Það er hluti af morgunrútínunni minni að hugleiða í 20 mínútur. Stundum fer ég í Elliðárdalinn en oftast hugleiði ég úti á svölum.
Það eru háværir Pólverjar að reisa stillansa hér upp alla blokkina en þeir eru ekkert búnir að vera alla vikuna og í morgun voru engin merki um þá.
Ég finn um kl 10 að nú er komið að hugleiðslu út á svölum og ég byrja að græja mig í það.
Akkúrat og nákvæmlega þá heyri ég í Pólverjunum og að einn þeirra mætir með læti beint fyrir utan svalirnar og skellir nokkrum verkfærum beint fyrir framan svalahurðina. Af öllum stöðum í allri blokkinni.
Ákvað að gera þetta samt og sat sem sagt þarna í heilar 20 mínútur úti á svölunum í frostinu með þá út um allt og allt í kring á meðan.
Átti reyndar mjög góða hugleiðslu. Það er oft þannig að þegar það er einhver truflun í gangi þá einbeitir maður sér bara betur.
Þetta er ein fyndnasta hugleiðsla sem ég hef tekið. Önnur fyndin hugleiðsla var þegar ég var niðrí Nauthólsvík í sumar og var búin að koma mér vel fyrir á uppáhalds staðnum mínum. Eftir nokkrar mínútur átta ég mig á því að þarna var einhver hópur kominn á bátum eða kajökum og leiðbeinandi með, örugglega frá siglingaklúbbnum þarna. Þetta leit út fyrir að vera hópefli á vinnustað. Allavega, leiðbeinandinn snýr sínum kajak við og lætur þau stoppa fyrir framan sig og talar við þau þannig. Beint rétt hjá mér þannig að ég blasti við þeim.
Það sem maður lendir í..
Namaste bitches! (Sko Pólverjarnir)
P.s. Hef auðvitað ekkert á móti Pólverjum, vann með mörgum Pólverjum í Hreint...;)