Sunday, August 30, 2020

Public service anouncement


Í morgun um 10 leytið sást til miðaldra konu í grárri Nissan Pathfinder bifreið keyrandi niður Miklubraut, í austurátt, í átt til Skeifunnar.

Það er í sjálfu sér ekki í frásögur færandi nema að konan slammaði hausnum til og frá og var frekar annarleg þar sem hún öskursöng og endurtók í sífellu: "Fuck you, I won't do what you tell me!! Mother fucker!! Aahh!"

Við biðjum almenning að hafa í huga að hversu sakleysislega sem bílstjóri lítur út, þá vitum við aldrei hvað er í gangi hjá viðkomandi. Ekki er vitað hvað konunni gekk til svona árla sunnudagsmorguns. En ljóst er að ávallt ber að hafa allan varann á.

Þetta var nú bara ég í nostalgíukasti á leiðinni í yoga:) Fann Rage against the machine, eina af uppáhalds hljómsveitunum mínum frá því ég var unglingur, á Spotify og blastaði. Hátt. 

Er búin að vera að hlusta á Laugardagskvöld með Matta á ruv.is/hladvarp og hef mikið gaman af. Elska að hlusta á tónlist frá því í gamla daga.

Rage against the machine og sérstaklega þetta lag (ásamt öðrum) hafði mikil áhrif á óharðnaðan uppreisnarhuga minn á mótunarárunum.

Hef sungið þetta lag af mikilli innlifun allt frá því ég heyrði það fyrst.

Killing in the name of!

Tuesday, August 25, 2020

Ask and you shall recieve!

Var að leita logandi ljósi að stimpilklukku í gær. 

Langaði að fá smá pásu frá því að vera mamma. Stimpla mig út. Frysta tímann, smeygja mér út úr honum og fá að vera ég. Ekki: "mamma!!" í smá stund.

Það var mikið í gangi með börnin. Skólasetning. Sem kallaði á að finna skólatöskurnar, finna út með pössun, hvenær er sund? Omg, nesti. Hver tekur á móti barninu úr skólanum á morgun af því að ég er að vinna... 

... klifurnámskeið, hjólanámskeið, dagleg dramaköst 7 ára barns...

Var meira að segja hætt að brosa þegar ég strunsaði út í Suðurver leitandi að nesti fyrir skóladaginn í gærkvöldi. 

En.. var bjargað af bjöllunni. Saved by the bell.

Ask and you shall recieve. Skólinn er byrjaður og ég fæ svigrúm yfir daginn núna.

Mín innri móðir ljómar. 

(Það er reyndar lygi, en hún kemur til með að gera það bráðum.)




Tuesday, August 18, 2020

Herra Ágúst

Mig langar til að kynna ykkur fyrir herra Ágúst.


Hann er á dagatalinu sem 18 ára sonur minn gaf mér í jólagjöf. Ég er búin að venjast Ágúst og kann ágætlega við hann. Virðist vera ágætt karma yfir honum. Hann virðist vera sterkur og hjálplegur (já það er orð.)

Herra Ágúst, á dagatali slökkviliðsmanna, er við rúmið mitt og vakir yfir yfir mér. Hann er oft sá fyrsti sem ég sé á morgnana og sá síðasti sem ég sé fyrir svefninn. Oftast er það reyndar Svanur.

Veit ekki alveg af hverju ég fíla svona afbrigðilegheit. Eða er þetta kannski bara tiltölulega eðlilegt? 3ja barna gift móðir með afklædda herramenn við rúmið? Æ, við fílum þetta allavegana.

P.s. mér finnst ég vera oŕðin náin herra Ágúst. Ég á eftir að sakna hans.


Tuesday, August 11, 2020

Góður dagur

Ég er ferlega reglubundin manneskja. Þrífst á rútínum. 

Hef til dæmis einsett mér að þrífa kerfisbundið alla íbúðina, hluta fyrir hluta, einn hluta á dag, og er þess vegna með fjall af yfirhöfnum fyrir framan mig núna. Þetta er hluti af hinni árlegu "vorhreingerningu" sem er svo ekkert endilega á vorin. 

Eins blogga ég alltaf á þriðjudögum. Var bara að muna það núna að ég ætti að blogga í dag. 

Í dag var góður dagur. Góð orka. Mér líður vel þrátt fyrir rigningardag nr 7 eða eitthvað álíka. Nuddaði mjög vel í gær og nuddaði mjög vel í dag. Tvær konur í gær og tvær konur í dag. Sendi þær allar út í geim með fótanuddinu mínu:) 

Þær voru allar svo ánægðar. Þá er ég ánægð. 

Það er ekkert svo slæmt að nudda með grímu. Tók mig bara smá tíma að venjast því. Elliðárdalurinn er orðinn hluti af daglegu rútínunni minni. Ég elska hann svo mikið. Svo kemur hann til mín þegar ég er að nudda.

Ást og friður.



Monday, August 3, 2020

Hugleiðsla

Andlegur vinur minn setti inn góða hugleiðslu á Instagram í gær. 

Var svo heppin að hafa tíma og rúm til að hlusta.

Hugleiðslan snerist um að hitta sjálfan sig eldri. Kannski um áttrætt eða nírætt og eiga samtal. Eldra sjálfið horfir sátt á núverandi sjálfið sem spyr hvað eigi helst að gera og hvað ber að varast.

Svarið er svo augljóst þegar maður "horfir svona tilbaka."

Það er engin ástæða til að hafa áhyggjur. Það sem skiptir máli er fjölskyldan. Steinarnir í glasi lífs þíns.

Hlustaði á fagnaðarerindið í fortjaldinu á hjólhýsinu. Útileiga með fjölskyldunni. Fallegt sumarkvöld. 

Fyrr um daginn höfðum við uppgötvað paradís á jörð með mágkonu minni og svila.

Just be happy.