My teenage angst

Þetta setti einn facebook vinur minn á vegginn sinn í dag og ég fékk flashback frá versta tímabili ævi minnar, helvítis gelgjunni.

En þetta var samt ástæðan fyrir öllum mínum pirringi og allri minni reiði á þeim tíma. Að maður hafi fæðst til þess að fylgja þessari leiðinlegu formúlu að lífi í stað þess að vera frjáls og gera það sem manni langar til fannst mér alveg ömurlegt.

Mér hefur alltaf fundist erfitt að finna út hvað það er sem mig langar til að vinna við en jafnvel þó ég væri með það á hreinu þá stendur maður líka frammi fyrir því að þurfa að finna vel launaða vinnu við það sem manni finnst skemmtilegt að gera. Það er erfitt.

Að standa frammi fyrir þeim þrýstingi að þurfa að finna einhvern til að giftast finnst mér hræðileg formúla að lífi. Sérstaklega þegar manni langar ekkert að giftast (búa með sama manninum alla ævi? Boring!) Að eignast börn er reyndar það besta sem hefur komið fyrir mig.

Allaveganna, ofangreind formúla er alveg öll ástæðan fyrir angist táningsáranna.