Veisla!

Inn í sjálfri mér er veisla. Blússandi partýilæti. Í miðjunni er ég, brosandi hringinn. Sko hringinn.

Leikskólagöngu barna minna er lokið. Síðasti dagurinn í dag. Ég öskra af gleði innra með mér. Sko stríðsöskur.

Þarf ekki að skutla eða sækja á leikskólann aftur. Aldrei!!

Nei sko, þið skiljið ekki.

Hef verid að skutla og sækja í leikskóla og til dagmömmu í næstum 17 ár.

17 ár!

Rakettur og blöðrur. Svo hamingjusöm. Svo. Hamingjusöm.

Þetta er næstum því komið bara.

Lífið, hér kem ég!

Þarf bara að skutla Guðrúnu Höllu á sundæfingu í dag og svo örugglega í fullt af hlutum á næstu árum..

Oh well. En samt.

Grái fiðringurinn. Mættur.

Áttaði mig á því upp úr kl 16 í gær þegar ég horfði á mig í speglinum með aflitað hárið (ætlaði bara að fá mér nokkrar ljósar strípur) og í nýja waist trainernum sem ég var að ná í á pósthúsið að þetta væri klárlega málið.

Held að ég sé frekar slæmt tilfelli. Fór í nýja bikini-inu í sund (líka í gær) en ekki gamla lummó sundbolnum úr Hagkaup sem ég fer alltaf í.

Veit ekki alveg hvar þetta á eftir að enda en ég er að leita að milliveginum með logandi ljósi.

Spurning um að tóna þetta aðeins niður.

Eternal bliss

Þetta sumar maður.

Ég er alsæl. Það er langt síðan ég hef átt svona gott sumar.

Það munar svo miklu hvað börnin eru orðin sjálfala. Ég er frjálsari og þar með hamingjusamari. Ákvað mjög meðvitað að hætta að búa til einhverja dagskrá eins og undanfarin ár og sleppti Húsdýragarðinum og Árbæjarsafninu og öllu svoleiðis alfarið. Er svo alsæl með að sá pakki er búinn. Sirka 17 ár í "pakkanum" er nóg.

Í kjölfarið hef ég get baðað mig í sjálfsást, almennri sjálfhverfu og hamingju. Það þarf í rauninni ekki mikið til. Bara að geta labbað út af heimilinu og látið mig hverfa í smá stund róleg og örugg því að ég er orðin róleg og örugg með börnin. Þau eru ekkert að fara að fara sér að voða.

Stefán er með síma, er ábyrgur og allt er í goody.

Veðrið er búið að vera dásamlegt, hef átt margar gæðastundir með vinkonum mínum og líður vel.

Hef verið að fara út í náttúruna í hugleiðslur og sjálfsheilun og finnst allt vera frábært.

Takk Ísland, fósturjörð.

Jet black joe

Er ennþá að fara yfir geisladiskana mína og skemmti mér konunglega.

Komið hefur í ljós að ég á í það minnsta þrjá diska með Jet black Joe og elska þá alla. Það er með endæmum sem ég elska(ði) þessa hljómsveit enda kann ég alla textana utan að.

Fór nokkrum sinnum á tónleika með þeim og vá, hvað það var gaman:)