... á Vestfirði er að ljúka.
Dólgslæti á tjaldstæðinu á Hólmavík (í mér), andleg raðfullnæging í Bjarnarfirði, stormasöm veiðiferð með stórfjölskyldunni í Laugardalsá þar sem ég var í alvörunni ekki viss um hvort að hjólhýsið þyldi appelsínugula viðvörun (í miðjum júlí!) og svo loksins logn og friður á Ísafirði.
Náttúrufegurð Vestfjarða er einstök, mér fannst sérstaklega góð orka í Bjarnarfirði, hjá Dynjanda (mögnuð) og á Þingeyri í Dýrafirði.
Síðustu tvær næturnar vorum við í Flókalundi. Rauðisandur er æði og mér finnst Patreksfjörður og Tálknafjörður sérstaklega sjarmerandi.
Það verður gott að koma heim þó að borgin kalli ekki á mig. Langar að flytja úr henni og í náttúruna.
No comments:
Post a Comment