giggling teenager again

ji minn eini.

Gabriel Macht er á landinu. Hann er æði. Hann hefur helst unnið sér það til frægðar að leika hinn harðsvíraða samningamann og lögfræðing Harvey Spector í þáttunum Suits sem eru uppáhaldsþættirnir mínir núna og eru sýndir á stöð 2. Núna er bara einn þáttur eftir í þáttaröðinni..

Ég er einlægur aðdáandi og tók svona "óvart" langa hjólatúrinn minn niður í bæ áðan. Maður veit aldrei nema maður hefði rekist á hann.... djók (samt ekki.)

Hérna er mynd af honum:

mmmmm.....

Omg

Nýr bíll!

Vei, vei, vei!!

Nissan Pathfinder, silfurgrár. Kallinn keypti hann notaðan, keyrðan 106.000 km. Hann er æði.

Lítur svona út. (Myndin reyndar fundin á netinu en ekki tekin af sjálfum bílnum.)

Happy, happy, happy:)

Hver dagur er ævintýri með honum Stefáni mínum...:)

Fórum í ævintýraferð í dag og tókum tvo strætóa í Kópavoginn til að hitta húðlækninn hans Stefáns. Tókum svo tvo strætóa aftur heim.

Stefáni fannst mjög gaman og spennandi að fara í strætó! Hefði ekki alveg grunað það...

Yesterday was OK

Það rættist nú aldeilis úr gærdeginum.

Útlitið var alls ekki gott. Það var mígandi rigning úti, strákarnir voru búnir að vera í tölvunni allan daginn og voru erfiðir. Eftir bílferð út á Sorpu og í Bónus var ástandið bara verra, allir frekar þreyttir og pirraðir.

Skynsamir foreldrar sáu að drengirnir þurftu á útrás að halda og það kom í minn hlut að fara með þá í hjólatúr. Í grenjandi rigningunni. Ég ákvað að ferðinni skyldi haldið niðrí Vatnsmýri til að skoða sirkustjöldin. Leiðin þangað var fyrirsjáanleg. Eftir að hafa dottið fimm sinnum langaði mínum fimm ára heim og bar sig illa. En einhvern veginn komumst við á áfangastað. Rigningin hélt bara áfram og við vorum blaut frá toppi til táar og ég var sérstaklega blautt á rassinum og sokkarnir mínir voru gegnsósa (seinna kom í ljós að sólarnir eru lausir svo það er skýringin á því.)

Allavegana, ég ákveð í örvæntingu minni að kaupa miða á næstu sýningu, liggur við bara til að komast einhvers staðar inn! Hugsaði með mér þvílíkt endæmis vesen ég væri búin að koma mér í þegar ég komst að því að miðinn kostaði 4000 kr Á MANN og ég hafði enga hugmynd hvar ég ætti að geyma hlaupahjólið hans Óla og hjólið hans Stefáns á meðan..

(But out of my great despair came divinity.) Allt reddaðist þetta á endanum. Eftir að hafa staðið í röð (úti) til að kaupa poppkorn og candyfloss fyrir strákana og svo í annarri röð (líka úti) eftir að komast inn í sirkustjaldið til að sjá sýninguna tóku notalegheitin við. Ég er sannfærð um að englarnir sem fylgja mér sáu til þess að Óli minn sá laus sæti fremst til hliðar af því að það kom í ljós að blásarinn (eða hvað dótið heitir) sem sér um að blása hlýju lofti í tjaldið var akkúrat á besta stað fyrir okkur til að hlýja okkur. Ef við hefðum verið einu sæti til vinstri þá hefði allur hitinn farið á okkur og þetta hefði verið allt of heitt en ef við hefðum verið einu sæti til hægri þá hefðum við misst af hitanum. Tjaldið var smekkfullt svo það var frábært að fá akkúrat þessi sæti.

Sýningin var svo líka æðisleg og hélt athygli okkar allan tímann. Við hlógum og skemmtum okkur mjög vel. Þetta var ekki síður gaman fyrir mig en strákana. Þetta er finnskur sirkushópur sem samanstóð af ungum krökkum. Sýningin hét pluto cracy. Þetta var alveg frábært. Svo glöð með hvernig dagurinn endaði!

