Under pressure

 Þessi vika byrjaði nógu sakleysislega. 

Var að kenna hópnum mínum aftur í Mími og hitta þau. Fékk á tilfinninguna að eitthvað væri ekki eins og það ætti að vera með vettvangsheimsóknina sem við áttum að fara í daginn eftir og vúmm! Streita og stress. Þurfti í staðinn að kenna kúrs sem ég var ekki tilbúin með og var því á haus eftir kennsluna á mánudaginn. Það er svo skrýtið að stundum þegar svona gerist þá byrja allir að hafa samband úr öllum áttum með alls konar beiðnir. Kenndi svo kúrsinn eftir svefnlausa nótt. Guð minn góður.

Verkefni vikunnar var klárlega að lifa hana af. Þetta var þannig vika að ég var ekki bara stressöskrandi í bílnum heldur líka á aðra bílstjóra. Hvernig gerir fólk þetta alla daga bara? Verandi í vinnu, eitthvað kemur upp á, redda því og svo repeat. 

Hápunktur vikunnar var klárlega þegar ég kenndi hópnum kúrsinn Meðhöndlun matvæla sem ég hafði lagt mikið í. Sérstaklega þar sem þau voru svo áhugasöm og höfðu skoðanir. 

Lágpunktur vikunnar var nóttin og morguninn þar á undan. Var bara ekki viss um að ég myndi hafa þetta af.

Er svo búin að vera restina af vikunni að jafna mig, með rófubeinið brotið en andann á lofti. Fullt tungl í dag:)

Namaste.