Þakklát

Er einlæglega þakklát. Gríðarlega þakklát reyndar. 

Þakklát fyrir Svan minn. Besta vin minn og maka. Lífsförunautinn. 

Hjónaband er ekki auðveld stofnun. Það skiptast á skin og skúrir og stundum, þegar húsmóðirin er að introvertast og vera ofur andleg og weird, botnar hún ekkert í hvernig það gerðist að hún er gift andstæðunni. 

En það er vegna yin og yang. Þau þurfa á hvort öðru að halda.

Eins og í dag, þegar ég er meiri introvert en vanalega og meika ekki stóran hóp af fólki vegna andlegrar þreytu, þá kemur extrovertinn (makinn minn) og fer á blessaðan vorhitting 7. bekkjar Hlíðaskóla. Bjargar mér frá því. 

Líka eins og í fyrradag þegar sumir göptu vanmáttugir á mánaðamótin þá kom riddarinn, ekki andlegi maðurinn heldur skynsami, og gat hent inn summu sem reddaði prinsessunni á bauninni fyrir horn.

Takk Svanur minn. Ég elska þig.