Monday, September 30, 2013

Á túr.

Í dag er ég í svörtu. Í dag er ég á túr.

Eftir þrjár barnseignir og ófrjósemisaðgerð linnir ekki látum. Verkirnir koma sterkari, skapsveiflurnar eru alveg jafn þungar ef ekki þyngri og alltaf er þetta jafn óþolandi ástand. Í gær kom sekúnda þar sem ég gat alveg hugsað mér að slátra bara einhverju.

Hef oft hugsað að leikstjórar (þá íslenskir) gætu notað mig þegar svona ber undir í senur þar sem einhver brjálaða bínan í aukahlutverki þarf að vera einsaklega skapstirð og beinskeytt og þarf að geta myrt karlmenn með augnaráðinu einu saman. Þetta gæti verið ég þegar svo ber undir!

Auðvitað bitnar þetta allt á karlinum. Í fyrrakvöld var ég rosa blíð og nuddaði á hann kókosolíu. Í gær þurfti hann að forða sér út. Með börnin.

Mikið ofboðslega hlakka ég til þegar þetta ástand er búið. Alveg.

Saturday, September 28, 2013

Dear body (and God)

af hverju bara ekki að leyfa manni að sleppa við svona fyrirtíðaspennurugl og vesen fyrst maður ætlar nú ekki að fjölga mannkyninu neitt frekar? Og af hverju ekki bara að fá að sleppa við blæðingar og allt slíkt vesen og breytingarskeiðið og allt hormónavesen líka?

Af hverju?? Af hverju ekki?! Ha?

Thursday, September 26, 2013

fyrirtíðaspenna

það var í sumar minnir mig sem gjörningarlistakonan og dansarinn Erna Ómarsdóttir stóð fyrir einhverri listaviku eða eitthvað í miðbænum. Meðal þess sem í boði var var að fara á ákveðinn stað í miðbænum og öskra. Erna sagði að allir hefðu nú gott af því að öskra aðeins til að losa um reiði og spennu og svona.

Maður flissaði aðeins og hugsaði tíhí, þessir listamenn...

Ég hefði alveg verið til að fara á þennan öskurstað í gær og taka eitt gott öskur. Eða tvö.

Í mínu tíðindalitla lífi nú til dags var svona hápunkturinn hjá mér að fara á framhaldið af hugleiðslunámskeiðinu og hugleiða og svona finna gleðina innra með mér sem er þarna einhvers staðar.

Námskeiðið var kl. 19:25. Ég var búin að heyra að hurðinni yrði lokað og læst og þess vegna væri gott að mæta tímanlega.

Að sjálfsögðu fer allt til fjandans kl 19:10 þegar ég er að reyna að koma mér út úr húsinu. Makinn muldraði hvort ég hefði ekki nógan tíma á daginn til að hugleiða og það var nóg til að ljónið innra með mér byrjaði að bærast. Það er jú asnalegt að fara á hugleiðslunámskeið þegar maður hefur lítið annað að gera en að sinna börnum allan liðlangann daginn en þetta var eina tilbreytingin, eina undankomuleiðin frá því þennan daginn.

Allavegana, ég eldaði snemma og er að gúffa í mig matnum. Allt er á iði í eldhúsinu. Guðrún Halla er rosa ókjurr í stólnum og Stefán er út um allt. Óli hringir. Hann hafði verið í sundi og nýju flottu skónum sem hann fékk frá ömmu sinni nokkrum dögum áður (hann náði ekki að eiga þá í viku) voru horfnir, þeim var stolið.

Ég byrja að skamma hann fyrir að hafa ekki læst þá inn í skápnum en enginn strákanna gerði það. Stjúpan hringir og þá hafði Óli líka hringt í þau. Innlegginn voru í skónum.

Þarna hefði ég klárlega verið til í þetta öskurdæmi en læt að sjálfsögðu ekki sjá mig öskrandi af öllum lífs og sálarkröftum á leiðinni á hugleiðslunámskeið.

