Símtal

Í gær vildi ég hringja á vælubílinn.

Saknaði alls. Þess að geta farið í sund. Rútínu. Vinnunnar. Eðlilegra samskipta. Viðburða. Events. Eðlilegs lífs.

Mikið sem við höfðum það gott.

Núna er ég dáldið farin að endurskoða allt. Langar dáldið í vinnu. Vinnu með góðum anda. Með fullt af góðu fólki sem með tíð og tíma get ég farið að kalla elskur. Samskipta. Sakna þess. Hugsaði til vinnustaðanna sem ég hef unnið á. Mikið sem ég sakna fólksins. Ekki vinnunnar. Fólksins.

Frábær hugmynd að fá mitt í miðju hruni þegar margir eru að missa vinnuna.

Er samt bjartsýn og vongóð á allt í dag. Var farin að detta í kvíðann í gær.

Today is ok.

Fer að safna þúsund köllum úr mörgum mismunandi áttum til að redda mánaðarmótunum....

p.s. Í dag fer ég ekki á neina fréttamiðla.

Maður þarf stundum að vera varkár með það sem maður setur í orkusviðið sitt. Það sem maður innbyrðir úr símanum.

Yes suree Bob.

Eigið góðan dag elskurnar:)