Lífið er búið að vera gott undanfarið.
Allavegana fyrri hluti vikunnar. Stefán átti afmæli, orðinn 16 ára, svo við fórum öll saman í keilu á sunnudeginum og á Shake and pizza. Át heila pizzu ein sem mér finnst í frásögur færandi af því að ég borða ekki pizzu nema hún sé með súrdeigsbotni vanalega. Meltingarkerfið mitt fór í smá sjokk en var furðulega fljótt að jafna sig.
Sjálft afmælið var á mánudeginum svo við fórum aftur út að borða, núna öll heila hersinginn, á Grillhúsið Sprengisandi sem var það sem afmælisbarnið vildi. Við erum átta sem er dáldið yfirþyrmandi en ótrúlega næs líka.
Annars var vikan tiltölulega róleg. Ég lét Óla fá jeppann svo ég var bíllaus. Ætli ég hafi bara ekki haft gott af því að labba í vinnuna, frá Hlíðunum niðrá Suðurlandsbraut í gær og í fyrradag.
Hápunktur vikunnar var móment á mánudagskvöldinu á Grillhúsinu þar sem 393 daga sonarsonur minn leit á mig rannsakandi og mér finnst eins og hann hafi á þessari stundu samþykkt mig. Hann setti puttana sína á munninn minn. Óli sagði að þannig samþykkir hann fólk. Mér fannst eins og hann hafi þarna áttað sig á að ég er ættmenni, ættmóðirin ef við viljum vera dramatísk og látið mig vita að já, hann þekkir mig loksins og samþykkir. Amma er ekki að fara neitt.
Lágpunktur vikunnar var í gær þegar ég kom heim úr vinnunni og var bara eitthvað svo þreytt. Vegan maskarinn hafði lekið niður á göngunni heim, hann var ekki þar sem hann átti að vera sem er á augnhárunum heldur sunnar. Hrukkurnar í kringum munninn héngu einhvern veginn og æ, bara einhver þreyta í gangi.
Verkefni vikunnar átti nú að vera ofur einfalt. Gat ekki ímyndað mér að það að kaupa nýjan reykskynjara fæli í sér að þurfa að velja á milli einfalds gamaldags reykskynjara eða þá snjall reykskynjara. Snjall! Meikar samt alveg sens að fá þá tilkynningu í símann ef maður er ekki heima og eitthvað kemur upp á. Keypti hann sem sagt, snall reykskynjarann.
Allavegana, finnst ég frekar rík. Það er búið að vera mikið fjölskylduþema í vikunni, hlutverk mitt sem móðir og amma er búið að vera allt að því yfirþyrmandi. En bara allt að mörkunum, fór ekki yfir mörkin og náði að njóta vel samvistanna með fjölskyldunni í vikunni.
Namaste.