Griðastaður

Í sirka þrjú ár hef ég átt einstakan griðastað.

Þetta er aðstaða sem ég hef leigt í yogastúdíói hér í bæ fyrir nuddið. 

Þangað hef ég getað farið ekki bara til að vinna heldur líka til að vera ein með sjálfri mér. 

Þarna hef ég ófáa cacaobollana sopið, svo sungið, gert yoga, dansað og almennt átt eðalstundir - me time.

Ég hef líka átt dýrmætar stundir með dásamlegum ljósverum og yndislegum kúnnum.

Margir fagna breytingum. Finnst gott að hrissta upp í hlutunum, minna á að allt sé breytingum háð.

Ekki ég. 

Mér finnst gott að gera alltaf það sama. Keyra sömu leiðina, fara á uppáhalds kaffihúsið mitt og labba að því sömu leið og alltaf.

Þetta er líklegast hluti af OCD - inu.

Það eru einhverjar breytingar í loftinu framundan sem öryggisfíkillinn bindur allar sínar vonir við að blessist.

Heilinn á mér er að vinna yfirvinnu við að gera gott úr þessu. Finna ljósu punktana. Secreta þetta. Sé fyrir mér alla hluteigandi aðila brosandi og hamingjusama. Kærleikur og ást og sátt allsráðandi. 

Er á einhverju stigi áfalls. Samt ekki. 

I knew this was coming.