Friday, December 31, 2021

Áramót

Ég er alger sukker fyrir áramótunum.

Ný byrjun, ný fyrirheit og ný markmið heilla mig.

Það er ýmislegt sem ég ætla að kveðja á árinu og ný markmið sem ég ætla að setja alla mína orku í.

Gleðilegt nýtt ár elskur.

Thursday, December 23, 2021

ICE

Eftirfarandi pistill er óður til eiginmanns míns.

Maðurinn minn. Kallinn minn.

Stundum tekur örvæntingarfulla húsmóðirin okkar upp á mjög skrýtnum og jafnvel háskalegum uppátækjum.

Öryggisfíkillinn verður stærri og fyrirferðarmikli innra með henni með hverjum þeim degi sem frúin sest betur inn í miðöldrunina.

Gerði skiptidíl um daginn. Nudd á móti KAP. Ekkert mál. Konan segir mér dagsetninguna sem ég komst loksins í KAP - ið en svo kemst ég að því tveimur dögum fyrr að þetta verður haldið í Svövuhúsi í Heiðmörk. 

Öryggisfíkillinn sér rauðu flögginn alls staðar. Það er hávetur og oftast niðdimmt og konan er komin með náttblindu á háu stigi. Það mikla að mér líður alls ekki vel með að vera keyra í myrkri. Hvað þá hálku og myrkri. Tala nú ekki um svartamyrkri, glerbrynjuhálku og rigningu.

Og hvar er þetta Svövuhús? Öryggisfíkillinn hið innra vill fá að vita það deginum áður. Hafði smá tíma fyrir vinnu á fimmtudeginum svo ég var sem sagt að leita ad þessu húsi sirka 10 um morgun í Heiðmörk. Á Íslandi. Á myrkasta tíma ársins. Ennþá myrkur. Rigning. Þykk glerhálka yfir öllum veginum inni í Heiðmörk. 

Endaði sem sagt á því að missa stjórn á bílnum, hann hringsnerist og ég lenti út í kanti, ekki alveg á hliðinni en hallaði.

Fyrsta hugsun: hringja í Svan.

Hann hefði komið. Hann hefur bjargað mér áður úr svona löguðu. 

Eina manneskjan sem ég hringdi í og gat hringt í í þessum aðstæðum er og var maðurinn minn. 

ICE  - In Case of Emergency.

Þetta er maðurinn sem verður hringt í ef ég finnst út í skurði. Það er að segja ef sjúkraflutningamennirnir geta aflæst símann minn he he....

Allavega. Það sem ég er þakklát fyrir hann. Kvöldið eftir þegar ég var í Svövuhúsi var hann heima að gera við hurðahúnninn sem öryggisfíkillinn hafði brotið eftir marga ára hjakk við að tryggja öryggi heimilisins. 

Auðvitað getur hann verið óþolandi stundum.

En erum við það ekki öll? 


Monday, December 13, 2021

Griðastaður

Í sirka þrjú ár hef ég átt einstakan griðastað.

Þetta er aðstaða sem ég hef leigt í yogastúdíói hér í bæ fyrir nuddið. 

Þangað hef ég getað farið ekki bara til að vinna heldur líka til að vera ein með sjálfri mér. 

Þarna hef ég ófáa cacaobollana sopið, svo sungið, gert yoga, dansað og almennt átt eðalstundir - me time.

Ég hef líka átt dýrmætar stundir með dásamlegum ljósverum og yndislegum kúnnum.

Margir fagna breytingum. Finnst gott að hrissta upp í hlutunum, minna á að allt sé breytingum háð.

Ekki ég. 

Mér finnst gott að gera alltaf það sama. Keyra sömu leiðina, fara á uppáhalds kaffihúsið mitt og labba að því sömu leið og alltaf.

Þetta er líklegast hluti af OCD - inu.

Það eru einhverjar breytingar í loftinu framundan sem öryggisfíkillinn bindur allar sínar vonir við að blessist.

Heilinn á mér er að vinna yfirvinnu við að gera gott úr þessu. Finna ljósu punktana. Secreta þetta. Sé fyrir mér alla hluteigandi aðila brosandi og hamingjusama. Kærleikur og ást og sátt allsráðandi. 

Er á einhverju stigi áfalls. Samt ekki. 

I knew this was coming.




Friday, December 10, 2021

Villti fuglinn

Ver frjáls 

minn villti fugl

fljúg ofar sólarsýn

Ég ei má af þér sjá

þú eina ástin mín

þó læt ég lausan þig

með löngun

trega og þrá

en þó mun lifa minning þín

það eina sem ég á.

Svava Strandberg

Friday, December 3, 2021

"Þú átt of mörg börn Svava."

Það er ákveðinn harmur í mínu lífi að bróðir minn er ekki systir mín.

Horfi oft öfundaraugum á systur. Systrabönd líta út fyrir að vera sterk og haldgóð. Systir er með þér út lífið, í hæðum og lægðum. Hlær með þér þegar það er gaman, gefur ráð og grætur með þér þegar svo ber undir. 

Símtal frá bróður: Ég gef þér ekki jólagjöf og ekki gefa mér. Núna fá bara börnin undir fermingu gjafir. Einfalda þannig lífið.

Það fór þannig að ég valdi mér mann sem er ekki mikið gefinn fyrir faðmlög heldur.

Það er því kannski ekkert svo skrýtið að líklegast væri ég best geymd á SLAA fundum endrum og eins. Vera mín þráir nánd. (Það eru haldnir sérstakir ástarfíklafundir nokkrum sinnum í viku. Velviljaðar vinkonur mínar hafa bent mér á þetta.)

Það er reyndar alveg rétt. Þetta einfaldar lífið. Mér fannst reyndar alltaf dáldið jólalegt að finna bók fyrir hann bróður minn. Hann elskar bækur og vill alls ekki "current" eða mainstream bókmenntir heldur alltaf einhverjar sérstakar og öðruvísi. 

Verð reyndar vör við sterk viðbrögð þegar ég þyl upp börnin. Þegar ég vil vorkunn segi ég eins og er að ég er búin að vera með barn undir 8 ára í 19 ár. Ungar konur hrökkva við, jesúsa sig og segja bara vá eða eitthvað. Setja hönd fyrir munn. Við vitum jú allar að þetta tekur aðeins á.

Ég er samt fegin. 

Ég hef lengi haft áhyggjur af fólksfjölgun og þetta bendir til að fólk vill almennt eignast miklu færri börn en kynslóðin á undan.

Það er nú eitthvað..

P.s. Bróðir minn varð samt uppvís að því að gera hjarta emoji ❤ við status um daginn sem er alveg rosalegt. Þetta hefði aldrei gerst fyrir nokkrum árum. Kannski, bara kannski er von um að það sem Rihanna söng um rætist:

En líka:

P.s. eftir þessi jól verður bara eitt barn eftir ófermt hjá mér sem þýðir bara ein gjöf til okkar 6 manna fjölskyldu. 

P.p.s. ég á 3 börn sem er ekkert rosalegt. Á svo eina stjúpdóttur og einn mann. Sem sagt 5 börn. Jú ok, það er nú alveg eitthvað.