... finnst best og skemmtilegast þegar það er mikið að gera.
Ekki mér.
Mér líður best þegar það er ekkert að frétta, ekkert að gera og ég hef nægan tíma til að bara vera.
Við eigum það sameiginlegt nokkrar í Bowen náminu að hafa rekist á vegg og lent í kulnun.
Skrýtið hvernig við erum samt komnar á fullt með kannski of marga bolta á lofti.
Er að reyna mitt besta til að hugsa ekki um mars.
Það er of mikið að gerast í mars og ég þarf að halda mjög vel á spilunum til að halda heilsunni og sönsum.
Í mars er 4ða og 5. stigið í Bowen með prófi í endann. Er að gera skýrslur núna.
Í mars er líka kennsla í Mími sem ég er hálf óörugg með. Aðallega vegna þess að kennslustundirnar eru of margar og langar. Það sem ég hef að segja þeim tekur 20 mínútur sirka. Þarf bara að lifa það af.
Ofan í allt þetta á dóttir mín afmæli og ég þarf að halda veislu og vera móðir. Danssýning verður einmitt þegar ég er að taka 5. stigið. Kl 17 sem þýðir að ég kæmist beint eftir heilan dag af kennslu. Fyrir marga væri það ekkert mál. Fyrir mig er það mikið mál.
Framundan eru breytingar í aðstöðunni. Leigan hækkar en við sem erum eftir ætlum að gera rýmið frábært og huggulegt.
Annars er ég búin að vera með Taylor Swift í eyrunum. Fæ ekki nóg af henni að syngja lagið Lover. Syng alltaf með.
Vikan var annasöm og dramatísk. Fann fyrir reiði í fyrsta skiptið á mörg ár. Ætla ekki að fara nánar út í það en allt gerist af ástæðu. Það eru engar tilviljanir. Segjum bara að kennari kenndi mér lexíu og núna skil ég föður minn betur.
Hápunktur vikunnar var þegar ég gerði yoga úti á svölum í sólinni á Tenerife.
Lágpunktur vikunnar var þegar ég reiddist 18 ára stjúpdóttur minni síðasta morguninn á Tenerife.
Sagan fer í hringi og er núna að sýna mér hvernig það er að vera foreldri 18 ára stúlku.
Já og svo er dauður hamstur í frystinum.