... vika að baki.
Samt er ekki eins og ég sé í vinnu eða neitt svoleiðis. Stoðkerfið er að stríða mér. Segja mér hluti. Hluti sem ég veit en er ekki að gera neitt í. Af því að ég veit ekki hvernig.
Þegar ég fæddi Stefán minn fyrir 16 árum brotnaði rófubeinið. Það heyrðist. Eftir á var ég lengi mjög slæm. Erfitt að labba og sitja. Var heillengi að finna út úr því og fá aðstoð. Gat svo loksins gengið eðlilega aftur eftir alls konar meðferðir. Þegar ég gekk með Guðrúnu Höllu komu þessir stoðkerfisverkir aftur og líka eftir þá fæðingu. Var líka heillengi að finna út úr því þá. Var svo góð í fullt af árum. Kannski 10, svo núna hellist þetta yfir aftur og allt er erfitt. Var að skúra aðstöðuna í síðustu viku og beitti mér víst eitthvað asnalega, eitthvað hefur farið úr skorðum.
Erfið og krefjandi vika indeed. Er búin að koma mér í nálastungur og nudd og það hefur hjálpað en það sem er ekki að hjálpa er gríðarleg vöðvaspenna í kálfunum. Alveg þannig að hún hefur vakið mig á nóttunni, brjáluð. Nuddarinn sagði í gær að lappirnar á mér væru "very swollen."
Er að reyna að finna út úr þessu en er smá í hakki bara.
Verkefni vikunnar var ... hahaha, eins og ég hafi tíma í verkefni vikunnar.. Þetta var óvenju viðburðarík vika í heimi Svövu. Ber þar hæst að ég kláraði námskeiðið í nálastungum! Það sem var krefjandi var að hafa átt sirka þrjár kvalafullar nætur fyrir það með brjáluðum kálfum.
Hápunktur vikunnar var þegar ég mætti á lokadag námskeiðsins þrátt fyrir að vera grátandi hakkabuff fyrir og eftir (já, ég veit. Smá drami.)
Lágpunktur vikunnar var líka á lokadegi námskeiðsins. Þá vorum við að taka á móti "sjúklingum." Ég tók á móti þrem konum. Síðasta konan var þríbrotin á hálsi og ég var að vinna á hálsinum. Allt sem ég gerði var vont fyrir hana. Málið er að þetta er allt önnur nálgun og allt annar ásetningur en það sem ég geri í nuddinu. Þetta nálastungudæmi er meira svona pot, svo líður manni betur eftir á. Þar sem ásetningurinn minn í minni vinnu er að láta fólki líða vel var þetta svo mikil andsögn. Mjög óvön að meiða fólk. Maður átti auðvitað ekki að meiða. Henni var bara svo illt og svo var ég að pota í það. Ái.
Í kvöld er ég að fara með skítunum mínum í Vikuna hjá Gilla Malla (Gísla Marteini.) Það er mín einlægi ásetningur að passa rauðvínsdrykkjuna. Skil ekki persónuleikaröskunina að vera byrjuð aftur að sötra rauðvín.
Namaste.
No comments:
Post a Comment