Ó þvílík gleði..

.. það er að labba inn á bókasafnið og ramba á einmitt réttu bókina fyrir þig.

Jojo Moyes og þessi bók er einmitt það sem ég þarf til að koma mér í gegnum næstu tvær vikur. Elska létta breska húmorinn, fléttuna og hvernig höfundinum tekst að láta mig hlæja og hversu miklar feel good bækur þetta eru alltaf hjá henni. Elska líka að lesa gellubók með glimmernöglunum mínum:)

Einmitt það sem ég þurfti. Hef verið að hlusta á Kjöt eftir Braga Pál á Storytel og jú hún er góð og fyndið en er orðin bara frekar grotesk og erfið núna. Smá erfitt að halda áfram með hana, manni svona hálfkvíðir fyrir að halda áfram að hlusta.

Vikan er annars búin að vera það annasöm að hún hefur eiginlega flogið í burtu. Það er svona að vera í tveimur vinnum.. Fékk tvo nýja nuddkúnna og hef nóg á minni könnu. 

Hápunktur vikunnar var þegar ég hitti Tinnu í gærkvöldi. Við fórum á Yndisauka og fengum okkur te. Yndislegt auðvitað. Pössuðum auðvitað vel upp á að te ið væri koffínlaust.

Lágpunktur vikunnar er kannski núna þegar mér er illt í kálfunum. Það er svo vont að vera með harðsperrur í kálfunum. Þarf að sinna þessu í dag. Er eitthvað að finna svo mikið fyrir því að ég er ekki 27 ára. Já, eða 37 ára...

Namaste.

 

Áfengi er höfuðeitur mannkyns

Af öllu dópinu er áfengið verst. Kalt mat.

Held að skaðinn sem áfengi hefur gert sé stórkostlegur. Morð, glæpir, slys, nauðganir, árekstrar, framhjáhöld, sundrung fjölskyldna.

Mér finnst ekkert meira óaðlaðandi en drukknar mannverur. Hata áfengi.

Því miður eru ekki allir þannig gerðir að geta fengið sér drykk og notið og búið. Margir eru þannig. En svo eru það hinir þar sem áfengið er vandamál og manns allra verstu minningar eru þegar makinn manns drakk of mikið.

Ji, hvað Svavan er skemmtileg í dag. Sorry með mig.

Vikan var annars annasöm. Sérstaklega í nýju vinnunni minni. Hver vissi að "gruz", "san" og "trash" væri það sem ég ynni með og það sem halaði inn seðlunum á þessu heimili. Já og "vaskurinn." Ekki ég allavegana. Skrýtið að vinna með tölur heima hjá sér og vera að fara kaupa skrifborðsstól í Pennanum á mánudaginn.

Hápunktur vikunnar var þegar ég hitti hinar geimverurnar í smá stund á miðvikudaginn. 

Lágpunktur vikunnar er núna þegar ég er orðin valdur þess að maðurinn minn fer ekki út í kvöld með vininum þar sem alltaf er áfengi.

Þarf allt að vera vín?

emf (bara eitthvað pirrað hljóð.)

 

 

quod me nutrid

Í fyrsta skipti hér þýði ég yfir frá latínu en þetta þýðir það sem mig nærir. Begga vinkona er með þetta tattúerað á framhandlegginn.

Allavegana, er orðin eitthvað voða viðkvæm fyrir því sem mig nærir. Er aðallega að tala um fréttir og samfélagsmiðla í þessu samhengi. 

Veit að margir bara sleppa því að horfa á fréttir. Þær koma viðkvæmum sálum eins og mér iðullega úr jafnvægi. Ég hef ekkert sérstaklega gott af því að sjá myndir af dánum börnum í feedinu mínu eða æsing út af jarðskjálftum. 