Ég var svo reið. Hann kemur alltaf með eitthvað svona klúður sekúndunni áður en ég er að fara gera eitthvað eða er með heldra fólk í heimsókn eins og gerðist þegar hann datt í sjóinn á siglinganámskeiðinu með flotta símann sinn. Svo hringir hann í þau hinu megin sem hringja í mig og allt gerist þetta þegar maður er á leiðinni eitthvað eða er að gera eitthvað og hin börnin eru upp um alla veggi.

En blessað barnið kom sem sagt grátandi heim. Búið að stela skónum með innleggjunum í.

:/ fari það grábölvað. Það virðist allt týnast eða vera stolið sem hann fær hérna megin.....

Wednesday, September 25, 2013

námskeið

Núna er ég nýbúin að fara á tvö frábær örnámskeið ef svo má kalla og er bara ánægð með þau.

Í gærkvöldi fór ég á námskeið í Lifandi markaði í Fákafeni hjá henni Ebbu Guðný sem er með pureebba.com. Það var margt athyglisvert sem kom fram en námskeiðið hét: "Hvað á ég að gefa barninu mínu að borða?"

Hún gaf okkur fullt af hugmyndum og talaði mikið um chia fræ og goji fræ og fiskiolíu og hörfræolíu og hampolíu sem minnir mig á! Ég þarf að taka matskeið af fiskiolíu... Það er víst svo rosalega gott fyrir meltinguna. Hún talaði mikið um Omega 3 og 6 fitusýrur (?) og talaði um hve nauðsynleg fita er í fæðunni. Sko góð fita, alls ekki hert fita..

Þannig að ég ætla að fylgja þessari línu (hennar ráðum) eins og ég get.

P.s. kom heim af námskeiðinu að ganga 23 í gærkvöldi og þar lá makinn upp í sófa og gúffaði í sig súkkulaðibombum og drakk kók. Afkáralegt að vera ekki á sömu línunni..................

Allavegana, svo fór ég á hugleiðslunámskeið á laugardaginn og það var æðislegt. Ætla að hugleiða daglega héðan í frá:)

Tuesday, September 24, 2013

börn

1,2,3,4,5,6. 1,2,3,4. 0-1.

Þó að ég geti verið á tímum smá svona skipulögð þá falla mínar barneignir ekki undir það form. Þegar eitt barn hættir á leikskóla þá byrja ég með næsta. Þau eru aldrei saman á leikskóla heldur klárar fyrsta barnið sína leikskólagöngu og síðan byrjar hið næsta og svo koll af kolli.

Þau eru jú á sama leikskólanum en .... úff, sækja og skutla. Þetta eru allavegana 12 ár í að sækja og skutla (ég geri reyndar oftast bara annað hvort), 12 vorhátíðir, 12 sveitarferðir, 12 litlu jól.........

Er reyndar alveg komin með nóg af þessum barnapakka ef ég á að segja alveg eins og er. Við erum búin að fara í fjöruferð. Búin að fara í göngutúra með börnin. Búin að fara með þau í fjölskyldu- og húsdýragarðinn. Búin að fara með þau í bíó. Búin að fara með þau í sirkus. Búin að fara með þau í bæjarferð á menningarnótt og 17. júní. Búin að fara með þau í sumarbústaðaferð. Búin að fara með þau út á land og á Þingvelli. Og allt þetta oft og aftur og aftur.

Væri bara alveg til í að fara upp í flugvél eitthvað burt og fá frí frá þessu öllu saman. Það er bara þannig.

Monday, September 23, 2013

Monday, monday

Elska þetta lag með Mama's og papas.

Dáldið fyndið að vera með mánudagsblús þegar maður er í fæðingarorlofi en þetta er nú heilmikil vinna að vera með öll þessi börn. Núna er komin mánudagur aftur og rútínan komin af stað hjá mér og Guðrúnu Höllu.

