Undanfarið hef ég verið að hlusta á hljóðbók með Oprah Winfrey á Audible. Það er æði. Mér finnst svo mikið vit í því sem hún er að segja og hún kennir mér svo margt. Einn kaflinn eða svoleiðis fjallar um ástina. Þar segir hún meðal annars frá því að hún hafi verið í nokkrum samböndum við karlmenn áður en hún varð fræg og hvað hún hafi verið brjóstumkennanleg í þráhyggjukenndri ást sinni til þeirra.
Hún segir frá því að nýlega (eða svoleiðis) hafi hún fundið bréf sem hún skrifaði til eins af þessum gaurum sem fóru í raun svo illa með hana. Hún hafði skrifað það en sem betur fer ekki sent það. Hann mætti ekki á stefnumót, hunsaði hana svo hún skrifaði þetta bréf til hans. Þetta bréf var margra blaðsíðna, mig minnir að hún hafi sagt 14 blaðsíðna, brjóstumkennanlegt bréf og svo "pathetic" að hennar sögn að hún þekkti sjálfa sig ekki sem skrifandann.
Allavegana, það sem hún gerði var að halda svokallaða "burn ceromony" og kveikti í bréfinu. Þetta var auðvitað táknrænt. Mér datt í hug að gera það sama:) Ég fann einhvern horbjóð sem ég hafði skrifað í eldgamla daga þegar ég var óþroskuð og heimsk. Ég jesúsaði mig og ætlaði að gera mína eigin burn ceromony og horfa fjarræn út í buskann á meðan. Náði í stálskál og horbjóðinn og hélt út á svalir með kveikjara í hendi og kom mér fyrir á stól. Kveikti í helvítinu.
Já nei nei. Ég kveikti pent í horninu á nokkrum blöðum, setti ofan á stálskálina og úr varð BÁL! Ég hleyp í ofboði inn í eldhús, klukkan var í kringum 13:45 á miðvikudegi, næ í vatnskönnu og bruna út á svalir en þá fuðrar helvítið upp og brennur bara á svalagólfinu og skilur eftir sig sótsvertu og brúna bletti á svalagólfinu. Ji minn eini. Þrátt fyrir þetta gefst ég ekki upp og kveiki í pappír aftur en úr verður bara fáránlegur reykur og þvílík stækja af lykt. Þetta var nú ekki alveg eins og ég hafði séð fyrir mér og ég fer að hafa áhyggjur af nágrönnunum og slökkviliðinu. Það er komin rosalega vond lykt og það eru svona lítil brunninn blöð út um allt. Og ÞÁ kom Óli minn heim! Ég horfði á hann eins og sek kona og hann fór strax að kvarta yfir þessari hræðilegu lykt! Góð Svava.
Allavegana, reif afganginn bara og henti honum. Engin brunaseremónía.
(Vona að einhver hafi hlegið. Það var ætlunin.)
:)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
Ha ha! Brilljant. þú minnir mig a Bridget Jones Svava!
Fabulous darling:)
Post a Comment