Hvað er eðlilegt ..

 ... og hvað er ekki eðlilegt þegar kemur að legi?

Það hagar sér eins og skepna. Vægðarlaust. Það gaf. Núna er það að taka.

Eftir að hafa verið með blettablæðingar í 20 daga leið mér verulega illa í gær. Eins og það væri að fara líða yfir mig. Var eiginlega bara stjörf. Þurfti að gera nokkra hluti og það var erfitt að fara í apótekið og ná í lyf sem stoppar blæðingar. Mér hefur aldrei liðið eins og mér leið í gær. En það var klárlega legið sem var orsökin.

Ef ég væri hugrakkari kona væri ég komin á biðlista fyrir legnám. En er nýbúin að heyra svo erfiðar sögur af eftirköstunum eftir aðgerðina. Ekkert við aðgerðina eða það sem kemur á eftir er eitthvað sem ég vil gera. Það að eiga vera aðgerðarlaus í nokkrar vikur eftir aðgerð hljómar alls ekki vel. Arg. 

Verkefni vikunnar var að undirbúa kennslu í  Mími. Það kemst ekkert annað að þegar kennsla er framundan. Maður verður að vera vel undirbúinn þegar fólk er að koma til að hlusta á mann tala í tvær eða þrjár kennslustundir!

Hápunktur vikunnar var á miðvikudaginn í Mími þegar það var útskrift eftir kennsluna. Allir svo glaðir:) Allir fengu rós. Loksins var ég líka í sjálfri úrskriftinni. 

 

Lágpunktur vikunnar var í gær þegar allt var erfitt. Er á perimenapause skeiðinu í lífinu mínu þannig að ég er á hormónauppbótameðferð. Málið er að ég er að hætta á lyfjunum út af alls konar, síðast var það bjúgur og svo byrja aftur vegna þess að ég sef ekki á næturnar. Núna er aukaverkunin blettablæðing. Samkvæmt internetinu getur hún varið í nokkra mánuði. FML.

Allavegana, núna er allt á uppleið. 

Namaste. 

P.s. er að lesa þetta yfir daginn eftir og langar að bæta við hversu mikið jojo lífið er. Upp og niður, niður og upp. Ekkert fullkomið nema stundum. Myndin af rósinni er með gulu tuskunum okkar í horninu. Ekki fullkomið en það er heldur ekki ég.