8/6 2015

Þetta var spes dagur.

Hélt að ragnarök væru komin og að ég væri að syngja mitt síðasta. Kvaddi mömmu og pabba vel á bryggjunni á Flatey og syni mína líka og hélt bumbult áleiðis í hinn nýja óþekkta Baldur í miklu roki og mikilli rigningu. Kvaddi besta vin minn og bað Guð um miskunn.

Svo bara lifði ég þetta af!

Heimförin var fjörug. Brjálað rok og rigning í Stykkishólmi líka og ég ein með GH. Sem betur fer hafði ég fengið stæði hjá klettunum á höfninni svo að það var ekki langt að fara en GH grét hún var svo hrædd. Gat svo keyrt á jeppanum að ná í farangurinn (hressandi) og keyrði svo af stað.

Neyddist til að fara í einni lotu heim með báðar hendur á stýri vegna veðursins. Gerði tilraun til að stoppa í Borgarnesi en gat ekki opnað bílhurðina út af rokinu!

Tja, væri lífið samt ekki leiðinlegt ef það væri bara alltaf sól og blíða?