Við fórum í World Class í dag en þennan mánudag fór mamman ekki í hot yoga heldur í pallatíma hjá Dísu. Þetta eru tímar sem ég hef verið að fara í í mörg ár núna og eru alltaf ágætis mælikvarði á þolið hjá manni. Ef maður meikar tímann er maður í ágætis málum. Hún er ennþá alveg með þetta hún Dísa:)

Merkilegt hvað tíminn flýgur hratt þrátt fyrir orlofið. Það verður búið áður en ég veit af. Í morgun var ég þakklát fyrir að vera í orlofi og geta blundað aðeins laus við stresstækið símann sem fylgir minni vinnu. Það verður nú samt ágætt að fara aftur í hringiðuna...

Síðasta fæðingarorlofið samt...


Thursday, September 19, 2013

mammviskubit

Þetta er orð sem ég heyrði hjá ungri frænku minni um daginn og er sem sagt orð yfir það þegar móðir fær samviskubit.

Það er dáldið skrýtið að fá mammviskubit þegar maður sinnir börnunum allan daginn og sefur líka lítið sem ekkert stundum margar nætur í röð vegna þeirra en það er svona að eiga heil þrjú stykki..

Í morgun var haustfundur með foreldrum og kennaranum hans Óla í skólanum og ég fór ekki:/ Samansemmerki mammviskubit. Stjúpan fór í staðinn.

Það kom í ljós í gærkvöldi að Svanur komst ekki úr vinnunni þannig að ég var heima með börnin í morgun. Reyndar var ég búin að segja við Óla að ég kæmist ekki þar sem ég er búin sofa mjög illa undanfarið og vó hagsmuni mína (að sofa aðeins lengur til að jafna mig eftir nóttina) meira heldur en þessi fundur.

Mammviskubit.

En svona þegar yfir allt er litið og stóra myndin er skoðuð þá ætti nú ekki að skipta það miklu máli að mamma hans Ólafs Tryggva Egilssonar kom ekki á haustfund foreldra með kennurum fimmtudaginn 19. september 2013. Veðja á að allt annað vegi meira.

Vona að ég veðji rétt.





Wednesday, September 18, 2013

stjórnmálaskoðanir Svövu

(Varúð: þessi pistill er um stjórnmálaskoðanir Svövu.)

Ég hef dáldið verið að hlusta á útvarp Sögu núna undanfarið og hef gaman af því að hlusta á umræðu um margt sem þar fer fram (þegar maður fær nóg þá slekkur maður bara.)

Heyrði þar umræðu um daginn þar sem maður hringdi inn og fór að tala um hvernig stjórnmálaflokkar á Íslandi (og þá fjórflokkurinn) væru oft eins og fótboltalið. Liðsheildin er sterk og það snýst allt um að vinna hitt liðið. Hvað sem það kostar.

En ættu stjórnmálin ekki einmitt að snúast um það að vera í sama liðinu? Þegar hagsmunirnir eru svona miklir?

Mér finnst oft eins og þeir sem komust í stjórn núna (Sigmundur Davíð og Framsóknarflokkurinn og Bjarni Ben og Sjálfstæðisflokkurinn) hafi einmitt náð að vinna leikinn og það sé það sem skipti máli. Öfunda þá nú ekki með hlutskipti sitt þar sem á mörgu er að taka en það er nú annað mál..

Ég hef sagt það áður og skrifa það aftur að ég er sammála Birgittu, þingmanni pírata, sem sagði í kosningabaráttunni fyrir kosningarnar í vor að það væri auðvitað óhagkvæmt og kostar okkur mikið að hafa núverandi stjórnarfyrirkomulag þar sem hvert kjörtímabil eru fjögur ár. Vinstri stjórn kemst að og eyðir kjörtímabilinu í að hafa kerfið eins og þau vilja að það sé, setja nefndir af stað með ýmis mál (sem kostar auðvitað fjármuni) en svo eftir fjögur ár þegar hægri stjórn kemst aftur að þá eru þau nefndarstörf í uppnámi og í raun allt það sem starf sem vinstri stjórnin kom í gagnið (t. d. umsóknin að Evrópusambandinu.) Hægri stjórnin fer svo beint í að lagfæra kerfið eftir sínu höfði og svo koll af kolli.

