Aukavinnan

 .. og svo er það kennslan.

Las pistil um árið sem fjallaði um tilgangslaus störf. Í desember var ég komin á þá skoðun að starfið mitt í Mími væri tilgangslaust. Ég er að kenna fólki sem vinnur ekki við ræstingar einmitt ræstingar sem eru bara ferlega basic. Það þarf ekki margra klukkutíma kennslu til að fatta ræstingar. Kannski í mesta lagi klukkutíma. 

En. Núna er ég að fara kenna kúrsinn Fræðsla og þjálfun um þrif og sótthreinsun og er farin að finna mátt minn og megin. Nemendurnir vinna við umönnun á hjúkrunarheimilum og mér finnst skipta miklu máli að fræða þau um þrif og sótthreinsun. Þau kannski vita sitthvað um það nú þegar en handþvottur kemur til dæmis við sögu og hversu mikilvægt það er að þvo hendurnar á réttum augnablikum. 

Mér finnst meira að segja að ef ég kenni þeim þetta rétt þá geti ég komið í veg fyrir útbreiðslu sýkla og sjúkdóma að einhverju leyti. 

Áfram ég!

Vikan er búin að vera hektísk og stressandi. Við vitum núna að konur eru með allt öðruvísi hormónastarfsemi en karlmenn. Mér finnst þetta svo áberandi þegar maður fer að taka eftir þessu. Þeir eru alltaf ON. Finnst mér. Konur eru eins og superwoman í kannski 14 daga og svo draga þær sig inn í skel smá eða þurfa allavegana að hvíla sig meir í sirka 14 daga. Allavegana, ég er búin að vera í ON mode svona eftir að ég ákvað að eyða kvíðanum í maganum fyrir þetta Mími dæmi með því að vinna sleitulaust í fyrirlestrinum. Varði því fyrri hluta vikunnar með superfókus á fyrirlesturinn sem er á mánudaginn.

Hápunktur vikunnar var fundur með umsjónarmanni hússins á Suðurlandsbrautinni í gær. Var ekki búin að átta mig á því hversum miklum tíma ég var búin að eyða ein fyrr en ég fattaði að þessi fundur með húsverðinum var eina félagslífið mitt alla vikuna. Á fimmtudegi! Mér fannst það líka sönnun að ég væri í ON mode að ég kom á þessum fundi til að röfla yfir nokkrum hlutum.

Lágpunktur vikunnar var líka í gær þegar ég hitti Baldur heilara sem er í rýminu við hliðina mér á Suðurlandsbrautinni og leið svona eins og í Sögu Garðars sketsinum í áramótaskaupinu í Covid. Það var svo langt síðan að ég hitti einhvern að ég var næstum búin að gleyma hvernig maður hefur samskipti við aðra. Svoleiðis fílingur. 

Spjalla auðvitað við elskulegu kúnnana mína en þetta var svona dáldið spes tilfinning.

Namaste

(Þið megið senda mér bænir og blessanir á mánudaginn kl 12:40 og eftir það:))