Aldurstengdir krísupóstar...

... verða ekki fleiri.

Hef nú formlega gefist upp fyrir tímanna rás. Er orðin miðaldra. OK.

Í hjólhýsaferð með fjölskyldunni vil ég finna stað við á eða sjóinn þar sem við erum helst alveg ein. Núna fengu krakkarnir að ráða og Húsafell varð fyrir valinu. 

Stór mistök. 

Völdum stæði þar sem voru of margir að mínu mati. Ég, takið eftir, yggldi mig þegar ég sá ungt fólk sem blastaði háværri tónlist nálægt okkur. Oj, læti.

Erum í þessum skrifuðu orðum að færa okkur um set. Fann friðlátara stæði. Sit og passa það. HSP syndrome-ið mitt er að tröllríða vitund minni. Taka yfir hreinlega. Highly Sensitive Person indeed.

Unga fólkið þar sem við ætluðum að vera blastaði tónlist eins og það væri á þjóðhátíð. Ógeðslega hátt. Þetta var góð tónlist en ég einhvern veginn urlaðist inní mér og var næstum farin að grenja. Er óvenju næm núna og get ekki svona orku. Get ekki svona læti. Ef það eiga að vera læti þá vil ég stjórna þeim sjálf.

Aumingja Svanur er að fá fyrir hjartað af þessu veseni á mér. Var með svipað vesen um daginn og úrið hans fór að pípa. Hjartslátturinn rauk upp. Hann skynjar þegar ég er pirruð.

Sem sagt. Miðaldra og er ok með það. Gefst upp fyrir því. I surrender all.

"Oj, ungt fólk" sagði ég og meinti það. 

Nýtt skeið er runnið upp í lífinu. 

Ætli klukkan sé ekki um 15:30. Það er komið síðdegi. 

Fíla það. Ætla að elska það. 

What a glorious day!

Vá.

Útskrifaðist sem heilsunuddari frá FÁ. Þvílík gleði og fylling sem það var. Loksins lögleg! Líður ekkert smá vel með það. Var búin að gleyma hvað það er gaman að ná svona áfanga á fb. Gleðin sem fylgir því að lesa kveðjurnar er einstök.

Næst fór ég að nudda nýbakaða móður. Tilfinningin að leiða til þess að manneskju líður betur eftir nuddið er einmitt ástæðan fyrir því að ég fór í þetta nám svo að mér fannst tilheyrandi, viðeigandi og yndislegt að gera þetta beint eftir útskriftina. Vel sátt eftir þetta nudd.

Þar á eftir fór ég í fyrsta spinning tímann í margar vikur eða þið vitið - út af covid-19. Sagði við alla í gær að ég yrði að komast í spinning. Líkaminn bara öskraði á það. Hápunkturinn var klárlega þegar lagið Klámstrákur með Hatara kom. Elska þetta lag!

Omg, þvílíkur dagur. 

Er samt búin að vera hálf óróleg inní mér eitthvað. Þetta er bara svo öðruvísi dagur. Langt síðan ég hef hitt svona mikið af fólki. Ætti að taka gardínuna í nýja hjólhýsinu mér til fyrirmyndar. Hún segir mér að smæla og enjoy-a. 

Stundum er maður bara of trekktur ..

Síðar elskur.

slam dunk

Its a slam dunk.

Slegið. Selt. 

Það er svo gott þegar maður finnur loksins eitthvað gott að lesa. Bókin sem ég er að lesa núna er eins og að hitta gamlan vin.

Í 14 daga lána hillunni á bókasafninu, þessari með nýju bókunum, fann ég vin minn Jussi Adler Olsen. Þekki kauða auðvitað ekki neitt en finnst eins og ég þekki þá karaktera sem ég hef lesið um í bókunum hans; þau Carl, Assad, Rose og Gordon í deild Q í Kaupmannahafnarlögreglunni.

Lendi iðullega í því þegar ég lifi mig svona inn í bækur að ég bý til mynd af persónunum í huganum. Svo verð ég vonsvikin þegar ég sé þær á sjónvarpskjánum því að þannig sá ég þær alls ekki fyrir mér. Sá á RÚV sjónvarpsþætti um deild Q og var ekki sátt við hvernig karektarnir voru. Bara alls ekki eins og ég hafði séð þá fyrir mér. 

