Wednesday, November 18, 2015

15/11 2015

Ég átti svo gott foreldraviðtal við hana nöfnu mína sem er deildarstjórinn á deildinni hennar Guðrúnar Höllu í Björtuhlíð efri; á Furuhlíð.

Hún hrósaði barninu í hástert og lét mig vita að ég væri með afar frábæran einstakling í höndunum og meinti þá dóttur mína. Hún er víst með afbragði listhneigð, Svava sagðist aldrei áður hafa séð þetta gamalt barn gera svona fínt í höndunum eins og þegar GH leirar.

Mikið var ég stolt sem móðir að heyra af öllu þessu góða. Við vorum alveg sammála hversu einstök og sérstök hún Guðrún Halla er.

Það kom líka til tals að af sirka 10 stelpum á deildinni þá væru 5 þeirra hættar með bleiu. GH er ekki ein þeirra og ég fylltist metnaði að venja hana af bleiu. Hún er því farin að vera bleiulaus hérna heima svona af og til. Það kom í bakið á mér áðan þegar hún gerði upp á sitt bak. Það var ekkert sérstaklega skemmtilegt.

Svava endaði viðtalið með því að segja að þessi stelpa (GH) ætti eftir að verða eitthvað þegar hún yrði stór og að hana hlakkaði til að fylgjast með henni þegar hún vex úr grasi.

Mikið sem hún er flott þessi elska

þarna er hún reyndar bara rúmlega eins árs en þetta er svo flott mynd af henni finnst mér að hún fær að vera hér sem mynd af henni við þetta tilefni.



1 comment:

Tinnsi said...

Yndislegt! það er ekkert skemmtilegra en að hlusta á einhvern tala um hvað barnið manns er frábært. Mæli með að venja barnið af bleiju. Ég er að byrja að vinna í þessu með Sólveigu núna á næstu vikum. Elska að þurfa ekki að skipta á bleiju.