Ég segi farir mínar ekki sléttar...

... af þessari bók.

Núna er ég búin með helminginn og er varla einhverju nær. Sögupersónur koma í belg og biðu, eru eiginlega ekki kynntar og ég veit ekki hvort ég sé að koma eða fara. Í byrjun er hent út alveg fullt af nöfnum þannig að lesandinn (ég) er að reyna að henda reiður á hver er hvað en er eiginlega jafn ringluð núna og í upphafi bókar en samt einhverju nær. Jakob er pabbinn, Ari er sonurinn en svo er Tryggvi, Oddur og einhverjir... og svo skiptir höfundurinn oft um hver er að segja frá. Ari er kannski að segja frá einhverju atviki og svo allt í einu Tryggvi held ég og hver er Tryggvi eiginlega?

Svo ofboðslega ringluð í þessari bók. En ég er þannig úr garði gerð að ég hætti ekki í miðjum klíðum svo ég held áfram að þröngva mér í gegnum þessa blessuðu bók.

Úff.

Eigið góðan dag allir:)