Þetta kann bara ekki góðri lukku að stýra, eða hvað?!

Það ætti að sjálfsögðu að hafa þjóðaratkvæðagreiðslu um öll svona stór mál áður en farið er í að framkvæma þau eða aðhafast eitthvað í þeim.

Mér finnst þetta fjórflokkakerfi sem hefur verið á Íslandi óhagkvæmt. Það á ekki að vera hægt að spila með íslenska hagsmuni á fótboltavelli stjórnmálanna. Það er mín einlæga skoðun að við eigum að fjárfesta í okkar besta fólki, okkar úrvalsfólki, sem er skynsamt og gáfað og borga þeim sómasamleg laun fyrir að sitja á Alþingi og taka óháðar, ópólitískar og skynsamar ákvarðanir allt í þágu almennings í landinu.

Út með hatrið. Inn með ástina.

Tuesday, September 17, 2013

fæðingarorlof

þó að ég sé orðin smá leið og þónokkuð einræn og asnaleg af því að vera svona mikið ein í fæðingarorlofinu þá eru nú þónokkrir mjög jákvæðir punktar við það:

1) ég get sofið á morgnana. Mér finnst öllu heila málinu skipta að geta sofið til 09 þegar litla krúttsprengjan hefur haldið fyrir okkur vöku á nóttinni. Það alveg bjargar deginum.

2) núna er ég komin með rútínu þannig að á hverjum degi í hádeginu á meðan GH sefur er ég að gera eitthvað ákveðið. Fer tvisvar í viku í World Class í annað hvort pallatíma eða hot yoga (gerði það í gær, það var æði:)), fer tvisvar í viku að labba með tveimur vinnnufélögum og svo þríf ég heima hjá ma & pa einu sinni í viku. Það er reyndar bara að byrja núna í þessari viku svona eiginlega..

jæja, þetta eru allavegana tveir mjög góðir punktar.

P.s. kæfan lenti mestmegnis á gólfinu í dag...

Monday, September 16, 2013

kæfa

Er mikið búin að vera að spá í því hvað ég eigi að gefa Guðrúnu Höllu að borða. Ég var komin út í allt of einhæfar matarvenjur með hana þar sem hún fékk alltaf það sama dag eftir dag. Haframjölsgraut á morgnana, túpu úr Bónus með maukuðum eplum, jarðaberjum og bönunum á daginn og svo heitt mauk á kvöldin sem samanstóð af sætri kartöflu (af því ég var í stuði eitt kvöldið og nennti að mauka fullt af því..)

Eftir að hafa talað við vinkonur mínar sem eru með háskólapróf í næringafræði (:))byrjaði ég á því í gær að smyrja ristað brauð með smjöri og kæfu, búta það niður og gefa henni. Lifrarkæfa er víst alveg málið ásamt fullt af öðru sem þær sögðu mér frá og ég ætla að byrja á að gera.

Hún fílar allavegana lifrarkæfuna! Sem er gott. Ætla að fara versla í dag og vera dugleg með þetta.

Núna er hún orðin 6 mánaða þessi elska og mér finnst vera komið það stig þar sem hún fer að fara út í stútkönnur og hætta með pelana. Eða svona næstum því. Keypti stútkönnu og hún veit ekkert hvað hún á að gera við hana samt..

Mig langar til að vanda mig með stelpuna mína og gefa henni holla og góða fæðu. Mér finnst hún svo æðisleg:)


Sunday, September 15, 2013

of margar bíómyndir

ég hef horft á of mikið af sjónvarpi og of margar bíómyndir og lesið of margar glæpasögur.

