Það var nú reyndar ekki þennan dag sem Emilía fór. Hún fór á fimmtudeginum. (Er að skrifa þetta aftur á bak núna.) En ég fann að ég saknaði skottunnar. Við erum vinkonur núna og hún er í rauninni eina af börnunum sem hjálpar mér eitthvað af ráði með öll hin börnin og hlýðir mér.
No comments:
Post a Comment