Twitter

"Twitter er ekki ánægt" segi ég við Svan þegar eitthvað hefur gerst í þjóðfélaginu. 

Hvað ég er að gera á Twitter veit ég ekki. Það er í raun alveg úr karakter. 

Enduruppgötvaði Twitter fyrir nokkrum mánuðum og fannst þetta voða sniðugt. 

Set bara inn jákvæðar færslur og hrósa öðrum. Finn samt að ég á ekki heima í þessum afkima alnetsins.

Stundum póstar fólk þarna inn og talar um Twitter sem "forritið" sem er kannski smá biturt.

Þetta eru háskólaárin all over again þegar ég fann mig ekki með vinsæla fólkinu og þau ekki með mér. Ég átti samt tvær góðar vinkonur í stjórnmálafræðinni og við skemmtum okkur konunglega, bara við þrjár.

Á síðustu árum hef ég sett fókus á hjartastöðina og misst þar af leiðandi dáldið áhuga á stjórnmála umræðunni (en verð samt alveg pirruð yfir spillingunni.) Hárbeitt, stundum óvægin, beinskeitt og gagnrýnin stjórnmálaumræðan á Twitter missir því dáldið marks hjá mér.

Samt kíki ég á þetta nokkrum sinnum á dag þar sem þetta er í símarúntinum mínum (Facebook, Instagram, gmail, sms, internet explorer fyrir fréttir), Twitter, Wassup og tiktok. 

Já, ég er alltof mikið í símanum mínum.

Allavega, ég held líka, að flestallir sem ég followa sé extrovertar og ég er jú viðkvæmur introvert. 

Ég er samt með nokkra uppáhalds sem ég fylgi og brosa oftast út í annað yfir tístunum þeirra.

Ég er bara með 8 fylgjendur eða eitthvað og ef ég set eitthvað inn er það alltaf sami eini vinur minn sem lækar. 

Jú og Óli minn. 

That's it. Thats the blog of the week.