26/11 2015

Stirð og stíf og þver.

Ég tel góðan kost að gera sér grein fyrir eigin ókostum.

Ég skildi því vinnufélaga minn fullkomlega þegar hann sagði "You're .... " og svona rétt varla yppti öxlunum og gretti sig ekki einu sinni en ég vissi nákvæmlega hvað hann var að tala um. Við töluðum mikið um lífið og tilveruna og ég einhvern veginn vissi alveg hvað hann var að meina enda vorum við farin að þekkjast ansi vel þarna.

Á seinni árum, eftir að ég hætti að drekka, er ég dáldið leiðinleg. Ég á mína góðu daga þar sem ég er fyndin og skemmtileg en ég er óttalegur (get it;)) öryggisfíkill og vanasjúklingur.

Ég reyni ósjálfrátt að gera rútínu úr öllu og ef eitthvað er ekki alveg ákveðið heldur bara einhvern veginn þá líður mér ekkert sérstaklega vel með það. Ég vil vita hvað er að fara gerast. Allir mínir dagar eru rútínulagaðir. Ég geri þetta kl. þetta og þetta kl. þetta og ef því fer eitthvað að seinka þá ruglast allt prógramið og það er ekki gott. Á þriðjudögum fer ég í freestyle step til Önnu Siggu í World Class. Á laugardögum fer ég í zumba. Á sunnudögum fer ég í Ashtanga yoga 1-2 í Yogashala. Þannig er það bara. Og ég er ekkert sveigjanleg með að missa af þessum tímum. Ég hef meira að segja látið færa til fundi í vinnunni vegna þessa.

Ætli ég sé ekki með stjórnunaráráttu á hæsta.

Allavegana, sakna þessa vinar míns smá. Við erum ekki lengur að vinna saman. Við áttum nokkrar góðar samræður.