Þetta er dáldið eins og með Erlend í Arnaldsbókunum. Ég hafði búið til karakter í huganum en svo þegar ég sá Ingvar leikara leika hann var það alls ekki eins og ég hafði séð Erlend fyrir mér. Núna er Ingvar náttúrulega kominn í stað fígúrunnar sem var í huganum sem Erlendur. Man ekki einu sinni hvernig sú fígúra leit út hjá núna..

Allavegana, er auðvitað farin að þykja vænt um alla þessa karaktera. Rose er núna búin að sofa hjá bæði Assad og Gordon. Finnst svona lagað nauðsynlegt til að halda manni við efnið. 

Hann Jussi stendur sig allavega vel. Hann var sá eini sem kom upp á herra Google þegar ég sló inn Jussi. 

Bravo! Veisla framundan.

p.s. Var að rifja upp síðustu bækur hans. Mikið ofboðslega er þetta hæfileikaríkur höfundur!

P.p.s. Þetta er skrifað þegar bókin er meira en hálfnuð. Held ég sé orðin of viðkvæm fyrir svona grimmar bækur. Hér eru á ferð morðingjar, barnaníðingar og nauðgarar. Já og hryðjuverkamenn og mannræningar. Herre gud. 

Friends

Er alltaf annað slagið að horfa á Friends, það er alltaf á einhverri stöðinni um það leyti sem ég er að horfa á Sex and the city maraþonið.

Í báðum þessum þáttum eru vinahópar aðalmálið. Í theme song-inu í Friends er sungið I'll be there for you, (because you're there for me toooooo..)

Ég sakna þess að vera ekki hluti af stórum vinahóp. Vinahóp þar sem hist er á zoom ef það er heimsfaraldur. Svoleiðis.

Er í frekar svona sundurleitum vinahóp. Við vorum 5 en höfum ekki tekið hitting í langan tíma. Uxum einhvern veginn í sundur. Það breytist líka allt þegar það eru komin börn í spilið. Svo erum við líka ansi sérstakar allar, hvor á sinn hátt.

Allavegana, er að fara útskrifast seinna í mánuðinum sem heilsunuddari og ætla að stinga upp á að við förum saman út að borða. 

Það er reyndar saga að segja frá því að það er ótrúlega flókið að fara út að borða fyrir allavegana þrjár okkar. Sérþarfirnar miklar. Miklar. 

Dáist enn að þjóninum á síðasta veitingastað sem náði að höndla okkur:) Hún virtist öllu vön reyndar.

Hvenær varð lífið svona flókið? 

Þegar ég var ung þá bara hitti maður fullt af fólki og hékk með því alltaf og það var bara æðislega gaman. Ekkert flókið. Reykt og drukkið. Meira að segja inni á skemmtistöðum. Engar sérþarfir á veitingastöðum eða kaffihúsum. Farið á tónleika og ohhh nostalgía. 

Vinir eru gulls ígildi. 

Maður ætti ekki að taka þeim sem sjálfsögðum hlut.

Abraham

Ég hlusta á Abraham Hicks næstum daglega.

Eiginlega alltaf þegar ég er inni í eldhúsi að elda eða baka eða bara að stússast heima. Í hvert einasta skipti líður mér betur þó mér hafi ekkert liðið sérstaklega illa þegar ég byrjaði að hlusta.

Ég bara elska boðskapinn og tengi svo hart.

Abraham Hicks er einhvers konar guðleg vera annars staðar frá sem kemur í gegnum Esther sem túlkar hann. Abraham ferðast með og í gegnum Esther og heldur mörg seminars þar sem fólk er að læra á lífið og hvernig það á að haga sér og hugsa til að fá það sem það vill.

Abraham leiðbeinir að þetta snýst allt um hvaða vibe við sendum frá okkur og á hvaða tíðni við erum á.

Mæli með að þið hlustið á fyrirlestra hans/hennar á Youtube. Það er fullt af þeim. Veisla.

Party on Wayne. Party on Garth.