þó að borgin kalli ekki á mig. Langar að flytja úr henni og í náttúruna.

Confession...

... of a desperate housewife.

Var að spjalla við nuddþega um daginn. Við áttum það sameiginlegt að hafa lent í fremur harkalegri kulnun. Vorum að tala um hvað það tekur langan tíma að jafna sig og hvað maður þarf að passa vel upp á sig til að "krassa" ekki aftur.

Svo fór hún að tala um dáldið sem ég var ekki búin að spá í áður. Það er mikið talað um að fólk brenni út í vinnunni en svo er til öðruvísi burn out og það er í einkalífinu. Hversu margar kulnaðar húsmæður ætli séu þarna úti?

Í bókinni Eat, pray, love byrjaði Elisabeth andlega ferðalagið sitt á hugleiðslusetri í Indlandi. Ég gæti alveg hugsað mér að fara á eitt slíkt. Kannski ekki í Indlandi, en einhvers staðar. Kannski með yoga ivafi? 

Bara hugmynd.

Mömmuhjartað...

... slær sterkt núna.

Stefán minn (12 ára) fór í Vatnaskóg með vinum sínum í morgun og verður alla vikuna.

Hann hefur aldrei gist annars staðar en hjá okkur og ömmu sinni og afa og er svo allt í einu farinn í sumarbúðir.

Mömmuhjartað er að stækka. Þessi strengur milli móðurs og barns er svo sérstakur. Sterkur en viðkvæmur..

Hringdi í sumarbúðirnar í morgun (eins og maður gerir...) og beygði næstum af..

Auðvitað er allt í góðu. Hjartastöðin mín er bara galopin eins og vanalega:)

Er á námskeiði um orkustöðvarnar 7 hjá Klöru K í Yogashala og er að læra heilmikið um orku. 

Þetta snýst jú allt um orku.

Sleppi núna tökunum á þessu. Líður mun betur eftir símtalið við forstöðumanninn:)