Ég og Guðrún Halla vorum einar heima um helgina þar sem Svanur og Stefán fóru norður á land í leitir og réttir (hefur eitthvað með kindurnar að gera..)

Þetta voru sem sagt tvær nætur sem ég var ein með litlu. Fyrstu nóttina gekk mér mjög illa að sofna. Fannst ég vera eitthvað svo ein og óvarin svona ef að einhver skyldi nú brjótast inn og reyna að nauðga mér eða eitthvað. Ef brotaviljinn væri mjög einbeittur hefði óþrjóturinn getað komist inn í gegnum svalirnar gefið að hann hefði með sínum einbeitta brotavilja komist upp á svalir. (Ætla að kaupa krækjur til að geta lokað innan frá núna eftir helgi.)

Þannig að ég svaf með hníf við hliðina á rúminu svona til þess að vera ekki alveg óvarin ef eitthvað skyldi nú gerast. Svaf svo mjög illa um nóttina.

Svo í gærkvöldi gerist það þegar ég er nýkomin heim að það er dinglað hérna uppi hjá mér (inni á stigaganginum) og mættur var á svæðið útúrdópaður dópisti sem var með tattú út um allt (ég er sjálf með tattú) sem gat ekki einu sinni talað hann var svo út úr heiminum. Eftir að hafa sagt ha?! tvisvar og ekki skiljað neitt sem hann sagði sagði ég bara nei því hann var augljóslega/líklegast að leita að einhverjum en var að dingla hjá rangri íbúð.

Ætli hann hafi ekki verið að leita að dílernum í númer 6..

Allavegana, þó að þessi gaur væri nú hálf brjóstumkennanlegur og ég hefði eflaust ráðið við hann þó ég væri ósofin þá bætti ég nú samt stóra og beitta grænmetishnífnum við hnífasafnið í kringum fletið mitt inn í svefnherbergi (sem samanstóð af einum öðrum hníf) og setti dót fyrir framan svalahurðina til að torvelda inngöngu inn í íbúðina og líka fyrir framan útidyrahurðina þó hún væri læst. Svo lokaði ég svefnherbergisálmunni og setti straubrettið fyrir þá hurð. Ég myndi eflaust vakna við skarkalann og hefði þá tíma til að grípa hnífinn sjáiði til..

Eftir að hafa gert allt þetta gat ég sofnað og svaf bara mjög vel.

En.... paranoid much ég??

Verð bara að segja að það er bara ágætt að Svanur kemur heim í dag!

Saturday, September 14, 2013

Yogi te

Í gær var ég rosa dugleg. Eða það fannst mér.

Ég fór í step tíma (pallatíma) í World Class í hádeginu og tók svo til í allri íbúðinni um kvöldið, gólf og allt. Það var kominn tími til.

Settist svo niður með Yogi te-ið mitt og ákvað að skilaboðin sem fylgdu (það fylgir alltaf svona miði með hverjum tepoka með mjög djúpri og sannri yoga speki) skildi vera alveg eitthvað sem ég myndi taka mikið mark á.

Spekin var eftirfarandi:

Laughing cleans the teeth.

Þannig að ég ætla bara að hlægja og hlægja. Jafnvel þótt ég sé bara ein með Guðrúnu Höllu í dag. Við förum kannski í göngutúr á eftir.

(Reyndar er ég að fara í fjölskyldukaffi líka á eftir svo ég hlæ bara þar. Vona að þau tali ekki um eitthvað sorglegt og alvarlegt. Það væri dáldið asnalegt að hlægja þá...)

Wednesday, September 11, 2013

söknuður

Núna er nýi Samsung Galaxy Fame síminn minn í viðgerð. Á verkstæði.

