Veit að Tiktok er ekki áreiðanlegur miðill.
Sem betur fer er ég minna að skrolla á þeim miðli en ég var sem er gott. Það var samt gella þarna sem hitti naglann á höfuðið þegar hún fyllyrti að samkvæmt rannsóknum væri það einungis í 3% tilfella sem áhyggjur hefðu rétt á sér, þ.e.a.s. þær raungerðust. Eins eru skilaboð deyjandi fólks oft að 98% prósent áhyggja þeirra var óþarfi.
Auðvitað reddaðist síðasta helgi og allt fór á besta veg. Endaði með því að ég fór bara á Skálmöld á föstudagskvöldið. Það var ÆÐI og ég skemmti mér konunglega. Svo gott að hitta Sunnevu líka. Svíþjóðar Sunnevuna mína sem býr í Gautaborg. Sem betur fer fór Guðrún Halla ekki á handboltamótið. Finn að ég er ekki hlynnt því að neinn eigi að vera mættur 08:50 á laugardagsmorgni á Selfoss. Sérstaklega ekki þegar það er hálka úti og það þarf að fara niður kambana fyrir ofan Hveragerði. Þekkjandi mína fjölskyldu þá myndum við vera sein því þetta er alltof snemma fyrir okkur og einhvers konar stresskeyrsla er eitthvað sem ég legg blátt bann við.
Skírnin var fín. Passaði að vera ekki þunn því núna er ég oftast þunn á morgnana um helgar. Sá prestinn minn sem skírði öll börnin mín og gifti mig. Réð ekki við mig og faðmaði hana því ég veit að hún er veik. Dauðsá svo eftir því þegar ég sá að hún setti á sig grímu eftir athöfnina. Ok, ég sá að hún var með grímu fyrir athöfnina líka en ég réð ekki við mig. Leið eins og asna eftir á. Mikið vona ég að hún eigi eftir að pluma sig og vera heil heilsu.
Vikan var alls konar. Er orðin verulega þreytt á umgengni fólksins míns. Þunglyndissvipurinn festist á mig þegar ég var í einhverja klukkutíma að sinna heimilisverkum á mánudaginn. Íbúðin er samt ekki góð. Langt frá því. Er á bömmer yfir að hafa klúðrað monsterunni minni. Umpottaði hana og setti í of stóran pott. Ég kann ekkert að umpotta:/ Hitti svo Sunnevu mína aftur í bæjarferð sem var auðvitað frábært. Alheimurinn hefur stórkostlegan húmor. Hann frétti að mér leiddist og sturtaði því á mig verkefnum að því marki að mér leið illa í gær. Fann að ég mátti ekki við meiru í gær. Það var auðvitað stórkostlegur bömmer að Trump var kosinn aftur. Fann fyrir miklum leiða frá fólki, bæði Könum og öðrum. Því miður er ég dottin í að lesa fréttir aftur. Það er ekki alltaf gott.
Verkefni vikunnar: HAHA, þau voru nokkur. Er að undirbúa kennsluna í Mími, Svanur kom með vörubílaaksturinn einmitt núna sem ég er að slá inn í skjalið góða, á eftir að ganga frá noona dæminu, ef ég ætla að vera þar þarf það að vera í dag sem ég skuldbind mig, ég á eftir að senda bókaranum mínum yfirlit yfir október, það er komið nýtt aðgangsdæmi í Mími (microsoft office 365) sem ég er ekki örugg með og blablabla. Einmitt núna hef ég nóg á minni könnu. Finn að það verður þannig út árið en hvað árið 2025 ber í skauti sér.. Verður eitthvað spennandi og nýtt.
Hápunktur vikunnar var þegar ég fór með Sunnevu í Pönksafn Íslands á gamla núllinu í Bankastræti. Það var mood.
Lágpunktur vikunnar var á mánudaginn þegar þunglyndissvipurinn festist á mig og ég gerði mér grein fyrir að mér myndi ekki einu sinni líða vel í nýrri vinnu vitandi af öllum húsverkunum á þessu heimili sem enginn sinnir nema ég.
Social vikunnar var faktiskt bæjarferðin með Svíþjóðar Sunnevu vinkonu. Hún segir oft þetta orð: faktiskt. Eitthvað sænskt geri ég ráð fyrir.
Allavegana, þessi pistill er nú næstum eins og kæri sáli. Er að bíða eftir því að einhvern föstudaginn vakni ég með ljóð á reiðum höndum í stað upptalningu á vikunni sem var að líða.
Góðar stundir,
Namaste.
No comments:
Post a Comment