Loksins góð bók

Aftur. 

Get ekki sagt svona án þess að minnast á bókina Stóra bókin um sjálfsvorkunn eftir Ingólf Eiríksson. Tengdi við hana. Tengi oft við bækur um geðsjúkdóma. Er nú klikkuð sjálf svo það er nú kannski ekkert sérstaklega skrýtið. 

Allavegana. 

Hvernig ég fann þessa bók orsakaðist þannig að ég náði ekki á bókasafnið fyrir brottför. Vinkona mín á hæðinni fyrir ofan lánaði mér bækur fyrir ferðina. Hún og dóttir hennar, vinkona Guðrúnar Höllu, ætla að líta eftir hamstrinum á meðan við erum í burtu.

Mikið lán fyrir mig. Bókin sem ég er að tala um er þessi hérna:

Árið er sem sagt 1963 og skáldkonan fangar tíðarandann listilega. Maður áttar sig sjaldan á hvað hommar og konur hafa náð langt í réttingabaráttu sinni. Auður Ava er snillingur. Segi það og skrifa.

Innst í þínum eigin barmi,

eins í gleði og eins í harmi 

ymur Íslands lag. 

Grímur Thomsen

Bls 113

Fyndið að hafa beðið og beðið eftir að komast í burtu en falla svo fyrir ljóði um föðurlandið.