Ég verð að segja að ég er frekar mikið stolt af mér.
Helgarnámskeið frá kl 09-17 þrjá daga í röð er mikið fyrir manneskju eins og mig. Get ekki alveg útskýrt af hverju en það er bara mikið.
Stóð mig eins og hetja. Var meira að segja hressi nemandinn eða þannig sem spyr spurninga.
Þetta var þriðja stigið og það skrýtnasta að mínu mati. Við vorum auðvitað búnar að læra grunninn en núna var það brjóst, þind, grind og rófa. Svoleiðis. Já og kjálki.
Þegar ég fæddi Stefán fyrir 15 árum gerðist eitthvað. Rófubeinið brotnaði og meðgangan var þannig að ég var í sjúkraþjálfun. Það gerðist eitthvað við grindina. Þó ekki gliðnun.
Allavegana, við vorum að vinna með nokkuð öfluga punkta og ég byrjaði til dæmis á blæðingum sem átti ekki að gerast. Við erum auðvitað að æfa okkur á hvor annarri. Já, svo var ýtt á "kúkatakkann.."
Í æfingarferlinu á aðgerð rófu gerðist eitthvað. Eins og rófan hafi færst af rétta staðnum sínum. Er búin að labba eins og mörgæs í vikunni. Var sérstaklega slæm á miðvikudaginn. Held að ég sé að verða betri en skokk er allavega ekki eitthvað sem ég sé fyrir mér að geta á næstunni.
Sá mann skokka í gær og ég var bara "vá, amazing."
Það lítur allt út fyrir að ég verði orðin Bowen tæknir í lok mars.
Húha!
P.s. bowen er bandvefslosunartækni og sérstök meðferðaraðferð.
Namaste.
No comments:
Post a Comment