This is how he wears it!

Þessi setning frá Monicu í Friends kom upp í huga minn í dag þegar ég horfði á það sem var einu sinni hár mitt (ok, kannski smá dramatísk.)

Þrátt fyrir óljósa minningu um mental note to self um að fara aldrei aftur til rauðhærðu eldri konunnar á hárgreiðslustofunni á horninu gerði ég það óvart samt. Pantaði tíma og mætti...

... og þá var það hún blessunin sem tók á móti mér.

Af hverju hún var að búa til topp úr stuttu nýju hárunum mínum veit guð einn og af hverju, AF HVERJU, henni datt í hug að blása hárið á mér inn með svona snúningsbursta veit ég ekki heldur en fjandinn veit að ég gat ekki horft í augun á neinum á leiðinni út og byrjaði strax að setja hárið í tagl.

Það eru enn 50 ár í að ég verði níræð. Hvernig dettur konunni svona smekkleysa í hug? Hefur líklega lært svona þurrkun á hári fyrir öðrum 50 árum síðan.

Anyhows,

7 down, 2 to go.