Vikan með Svövu

Set vikupóstinn í annað format en vanalega í þetta skiptið. Hef hann í svona hápunkti vikunnar og lágpunkti vikunnar.

Hápunktur vikunnar var tvímælalaust þegar fullorðinn karlmaður komst við á nuddbekknum hjá mér. Sagði svo að það væri af því að ég nuddaði eins og engill. Að hver stroka væri einstök og að það væri ljóst að mikil ástríða lægi á bakvið nuddið mitt. Svo jós hann fleiri hrósyrðum yfir mig. Okkar kona var mjög glöð.

Lágpunktur vikunnar var líklega í gær. Hann var nú samt ekkert sérstaklega lágur (lágur?) Ég bara misskildi veðrið! Hélt að það væri komið sumar og fór í sandölunum niðrí bæ á þjóðhátíðardaginn. Það var komin 17.júní pardon my french.. Var svo skítkalt á fótunum og sá að allir, ALLIR, voru í lokuðum skóm. Ein kona horfði mikið á tærnar mínar.

Annars hefur vikan verið annasöm en ágæt. Fór á læknavaktina af því að ég er búin að vera með mjög sérstakan verk í hægri kjálkanum. Hann heldur fyrir mér vöku á nóttunni nema ég sinni honum með verkjalyfjum, sýkladrepandi munnskoli og bólgueyðandi tanngeli. Er að fara í fyrsta skiptið á ævinni í röntgen vegna þessa á eftir. Áhyggjusvipurinn á lækninum panikaði mig í nokkra klukkutíma á eftir en var einmitt hjá heilara í vikunni sem sagði að taugakerfið mitt væri útþanið og það birtist í kjálkunum (!)

Svo héldum við sameiginlegt táningaafmæli fyrir Stefán með vinum hans og foreldrum í Skrímslinu hjá Perlunni. 

Já bara frekar viðburðarrík vika! Frekar góð og loksins líður manni eins og covid sé farið.

Jibbýkóla 🥳