Fólk í febrúar

Fólk í febrúar er ekki eins og fólk í júlí. 

Finn að ókunnugir, passers by, eru ekki brosandi, ekki opnir, ekki til í að segja "góðan daginn" eins mikið. Alls ekki til í augnsamband.

Fann líka að Íslendingarnir á Tenerife voru alls ekki spenntir fyrir að rekast á aðra Íslendinga. Það er af sem áður var. Vorum þarna fyrir 7 árum og þá heilsuðust Íslendingar. 

Það er á tímum sem þessum sem ég er þakklát fyrir að vera hluti af heild. Veit ekki hvernig staðan á mér væri ef ég væri ein. 

Það er ekki svo mikil ást þarna úti. Ég finn hana pottþétt ekki á twitter. Skil ekki hvað ég er að gera þar inni. 

Mér hefur lengi þótt þetta erfitt. Allur þessi skortur á ást. 

Allavega í febrúar.