Ég sakna hans rosalega mikið og hugsa til hans oft á dag. Alltaf þegar ég sé fólk í sínum eigin heimi, brosandi að skrolla/fletta/lesa í símunum sínum hugsa ég til hans.

Mikið ofboðslega sakna ég hans mikið. Ég fór meira að segja í vodafone búðina í Kringluna í dag (þangað sem ég fór með hann í viðgerð fyrir tveimur dögum) til að athuga hvernig honum liði. Þau gátu ekkert sagt mér um líðan hans. Þetta var allt frekar ópersónulegt en dúddinn í búðinni virtist skilja mig og minn söknuð. Hann sagði að viðgerðin gæti tekið tvær vikur.

Tvær vikur! Hvað á ég að gera í tvær vikur án nýja Samsung Galaxy Fame símans míns? HVAÐ??!!

Fékk einhvern ómerkilegan lánssíma í staðinn en hann talar ekki við mig eins og minn sími. Við erum ekkert að bonda. Ég get ekkert legið upp í rúmi með hann og við getum ekkert hlegið saman eða hvílt okkur saman...

Ohhh, sakna hans svo mikið. Set inn mynd af honum til að hugga mig smá:

Vona að þér líði vel í viðgerðinni og að komið sé vel fram við þig. Þú átt það skilið Samsi minn. Elska þig. Sakna þín. Við hittumst aftur bráðum. Hlakka til.

(grátkall.)

Tuesday, September 10, 2013

raining (not men but actual rain)

Mér rigndi næstum niður í dag. Það var suddalegt.

Fór loksins að hitta vinnufélagana í dag, réttara sagt tvær þeirra og við tókum upp gamlan sið sem er að fara í göngutúr í hádeginu á þriðjudögum og fimmtudögum. Við völdum aldeilis daginn til að byrja því okkur rigndi næstum niður í þessum göngutúr.

Þær voru að sjálfsögðu vel græjaðar, í vind- og regnjökkum en óskynsama ég var í svarta Moss rykjakkanum sem hentar ekki vel til að vera í svona mikilli rigningu. Misreiknaði mig aðeins.

Þetta var algert djók og svo fórum við á vinnustaðinn til að fá okkur hádegismat sem er partur af siðnum. Verð að segja að ég hef oft verið glæstari en þegar ég mætti þannig að það var hægt að vinda mig með maskarann lekandi í allar áttir og inn í augun líka.

Mér til happs voru ekki margir við í vinnunni en ég er annars glöð með að við skulum aftur vera farnar að ganga. Hef mikið gott af því að vera meira innan um fólk, er ekki svo mikið um það í orlofinu (sem senn er á enda.)

Monday, September 9, 2013

moving on

jæja, þá er komið að næsta markmiði:

að komast í þessa jógastöðu fyrir jól:






Ég get, ég ætla, ég skal.

Thursday, September 5, 2013

Stolt af mér

Undarfarinn sólarhringur hefur verið einstakur.

Ég fór á svona "event" í Hörpu sem hét Yoga sound escape. Þetta var á 2. hæðinni í horninu þar sem glerlistaverkið hans Ólafs Elíassonar nýtur sín vel sem og annars staðar í byggingunni.

Fyrir mér var þetta mögnuð upplifun.

Þetta var ókeypis opinn yogatími þar sem kennari frá New York leiddi tímann. Þetta var yoga, smá dans og hugleiðsla við tónlist frá lifandi bandi. Alveg magnað. Ragga Gísla var söngkonan í bandinu og svo voru auðvitað aðrir í bandinu. Það var heiðskírt úti og sólin blandaðist svo vel inn í þetta dæmi og gestakennarinn var svo flottur og ég fékk svo mikinn innblástur frá henni (hún heitir Aarona Pichinson.) Ég átti magnaða upplifun því auðvitað var ég að telja í mig kjarkinn fyrir aðgerðina.