Margir í kringum mig, eiginlega allir nema fjölskyldan mín og ólíklegasta fólk hreinlega er að notast við sveppi í lækningarskyni. Veit um fólk sem heldur svona kvöld rétt fyrir utan borgina og fólk sem fer á svona kvöld þar sem ákveðið magn er tekið inn. Fólk fer á tripp og afleiðingin er frekar góð eftir því sem mér best sýnist. Fólk verður zen-aðra, sáttara en um leið opnara og þegar ég hugsa um það þá er þetta fólk ekkert sérstaklega að setja ljósið sitt á fréttir. (Þessi kvöld eru búin á miðnætti svo ég er ekki að fara.)

Flestir geta horft á kvöldfréttir og farið svo að sofa. En það er einhver gerjun í gangi finnst mér. Manneskjur eru að opnast og hreinlega geta bara ekki horft á vondar fréttir og lagst svo á koddann og sofnað. 

Finn að fólk tekur það sem er að gerast í heiminum sífellt meira inn á sig og það er gott og vont að mínu mati. 

Hver og einn verður að finna út fyrir sig hvað það er sem nærir andann. Því að friðurinn hefst hér, innra með okkur. Svo breiðum við honum út. 

Vikan var skrýtin og óvanaleg. Var slöpp sem ég kann ekki. Geri hlutina bara samt. Skrýtið. Gærdagurinn var óvenju annasamur sem er óvanalegt. Hafði ekki einu sinni tíma til að fara inn á bláa skýið sem er staður sem ég hangi stundum á. 

Hápunktur vikunnar var þegar ég hitti gamla vinkonu og við töluðum og mösuðum. 

Lágpunktur vikunnar var þegar ég var veik. Stórundarleg líðan. Sjálfsvorkunn næsti bær við.

Namaste.

glimmer

Vil að það sé skjalfest að ef ég vinn í lottóinu eða verð rík einhvern tímann þá verður eitt af mínum fyrstu verkum að ráða stílista fyrir mig.

Sansinn fyrir stíl og tísku og hvað er í móð hvarf í kringum fertugt og ég er fullkomlega umkomulaus þegar kemur að útliti. 

Álít það einn af helstu kostum vinnu minnar að það eru ekki árshátíðir og bjórkvöld. Það er því miður þannig að ég mér líður allra best heima hjá mér í faðmi fjölskyldunnar. En nei, maður skáir sig í nám og hvað gerist annað en árshátíð (!) Yfirskriftin er glimmer og þar kemur vanmáttur minn fram. Það sem gerði útslagið á að ég ákvað að fara er að Helga Braga kemur og skemmtir. Mér finnst hún æði svo ég ákvað að skella mér. Þetta er nú ekki fyrr en um miðjan mánuðinn svo að ég hef smá tíma til að átta mig og undirbúa mig andlega. Sem er gott.

Vikan er búin að vera óvenjuleg og viðburðarík. Hrekkjavakan og heimsókn til nýrrar vinkonu sem á heima í Stóragerðinu sem var sérstakt af því að ég sat og rifjaði upp gamla tíma úr hverfinu á meðan ég sat í sófanum. Mig minnir að fyrsti sleikurinn hafi farið fram á efri hæðum á þessu fjölbýlishúsi með einhverjum af bekkjarbræðrum mínum. Það hét ein mínúta í helvíti þá. Hehehehehe.

Hápunktur vikunnar var þegar ég fór á skauta með 10 ára dóttur minni og vinkonum hennar í vetrarfríinu og rifjaði upp gamla takta. 

Lágpunktur vikunnar er ekki prenthæfur. 

Þannig er nú það. Það er sérstakt að vera komin á þann aldur og á þann stað að maður áttar sig ekki einu sinni á því að það sé airwaves fyrr en maður sér það á instagram. Hmmm..

Í dag föstudag er ég að fara arka niður í bæ á trommuhring. Öllu jafna myndi fólk flokka það sem kósý og auðvelt en einhver gerjun er í bakinu og hálsinum og ég vorkenni sjálfri mér fyrir að þurfa að sitja á púða með bakið beint. Akkúrat núna virðist það mér ofviða.

Góðar stundir gott fólk.

Namaste.