Ár Stefáns

Það er svo skrítið þegar barnið manns byrjar að verða fullorðið. 

Núna er Stefán orðinn hærri en ég og það er heilmikið að gerast hjá honum núna. Þetta millistig frá því að vera krakki yfir í að verða fullorðinn er hins vegar óþolandi.

Allur sans fyrir hjálpsemi á heimilinu er farinn. Tímasetningar á klósettferðum erfiðar. Allar tímasetningar erfiðar. Ég man hvað ég var feginn að minn elsti sem nú er orðinn fullorðinn ólst upp á tveimur heimilum svo við þurftum ekki að þola þetta allan tímann.

Ég veit, ég get ekkert sagt. Var mest óþolandi sjálf. Þetta er samt erfitt, OK?

Mig hryllir við að hann sé að fara fá bílpróf, mér finnst þetta allt í einu allt of snemmt. Umferðin getur verið svo klikkuð og hann er ennþá barnið mitt.

Vikan er búin að vera ágæt. Veðrið ekki upp á sitt besta en hey, ég er með verkefni heima svo það er allt í lagi mín vegna.

Verkefni vikunnar er sem sagt að losna við eitt stofuhúsgagn. Þar sem Guðrún Halla hefur verið að geyma hlutina sína. Kemur í ljós að ég hef mátt henda mestmegninu af því. 

Social vikunnar er í kvöld og annað kvöld. Í kvöld er fjölskyldugrillið árlega og á morgun er það leikhús með Önnu minni.

Hápunktur vikunnar er bara einmitt núna. Ég náði góðum svefn. í gærkvöldi var fyrsta kvöldið í vikunni sem ég var ekki á háa C-inu yfir annað hvort Stefáni sem heyrir auðvitað ekki að því að hann er með air pods (var bara að biðja hann um að læsa) eða Svan sem er bara út um allt á sumrin. Hvernig ég þoli það veit ég bara ekki. Hans mottó er; engin plön og svo labbar hann út. Sjálf er ég erfið í desember svo það kannski vegur aðeins upp á móti.

Lágpunktur vikunnar var þegar ég lá uppí rúmi í fyrrakvöld að fara sofa. Svanur var búin að æsa mig upp og ég var að kalla á Stefán sem svaraði ekki. Er nokkuð viss um að nágrannarnir bæði uppi og niðri hafi heyrt mig kalla: STEFÁN. Og svo STEFÁN! Og svo STEFÁN!!

For helvede.

Namaste.

Cleaning out my closet

Fæ mikið út úr því að henda. 

Er búin að henda grimmt síðustu daga. Var að halda í eitthvað, einhverjar minningar, einhver brot af mér. 

Er svo að átta mig á því að það sem er ég er að halda í er ekki lengur til. 

Manneskjan breytist. Á hverjum degi vöknum við sem ný manneskja. Aðeins breytt viðhorf, lítum oggu poggu öðruvísi út.

Um er að ræða úrklippur úr tískutímaritum á borð við FACE og I-D sem ég hef haldið til haga í sirka 30 ár. Myndir sem ég var með upp á veggjum þegar ég var unglingur, þegar ég átti heima í Englandi í nokkra mánuði árið 1997 og á fleiri stöðum. Þótti þessar úrklippur mjög svalar. Þær hafa elst vel og mér finnst sumar þeirra mjög flottar ennþá í dag. En auðvitað eru módelin annað hvort dauð eða 27 - 30 árum eldri. 

Allt er í heiminum hverfult. Við fáum nýjan líkama á 7 ára fresti og bless elsku fólk sem ég hef sett upp á stall allan þennan tíma. Þið hafið breyst, ég hef breyst. Ekkert er eins. Hlustaði á Gwen Stefani í gær í tilefni þess að ég var að henda fullt af gömlum myndum af henni. Hún lítur allt öðruvísi út núna. Sumir eru orðnir ljótir. Sumir eru ennþá svalir. Næstum.

Hér er brotabrot af því sem ég nú þegar búin að henda

 

Fannst þessi tímarit mjög svöl í den. Sé núna að þau voru ekkert rosalega heilbrigð. Þarna var auðvitað bara fallegt fólk og frægt fólk og liggur við hvatt til fíkniefnaneyslu. Síðasta myndin er throwback á blur vs. Oasis deiluna. Ég hlustaði grimmt á bæði böndin í níunni en hélt í hjarta mínu meira með blur.

