Öðruvísi vika aftur

Árlega veiðiferð fjölskyldunnar í Straumfjarðará á Snæfellsnesi var einkar ánægjuleg. Frá sunnudegi til þriðjudags áttum við góðar fjölskyldustundir. Þetta er einkar mikilvæg ferð alltaf, eina skiptið á árinu sem við erum öll saman og ég fæ að kynnast börnum bræðra minna betur. Ömmugullið mitt var líka á staðnum og mmmm... hvað það er gott að elska.

Krakkarnir eru líka að byrja í skólanum í vikunni svo það er full steam ahead. Stefán ákvað að skipta um braut í MK og er kominn á viðskiptafræðibraut. Honum leist ekki á opnu brautina. Það er skólasetning hjá Guðrúnu Höllu í dag og svo er skólinn byrjaður. Miklar breytingar framundan sem sagt.

Verkefni vikunnar er með smæsta móti en er samt mikilvægt. Breytingaskeiðið réðst á mig á laugardaginn. Fór í sakleysi mínu í yogatíma í Yogashala en á leiðinni út byrjaði heiftarlegt heilaþokukast og ég kom heim án yogadýnunnar minnar. Veit ekki hvar hún er. Blessaða Ingibjörg leitaði út um allt á stöðinni en án árangurs. Fer á morgun í hádegistíma og athuga hvort ég finni hana ekki.

Social vikunnar verður á laugardaginn á menningarnótt. Er hálft í hvoru búin að lofa að koma og vera með Bowenfélaginu að gera bowen á sveittum hlaupurum eftir maraþonhlaupin. Ætlaði að vera alveg með en svo er raunveruleikinn eitthvað að sýna sig og þetta er meira mál en ég hélt. Það að vera 09 - 15 niðrí bæ. Labba líklegast en svo er að verða svo kalt og áhyggjufíkillinn man vel eftir menningarnótt í fyrra þegar hún öfundaði allar konur sem voru í síðúlpum. Það var djöfull kalt. Finn að það er að kólna og hvað með nesti og mikið er þetta snemma og blablabla.. Þetta verður á bakvið Kvennó skilst mér og við höfum ekki aðgengi að salerni...

Hápunktur vikunnar var samvera með bræðrum mínum. Eitthvað þiðnaði í samskiptum okkar og ég gat talað við þá sem var sigur út af fyrir sig. 

Lágpunktur vikunnar var þegar ég svaraði spurningu í Besserwisser vitlaust. Svarið var víst ekki í samhengi við spurninguna. Það verður að hafa í huga að bróðir minn og konan hans gætu keppt fyrir Íslands hönd í þessu spili og unnið. Gerði mér svo grein fyrir því að líklegast eru þau staðreyndafíklar. Sem er dásamlegt. Skildi fullkomlega hversu óþolandi er fyrir þau þegar svarað er rangt og úr samhengi! Veit að orðið staðreyndafíklar er ekki orð og orðið fíkill er alltaf ljótt en ég er bara svona að lýsa í stuttu máli aðstæðum.

Í vikunni varð Emilía mín 19 ára. Mér er allt í einu farið að líða eins og öldung að tala um stálpuð börnin sín.

Það er svo skrýtið að eldast og fatta meira og gera sér grein fyrir hlutunum. Hélt til dæmis alltaf að mig langaði að eiga sumarbústað við vatn og vera þar ein og eitthvað. Eftir sumarbústaðaferðina í Brekkuskóg veit ég að mig langar það bara ekkert lengur. Það er bara frekar mikið einmanalegt að vera aleinn í bústað og líklegast líka alveg fullt af vinnu og áhyggjum að eiga sumarbústað. Það sem skiptir máli er félagsskapurinn. 

Namaste.