Það var reyndar smá panik eftir sýninguna þar sem ég hélt að hjólinu hans Stefáns hefði verið stolið en ég hafði fengið að geyma það upp við miðasöluna og hlaupahjólið hans Óla inni í miðasölunni en þá var Svanur, sem var kominn til að sækja okkur, búinn að setja það inn í bílinn (phew..!)

Ég átti nefnilega ekki von á að komast á sýningu þar sem ég hafði verið á midi.is fyrr um daginn og bara fundið miða fyrir næstu helgi (sem ég reyndar keypti líka) og hélt þess vegna að allt væri uppselt eða eitthvað.

Það er alveg frábært að sirkusinn er í bænum akkúrat þegar það er rigning og svona og skólarnir í frí og manni bráðvantar eitthvað að gera fyrir börnin. Snilld.

Járn í fljótandi formi

Ég var svo heppin að hitta Tinnu í síðustu viku. Við vorum að rölta í miðbænum og ég fór með henni í Heilsuhúsið. Mér til mikillar lukku varð úr að ég keypti járn í fljótandi formi eins og Tinna var að kaupa.

Og hamingjan eina, hvað ég sé ekki eftir því. Þetta var bara akkúrat það sem ég þurfti!

Náði að svífa um á bleiku skýi í einn dag áður en ósköpin dundu yfir. Hið mánaðarlega er byrjað aftur:/ Rósa frænka í heimsókn! Þvílíkt helvíti sem er lagt á okkur konur. Það er ekki nóg með að allt sé út um allt þá leggst þetta einhvern veginn á allan líkamann líka. Tala nú ekki um geðheilsuna..

Ef bara ég gæti gert samning við Guð, þar sem ég ætla núna alls, alls ekki að eignast fleiri börn að hann myndi þá leyfa mér að losna við þennan óbjóð í staðinn. Ha?

Þrautseigja

Verð að gefa sjálfri mér hrós fyrir eigin þrautseigju; ef ég byrja á einhverju - þá klára ég það.

Núna á þetta við um bók sem ég er að lesa. Ég les bara eina bók í einu og byrja á þeirri næstu eftir það. Núna er ég að lesa herfilega leiðinlega bók (að mínu mati) en þræla mér í gegnum hana bara til að klára hana. Úff..

En það bíður mín spennandi bók þegar ég er búin með þessa. Það er eitt til að hlakka til:)

P.s. geri ekki bókagagnrýnisblogg um þessa bók sem ég er að lesa núna af því að ég er góð manneskja og vil ekki rakka bókina né höfundinn niður. Ekki minn stíll. En höfundurinn er íslensk kona og bókin kom út fyrir síðustu jól. Say no more..

Hugleiðingar um lýðræði

Eftirfarandi eru hugleiðingar mínar um lýðræði. Þetta eru hugsanir um annan valkost en núverandi stjórnarfyrirkomulag. Ekki til að taka of alvarlega! En ætli ég sé sú eina sem orðin frekar þreytt á þessum valdablokkum og sandkassaleik þarna á Alþingi...?

Ísland er lýðræðisríki. Ætli við getum ekki öll verið sammála um það.

En hvað felst í orðinu lýðræði? Lýðurinn ræður. Fólkið ræður. Kjósendur ráða.

Að mínu viti eru núverandi stjórnarhættir ekki mjög lýðræðislegir. Á árunum fyrir hrun var Framsóknarflokkurinn í ríkisstjórn þrátt fyrir að vera aðeins með um 11,7% fylgi árið 2007. Þetta finnst mér ekki vera lýðræði. Flokkurinn hafði aðeins fylgi 11,7% þjóðarinnar á bakvið sig en sat samt sem áður í ríkisstjórn með sína ráðherra og gerði fjölmörg mistök.