Buygones.

Verkefni vikunnar var að skipta um sófaborð og ég gerði það á mánudaginn. Gaf það gamla sem var frá frænku sem ég veit ekki hver er. Nýja er úr Ikea og passar miklu betur við allt saman. Mjög ánægð.

Social vikunnar var að ég fór í Móa. Er gríðarlega samviskusöm kona og sá til þess að ég mætti í Yoga Nidra. Tikkaði glöð í social box vikunnar þegar ég var búin að heilsa og tala við þrjár manneskjur þar. Kvitt. Social vikunnar búið. Annars öfunda ég fólk sem er með stóra vinahópa og hittir þá reglulega. Það er svo sannarlega eitthvað.

Hápunktur vikunnar var þegar ég (við) fengum nýtt sófaborð á mánudaginn. Nýtt upphaf. Langar að endurnýja allt í stofunni núna.

Lágpunktur vikunnar var kannski í gær þegar ég kom þreytt heim úr vinnunni og nennti engu. Til allrar hamingju var Emilía hérna og sá um heimilisstörfin gegn vægri greiðslu.

Namaste.

 

Bleach blonde

Það kemur sá dagur í lífi sumra táninga að þeim dettur í hug að aflita á sér hárið.

Fyrir mig var það einn dag veturinn 1993 - 1994 (minnir mig) að ég hafi labbað inn í Hvassó nýkomin af hárgreiðslustofunni með aflitað hárið. Man sérstaklega eftir einum skólabróður mínum (Sigfús) sem var miður sín yfir uppátækinu. 

Í gær í kringum kvöldmatarleytið var hér allt í hers höndum. Emilía var að aflita hárið á Stefáni inná baði inn fyrir Gothia cup og the shit hit the fan. Auðvitað varð hárið gult. Upp kom ringulreið og Emilía skaust út til að redda sérstakri hárnæringu fyrir svona tilfelli. Ég átti að bruna með og allt í einu varð ég bara rosa fegin að hann er að fara á Gothia cup. One down. 

Vikan var alls konar. Smá skellur að vera komin heim í heimilisstörfin og skyldurnar. Bless frelsi. 

Hápunktur vikunnar var á miðvikudaginn þegar kúnnarnir mínir voru mjög þakklátir fyrir vinnuna mína. Pöntuðu bæði næsta tíma og ég fékk faðmlög frá báðum. "Þetta var fullkomið" fékk ég að heyra. Ljúft.

Lágpunktur vikunnar var í gær þegar allt var hér á suðupunkti. Ég hafði tekið kjúlla úr frystinum um morguninn og var að myndast við kvöldmatinn, aðallega að passa að kjúllinn eldaðist þó hann væri smá frosinn ennþá þegar Stefán bað mig um að keyra eitthvert og ná í eitthvað. Hvæsti eitthvað á hann að ég hefði ekki tíma í það út af kvöldmatnum og fór svo bara í reiðilabbitúr. Þurfti að komast út. "En hárið á mér er gult."

Svo bara átti hann að vera mættur í bíó eftir 5 mín. Tímasetningarnar hjá þessum blessuðu unglingum. Þegar ég fór að sofa var hann nýkominn úr bíóinu og Emilía og hann voru að ræða um guluna og hárnæringuna góðu.

Annars er það að frétta að auk verkefnis vikunnar hef ég tekið upp á nýjum lið í hverri viku og það er að gera eitthvað félagslegt. Hitta fólk. Sjá aðra, sýna mig. Þannig að ég skráði mig í workshop í hot yoga hjá Lana Vogestad, sú sem ég kynntist hot yoga með. Hot!

Verkefni vikunnar var að skipta um barnabílstól í bílnum þar sem Styrmir er einfaldlega vaxinn upp úr stólnum sem ég fékk lánaðan hjá góðri nágrannakonu. Hann er með svona standi og base og ég kann ekki einu sinni að taka hann út úr bílnum. Man ekki einu sinni hvernig hann komst inn í bílinn..

Namaste. 

p.s. er mikið búin að hugsa um skammstöfunina GILF.

