Óður til konu. Part II

 Að þessu sinni er konan sem á skilið óð Tinna vinkona. 

Konan er einfaldlega gull. Hverjum öðrum býður maður í matarboð og bara veit að það er fullkomlega í lagi að biðja hana um fullt af aðstoð við matseldina. Það er hún Tinna mín. Auðvitað kom hún með rauðvínsflösku og konfekt enda er konan gersemi. Hún hugsar alltaf um alla í kringum sig. Er á móti snjallsímum og keyrir yndislega hægt.

Þeim sem manni líður best með eiga skilið mestan tímann.

Vikan var æðisleg. Tók með betri ákvörðunum ársins og fór á dáleiðslunámskeið í Heiðmörk. Finn að ég hef losnað við eitthvað sem hefur íþyngt mér lengi. Er öll léttari og hef svifið um á bleiku skýju þessa daga eftir námskeiðið. Allt er létt og auðvelt og hlutirnir flæða áreynslulaust. 

Hápunktur vikunnar er öll sú vellíðan sem ég hef fundið eftir námskeiðið. 

Lágpunktur vikunnar var í gær þegar ég fann að það var mér ofviða að elda ofan í 9 manns án hjálpar.

Markmið vikunnar var ekkert að þessu sinni. Ég hafði bara nóg að gera og mátti ekki við meiru. Er komin á þann aldur að ég man ekki einu sinni hvað það var en eitthvað var það (hehe.)

Þrátt fyrir að hinn ytri heimur virðist vera kominn í hræðilegar ógöngur er svo margt gott fólk þarna úti sem vill vel. Hinn innri heimur virðist vera í góðu standi.

Namaste.