Eins og labba inn í...

... eigin geðveiki.

Það hefur sína kosti að vera með OCD. Sjáið bara geymsluna:

Fékk á tilfinninguna að ég væri að labba inn í geðsjúkdóm þegar ég opnaði inn í geymsluna um daginn. Ekkert endilega minn eigin heldur bara eiginlegan geðsjúkdóm.

Málið er að ég er með nett þrif æði og tek árlegu yfirferð íbúðarinnar helst til of hátíðlega. Átti að vera búin með geymsluna og kæliherbergið núna í nóvember samkvæmt eigin haus og hugsa stundum mikið um þetta. Ég meina, ég þríf líka veggina, loftið (reyndar bara með rykkústi) og gólfið. 

Stundum vil ég helst ekkert annað gera í lífinu en að vera heima og svala þessum annarlegu þrif hvötum.

Sá reyndar Facebook status með svipaðri klikkun í gær svo mér líður aðeins betur með mína. Það var sem sagt settur nýr hurðahúnn í útidyrahurðina niðri í vikunni og einn nágranni minn fannst nýji húnninn vera öfugur eða eitthvað álíka og var bara alls ekki að meika þetta. Hún líkti þessu við öfuga klósettrúllu eða skakka flís í gólfefni:)

Tek líka verkefni vikunnar "hátíðlega." Það eru persónuleg svik við mig sjálfa ef ég sinni þessum verkefnum ekki. Allavegana, verkefni vikunnar (eða þema) var að fara með brettið hans Óla í viðgerð. 

Var mættust í Everest í Skeifunni á mánudaginn til að skila snjóbrettinu í viðgerð. Þurfti að borga 25.000 kall fyrirfram sem var heldur mikið fyrir minn smekk en þetta var verkefni vikunnar, fjandinn hafi það, svo ég borgaði möglunarlaust. 

Að sækja brettið er svo allt annað mál..