 

Danmörk

Dagur 1

Það er eitthvað við það að setjast upp í flugvél og fljúga burt sem gefur mér alveg sérstaka tilfinningu vellíðunar. Flugið til Kaupmannahafnar var æði. Það sem tók við - ekki svo mikið. Þessir tveir tímar sem tók okkur að komast frá flugvellinum og upp á hótelherbergi fara á delete takkann. Sérstaklega allt labbið með allan farangurinn, léttinn þegar við fundum hótelið, bara til að finna ekki herbergið og LABBA UPP fjórar hæðir með ALLAN farangurinn. Sjá svo að jú, það var víst lyfta...

Dagur 2

Fórum í Tivoli og áttum okkar besta dag. Vissi ekki að dóttir mín væri svona hrifin af tívolítækjum. Hún fór í hvert tækið á eftir öðru, þangað til hún fór að skjálfa með tönnunum og þá var það bara MEIRA. Sjálf var ég klárlega hrist og hrærð. Fórum ansi hátt upp, sáum yfir alla Kaupmannahöfn en svo þurfti ég að loka augunum og biðja bænirnar mínar. Var hrædd. Myndi aldrei gera þetta af eigin frumkvæði. Öskraði mikið í einu tækinu. Úff. Borðuðum á Wagamama og allt var æði.

Dagur 3

Sitjum nú í lest til að fara til Fredericia. Þaðan til Vejle og þaðan til Billund. Já með allan farangurinn. Lentum í leiðinlegu atviki í lest nr 1 á København H. Við, prúðbúnir góðir ferðamenn með útprentaðan lestarmiða, með fyrirpöntuð sæti á silent zone / stille zone lentum í að fullur róni með dólg var í sætinu ská á móti. Þegar ég gaf honum enga athygli hrópaði hann á okkur og benti. Lestarkonan kom og sigraði hjartað mitt þegar hún sá hvað var í gangi og henti honum út, mínútu fyrir brottför. Hef elskað þessa konu síðan því barnið mitt var grátandi. 

Allavega, tveimur lestum og einni rútu síðar vorum við lentar í Billund. Hótelið æði og fórum svo á Lalandia (himnaríki fyrir krakka) og fengum okkur kvöldmat. Á morgun er Legoland:)

Dagur 4

Legoland var frábært. Mikið að sjá og gera fyrir 11 ára krakka og mamman meikaði heila 5 klukkutíma af þessu:) Það sem stendur upp úr er fyrsta tækið sem var svona rússibani, vatnsrússibani þar sem enginn blotnaði nema ég og svo síðasta tækið en þá gat Guðrún Halla sérhannað hvernig við hreyfðumst fastar inn í tæknilegodóti. Þá hló ég. Fílaði The Lodge hótelið í Billund mest af öllum þessum þremur hótelum. Friðsælast. Fórum svo aftur á Lalandia og ég vann mini golfið. Er nú bara ágæt í því.

Dagur 5

Billund - Köben. Skildum Billund eftir grenjandi (af rigningu) og héldum aftur í mannfjöldann í Köben. Það er komið að mörkunum mínum hvað sensory overload varðar og ég þrái þögnina. Auðvitað er alltaf partylæti á kvöldin í miðborg stórborgar. Ætla núna að dreyma um kyrrð og náttúru. Góða nótt. Við fórum sem sagt á Ripley´s Believe it or not safnið. Þarna er allt sem er óvenjulegt. Óvenjulegt fólk, stórt fólk, lítið fólk og fólk sem gat (held að flest af þeim sé dáið) gert óvenjulega hluti. Á þessu safni var mikið um sterka ljóskastara og margs konar hávaða úr alls konar áttum og svo var sérstaklega eitt dæmi þar sem maður er staddur á brú, horfir á eitthvað sem snýst, svo fara veggirnir að snúast þannig að manni líður eins og brúin sveiflist en Guðrún Halla segir að það hafi ekki gerst. Allavegana, fékk einhvers konar sjóriðu og leið ekki vel eftir það. Löbbuðum samt um Strikið og fórum út að borða á sama stað og við fyrsta kvöldið. Mjög gott Cesars salat:)

Dagur 6

Tékkuðum okkur út af síðasta hótelinu sem okkur fannst einmitt síst. Afskaplega hljóðbært og teppið var shabby. Náðum að fara á Museum of illusion þar sem við skemmtum okkur vel í alls konar skrýtnum rýmum þar sem allt var öfugsnúið og skrýtið og gaman. Mæli með.

Allt í allt þá var alveg svona gaman í Danmörk

Namaste.