Einhvers staðar sá ég þessa setningu og mikið sem hún meikar sens fyrir mér þessa dagana. Er komin með upp í kok af útlitsdýrkun í hvaða mynd sem það er og bara langaði að gubba á tímaritið sem ég keypti mér í Borgarnesi til að létta mér stundir í skipsferðinni á Baldri á leið til Flateyjar.
Þvílíkt sálarleysi sem er í þessu glanstímariti. Ekkert þarna meikar sens fyrir mér lengur. Þetta er tímaritið Now og e-r glanspían á forsíðunni og inn í blaðinu voru bara einhverjar greinar um einhverjar gellur sem höfðu verið flottar en svo fittnað. Svo fylgdu svona fyrir og eftir myndir með.
Þvílík og önnur eins lágmenning. Ég þakka fyrir að þroskast. Það er gott.
Ég henti blaðinu. Mig vantaði reyndar bara eitthvað sálarlaust til að horfa á svo að ég myndi ekki vera sjóveik. Get ekki lesið á sjó. En fyrr má nú vera. Mér er gróflega misboðið.
No comments:
Post a Comment