Djöfull er ég orðin leiðinleg!

Ég sagði actually setninguna: "annara mann óregla kemur mér ekkert við!" þegar einhver sakleysinginn hringdi í Svan áðan.

Mér til varnar þá geri ég mér augljóslega grein fyrir vandamálinu.

Ég var bara alin þannig upp að fólk eigi ekki að hringja á matartíma. Kl. 18:30 og 19:00 er bara svona heilagur tími þar sem fólk hringir ekki í annað fólk. Svona var ég alin upp, þetta er innrætt í mig og mér finnst þetta vera heilagur sannleikur.

Svo kom maki minn inn í líf mitt og allt sem ég hef lært og mér er innrætt og það sem mér finnst vera heilagur sannleikur er ögrað. Big time.

Það voru sem sagt ekki allir aldir upp eins og ég.

"Því miður" langar mig til að segja en veit að það er asnalegt því að mínar "reglur" eru ekki algildar reglur. Það er til fullt af fólki sem þykir ekkert dónalegt að hringja á matartíma eða að koma í óvænta heimsókn.

Mig langar til að taka gömlu gildin mín og faðma þau.

Af hverju geta ekki allir verið eins og ég?

(DJÓK!)