Það breytti reyndar ekki því að ég svaf ekki dúr um nóttina og var mikið á dollunni. Prísaði mínum sæla fyrir að eiga ekki heima í hinum stigaganginum þar sem ekki mátti sturta neitt niður um nóttina og fólk varð að notast við útikamar þar sem Proline var að blása nýju lífi í rörin (þeir eru reyndar líka að því í nótt - eitthvað meiriháttar klóakvesen þar.. en ekki hér. Phew!)

Allavegana, ég lifi þetta einhvern veginn af og þakka mikið Maríu símamær á þessari kvennadeild 21A fyrir öll símtölin sem ég hef hringt í vikunni, vælandi um nálar og kvíða og hvaðeina. Þessi elska róaði mig niður í öll skiptin og kom svo og kynnti sig fyrir mér. Ji, hvað ég elska svona konur! (Svona konur sem segja manni að það verði allt í lagi og maður trúir þeim af því að þær hafa rétt fyrir sér.)

Mér þótti alveg ótrúlega vænt um hvað allir voru elskulegir við svona kvíðasjúkling eins og mig hvað varðar svona mál. Veit að það er ekki sjálfgefið. Símadaman á sjúkraþjálfaradeildinni mætti nú alveg taka hana Maríu mína til fyrirmyndar;)

For real...

Tuesday, September 3, 2013

ófrjósemisaðgerð

það var í sjónvarpsfréttunum á RÚV núna rétt í þessu (í plúsinu) að það deyja 60-80 manns árlega á Landsspítalanum vegna mistaka.

Það er nú aldeilis uppörvandi að heyra tveimur dögum fyrir aðgerð.

Og núna er ég komin með hita og allt saman:/ Kannski er alheimurinn að vara mig við þessari aðgerð með því að láta mig verða það veika að ég get ekki farið í hana.

Omg. omg. omg.

Digital detox

Held að besta vikan á árinu hingað til hafi verið þegar ég fór út í Flatey. Þá fór ég í "digital detox" í viku og horfði ekki á sjónvarp, fór ekki í tölvu, ekkert á netið (var ekki komin með nýja símann) og vissi basically ekki hvað var að frétta í umheiminum.

Eins og ég segi. Besta vikan hingað til á árinu.

Mér finnst ofbeldi og nauðganir vera svo algengt í sjónvarpinu og á netinu. Er ekki alveg að meika þetta. Fór að skæla í fyrrakvöld þegar ég var að horfa á þátt á RÚV sem ég held að heiti hálfbróðurinn og er norskur þáttur. Þar var stelpu nauðgað og ég bara var ekki að meika að horfa á þetta. Í gærkvöldi var ég að horfa með öðru auganu á seinni helming þátts með Piers Brosnan og þá einmitt var konu nauðgað og ekki nóg með það, stelpan hennar var tekinn á meðan og henni drekkt í vatninu. Ég meika þetta ekki.

Það fyrsta sem ég sé á internetinu í morgun (já, á facebook) er ungabarn sem hefur verið beitt ofbeldi. Marblettir út um allt á því. Er ekki að meika þetta.

Það að gerast bara hippi og flytja út í sveit hljómar mjög heillandi núna. Ég gæti ræktað mitt eigið grænmeti.

ást og friður.

Monday, September 2, 2013

slöpp

afskaplega finnst mér undarlegt að vera slöpp. Það gerist yfirleitt aldrei. Vaknaði með velgju, slappleika, beinverki og hafði ekki lyst á morgunmatnum. Það gerist aldrei!

Viðurkenni að ég var í kvíðakasti út af aðgerðinni alla helgina, alveg þannig að ég gat ekki sofið. Ætlaði að vera í e-u dramakasti í dag líka en varð svo bara ógeðslega pirruð á þessum helvítis aumingjaskap í mér og skipaði sjálfri mér að steinhætta þessu væli.

Og þá líður mér vel aftur.

Það verður nú samt alveg fínt þegar þetta verður búið sko.