Siv Friðleifsdóttir hunsaði álit um náttúruverndarsjónarmið og gerði Kárahnjúkavirkjun að veruleika. Virkjunin var skammtímalausn í þeirri viðleitni að auka hagvöxt. Árangurinn er líflaust Lagarfljót. Valgerður Sverrisdóttir, fyrrverandi viðskipta- og efnahagsráðherra, afhenti Landsbankann í hendurnar á útrásarvíkingi með þeim afleiðingum að bankinn fór á hausinn - og Ísland líka. Framsóknarflokkurinn átti líka sinn þátt í því að koma 90% húsnæðislánunum á árunum fyrir hrun sem átti svo sinn þátt í hruninu.

Það sem ég er að reyna að segja er að á tímum þar sem traust almennings á stjórnmálaflokka og Alþingi hefur sjaldan eða aldrei verið minna er kannski tími kominn til að hugsa aðeins út fyrir kassann. Hvernig væri að hafa meira beint lýðræði í lýðræðisríkinu Íslandi og hafa fleiri þjóðaratkvæðagreiðslur? Gefa pólitíkinni frí og leyfa vel gefnum fræðimönnum að vinna á Alþingi sem er jú löggjafarsamkunda. Út með hagsmunatengsl, hagsmunapot, valdablokkir, valdabaráttu, baktjaldamakk og inn með akademískt hlutleysi þar sem besti mögulegi valkosturinn er valinn að vel ígrunduðu máli hverju sinni. Já?

Í alþingiskosningunum á þessu ári heyrði ég minnst á þá hugmynd að hafa landið eitt kjördæmi og hefja hér persónukosningar. Mér finnst áhugavert að ræða um þessa hugmynd. Markmiðið hlýtur að vera að lágmarka hagsmunatengsl og spillingu. Af hverju ekki að ímynda sér í smá stund að það væru engir stjórnmálaflokkar heldur bara einstaklingar í framboði. Reglur yrðu settar um styrki, þ.e.a.s. að ekki væri heimilt að styrkja hvern kandidat nema að ákveðnu marki og frambjóðendur mættu ekki auglýsa sig sérstaklega heldur fengju allir sömu kynninguna. Fjórða valdið (fjölmiðlar) yrðu fljótir að upplýsa kjósendur um hvers kyns spillingu. Alþingi yrði þá ópólitísk embættismannastofnun þar sem fræðimenn ynnu og ríkisstjórnin yrði líka einstaklingskjörnir af þjóðinni. Ég sé fyrir mér að þá myndi hæfasta fólkið á hverju sviði hverju sinni vera í framboði (frambjóðendur til umhverfisráðherra myndu þá vera fróðasta fólkið á því sviði o.s.frv.) Það virðist ekki vera mikið vit í því að stjórnmálamenn í stjórnmálaflokkum raðist í ráðherrastólana eftir úrslitum alþingiskosninga eins og er núna. Þannig veljast núna menn í ráðherrastólana sem hafa ekki endilega þekkinguna á bakvið sig.

Í þessari útópíuhugsjón minni þá eru engar valdablokkir en fullt gegnsæi. Allt er upp á borðinu - alltaf. Engir leynifundir og engar ákvarðanir teknar í reykmettuðum bakherbergjum, já eða í gufunni..

Í þessari hugsjón minni eru ekki vinstri og hægri stjórnir. Það virðist ekki vera mikið vit í því að það sé til dæmis hægri stjórn. Svo gerir hún upp á bak og þá er kostin vinstri stjórn sem eyðir auðvitað kjörtímabilinu í að gera hlutina eftir sínu höfði. Þá eru aftur kosningar og hægri stjórn er kosin sem fer beint í að breyta því sem vinstri stjórnin var að vinna að. Gott dæmi er ESB aðildarviðræðurnar. Mig langar ekki einu sinni að vita hversu miklu af peningunum okkar var eytt í þessar viðræður sem eru svo bara blásnar af þegar næsta stjórn tekur við.

Þvílík endemis peninga-og orkusóun sem núverandi stjórnarhættir eru. Ísland myndi vera betur statt án pólitíkarinnar. Eða það er allavegana mitt álit. Ég held að hlutlausir, óháðir og óflokksbundnir fræðimenn í öll embætti sé alveg málið.

Yes, yes?